روایتی درباره نگین انگشتر امام حسین (ع) + عکسنا به گواهی متون تاریخی، هریک از ائمه اطهار (ع) دارای انگشتری با نقش نگین خاص بوده‌اند.
نقل می‌شود که امام رضا (ع) فرمود نقش نگین انگشتر امام حسین (ع)، «إنّ اللَّه بالغ أمره» و در انگشتر دیگری، «حسبی اللَّه» بوده است..بنا به گواهی متون تاریخی، هریک از ائمه اطهار (ع) دارای انگشتری با نقش نگین خاص بوده‌اند.
کلینی با سند خود از حسین بن خالد نقل می‌کند که گفت "از امام رضا (ع) پرسیدند: آیا می‌دانی نقش نگین انگشتر حضرت آدم (ع)، چه بوده است؟ عرض کردم: نه. فرمود: «لا اله الاّ اللَّه، محمّد رسول اللَّه» بوده است و نقش نگین پیامبراکرم (ص)، «محمّد رسول اللَّه» و امیرمؤمنان علی (ع)، «اللَّه الملک» و امام حسن (ع)، «العزّة للَّه» و در انگشتر دیگری، «حسبی اللَّه» و امام حسین (ع)، «إنّ اللَّه بالغ أمره» و در انگشتر دیگری، «حسبی اللَّه» بوده است و علیّ بن الحسین (ع) و امام باقر (ع)، همان انگشتر امام حسین (ع) را داشتند و امام باقر (ع)، علیه‌السلام در انگشتر دیگری، «العزّة للَّه» داشته است و نقش نگین امام صادق (ع)، «اللَّه وَلیّی وَعصْمَتی مِنْ خلْقِهِ" و در انگشتر دیگری، "اللَّه خالق کلِّ شیءٍ" و امام هفتم علیه‌السلام، "حسبی اللَّه» بوده است".
همچننین طوسی با سند خود از ابوعلی نقل می‌کند که گفت: دیدم که بر نگین ابوجعفر سمّان عبارت «لا اله الاّ اللَّه الملک الحقّ المبین» است. درباره آن از او پرسیدم، گفت: امام حسن عسکری (ع)، از پدران بزرگوار خود نقل فرمود که: حضرت فاطمه زهرا (س) یک انگشتر نقره‌ای عقیق داشت. هنگام رحلت خود، آن را به امام حسن (ع) داد و ایشان آن را هنگام وفات خود، به امام حسین (ع) داد. امام حسین (ع) فرمودند: دوست داشتم که بر نگین آن چیزی حکّ کنم؛ پس در رؤیا حضرت مسیح عیسی بن مریم را دیدم، از او پرسیدم: ای روحاللَّه! چه عبارتی را بر این انگشترم، حکّ کنم؟ فرمود: بر آن حکّ نما: «لا اله الاّ اللَّه الملک الحقّ المبین« زیرا آغاز تورات و انجام انجیل، همین است.
علاوه بر این صدوق با سند خود از امام صادق (ع)، از امام باقر (ع)، نقل می‌کند که فرمود: امام حسین بن علی (ع)، دو انگشتر داشت؛ نقش یکی «لا اِلهَ إِلاَّ اللَّهُ، عُدَّةٌ لِلِقاءِ اللَّهِ» و نقش دیگری، «إنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ» (خداوند در انجام امر خود، پایدار است) بود و نقش انگشتر امام سجّاد (ع)، «خَزَیَ وَ شَقِیَ قَاتَلُ الْحسینْ بِنْ عَلیّ علیه السلام» (رسوا و بدبخت شد، کشنده حسین بن علی) بود.
منبع: قدس آنلاین
ارسال نظر
