بزرگ‌ترین رمان قرن بیست‌ویکم آمریکا منتشر شد

  رمان «دنیای آشنا» نوشته‌ی ادوارد پی. جونز با ترجمه شیرین معتمدی و از سوی نشر «شورآفرین» منتشر شد.

ادوارد پی. جونز (1950- آمریکا) از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیست‌و‌یکم است که با رمان «دنیای آشنا»، ‌بارِ دیگر، صدای سیاهان را بلندتر و رساتر به گوش جهانیان رساند. رمانی که عنوان برترین و بزرگ‌ترین رمان قرن را بر پیشانی خود دارد، و آن‌طور که والتون مویامبا، نویسنده، منتقد و استاد دانشگاه ایندیانا می‌نویسد: «از نظر من، دنیای آشنا، بهترین رمان چاپ‌شده‌‌ی آمریکا در قرن 21 است.» و جاناتان یاردلی منتقد و نویسنده‌ی واشنگتن‌پُست و برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر نقدنویسی، رمان «دنیای آشنا» را «یک رمان عالی و فوق‌العاده» برمی‌شمرد که تاکنون در ادبیات داستانی آمریکا منتشر شده؛ رمانی که جایزه‌ی حلقه‌ی منتقدان ملی کتاب آمریکا، 2003، جایزه‌ی پولیتزر 2004 و جایزه‌ی ایمپک دوبلین 2005 را از آن خود کرد. هم‌چنین «دنیای آشنا» فینالیست جایزه‌ی کتاب ملی آمریکا، در سال 2003 نیز بوده است. از دیگر جوایز و افتخارات جونز، می‌توان به جایزه‌ی پن‌همینگوی، پن‌مالامود، و نامزدی جایزه‌ی پن‌فاکنر و کتاب ملی آمریکا اشاره کرد.

به گزارش ایلنا، «دنیای آشنا»، داستانی درباره‌ی دنیای سیاهان در آمریکای قرن نوزدهم است. داستان در سال 1855 در مزرعه‌ی مرد سیاه‌پوستی به نام هِنری تاونسند می‌گذرد. او یک برده به دنیا آمده، اما حالا یک ارباب است. اربابِ سیاه به آینده‌یی می‌اندیشد با مزرعه‌یی پنجاه هکتاری با سی‌وسه برده‌ی سیاه. او با برده‌ها به همان شکلی برخورد می‌کند که اربابِ سفیدپوستش ویلیام رابینز با او رفتار می‌کرده. داستان حول محور دو نفر می‌چرخد: هنری تاونسند، اربابِ سیاه، و برده‌ی سیاهش، موسا، هرچند می‌توان به نوعی شخصیت اصلی داستان را هنری تاونسند برشمرد، اما او قهرمان رمان نیست، زیرا ویژگی‌های یک قهرمان را ندارد، بلکه شخصیت محوری داستان است که از زوایای مختلف مورد کنکاش قرار می‌گیرد. در کنار زندگی تاونسند، قصه‌های عاشقانه و کمدی شخصیت‌های دیگر نیز طی چند دهه روایت می‌شود، که داستان بر شخصیت محوری موسا می‌چرخد.

جان فریمن، منتقد ایندیپندنت درباره‌ی جونز و شاهکارش می‌نویسد: «جونز در دنیای آشنا از سبکی موجز بهره می‌گیرد، و هرچه داستان پیش می‌رود، ریتم آن نیز تندتر می‌شود، و لحن نویسنده نیز جان می‌گیرد. جونز چنان با زبان بازی می‌کند و گاه در خلال داستان گریزی پرشور به گذشته و آینده‌ می‌زند که به‌ طرزی خیره‌کننده، قدرت تسلط بر قلمش را به رخ می‌کشد. و چنان آگاهی‌‌اش را با شکیبایی درمی‌آمیزد که به راستی چیزی کم از معجزه ندارد.»

هارپر پرننیال، منتقد گاردین نیز درباره‌ی این شاهکار می‌نویسد: «خوانش دنیای آشنا آسان نیست، اما یک تجربه‌ی قدرتمند و فراموش‌ناشدنی است.»

از شیرین معتمدی پیش از این در نشر شورآفرین رمان «روایت یک مرگ در خانواده» (برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر 1958) نوشته‌ی جیمز ایجی منتشر شده بود.