گدایانی که اندازه یک جراح پول در می‌آورند!

گدایی در تهران به یک شغل نان و آبدار تبدیل شده و در هر نقطه‌ای از تهران که نگاهی بیاندازی می‌توانی فعالیت آنها را ببینی. اینکه یک گدا به طور متوسط روزانه 300 هزار تومان درآمد دارد و در ماه این رقم به حدود 9 میلیون تومان می‌رسد، خود می‌تواند بسیاری از افراد را وسوسه کند. بسیاری از کارشناسان اجتماعی معتقدند که حدود 60 درصد از کسانی که به شغل تکدی‌گری در تهران مشغولند نیاز مالی ندارند و بیش از 70 درصد این افراد به صورت باندهای سازمان یافته به این فعالیت مشغولند.

درآمد روزانه گدایان تهران

بر اساس نتایج یک پژوهش حدود ۵ هزار متکدی در تهران گدایی می‌کنند که به طور میانگین درآمد دارند و برخی از آنان به شوکر مسلح هستند. نتیجه یک پژوهش میدانی در تهران نشان می‌دهد در حال حاضر پنج هزار متکدی در تهران حضور دارند که فقط 10تا 15 درصد آنها واقعا نیازمند هستند. بر اساس آن تحقیق میدانی درآمد روزانه برخی از این متکدیان روزانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان است. حال با یک ضرب و تقسیم ساده متوجه می‌شویم که گدایان به طور متوسط بین 9 تا 12 میلیون تومان در ماه درآمد دارند که حتی از درآمد پزشکان متخصص بیشتر است. این رقم در حالی بیان می‌شود که یک کارمند به طور متوسط 1.5 تا 2 میلیون درآمد دارد. در این پژوهش میدانی بیان شده است که 55 درصد متکدیان تهرانی بیش از 6 میلیون تومان درآمد دارند و بیشتر آنها غیرتهرانی هستند. نکته‌ای که در این میان قابل تامل است اینکه بیش از 30 درصد گدایان به صورت شبکه‌ای و خانوادگی فعالیت سازمان یافته دارند.

سرقفلی محلات تهران از 2 تا 15 میلیون در ماه

سرقفلی بیشتر برای مکان‌های دارای هویت حقوقی به کار می‌رود اما بین گدایان تهران و دیگر شهرها نیر سرقفلی مکان‌های گدایی وجود دارد به این معنا که برخی از مناطق تهران تا 15 میلیون تومان در ماه اجاره داده میشوند تا متکدیان در آنجا به شغل گدایی مشغول شوند. بر اساس گزارش‌های میدانی خبرنگار ابتکار، برخی مناطق شلوغ مانند ونک، ولیعصر و تجریش و امامزاده‌های شلوغ مانند امامزاده صالح، برخی روزها تا 600 هزار تومان برای یک شیفت(شیفت عصر) اجاره داده می‌شوند. البته متوسط نرخ در میدان‌های شلوغ دیگر حدود 200 تا 300 هزار تومان است.
۵۰ درصد متکدیان ثروتمند هستند
اما فرزاد هوشیار، معاون سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران که در بدو ورود به شهرداری قول تبدیل کردن تهران به شهر بی‌گدا در دو سال را داده است، اعلام کرد که ۵۰ درصد متکدیان جمع آوری شده تهران، ثروتمند هستند. او با اشاره به اینکه وظیفه اصلی شهرداری در حوزه اجتماعی گسترش رفاه عمومی و مبارزه با فقر است، ادامه داد: در تهران بیش از ۲۰۰ هزار پلاک فقیر داریم اما این ۱۵ هزار پلاک به معنای واقعی محتاج نان شب هستند که باید با کمک مردم، نسبت به برون رفت از این مسئله اقدام شود و این نخستین ماموریت سازمان رفاه است. هوشیار در ادامه درباره آمار متکدیان جمع آوری شده، گفت: از متکدیان جمع‌آوری شده ۵۰ درصد ثروتمند بودند و ۳۵ درصد گروه‌های خانوادگی بودند. این کلونی‌های خانوادگی بیشتر افرادی با عنوان غربتی و اتباع بیگانه هستند که تمرکز آنها در سه محله هرندی، جنوب بازار تهران و لب خط (شوش) است. معاون سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران با بیان اینکه روزانه برای ۲۰ گدا در تهران حکم صادر می‌شود، اضافه کرد: ما طرحی با عنوان شهر بدون گدا طراحی کردیم و اولین رویکرد آن این است که مردم به متکدیان سر چهارراه‌ها پول ندهند. چراکه پول دادن به سائل، صدقه جاریه نیست.

37 درصد متکدیان زن هستند

همچنین حبیب‌الله مسعودی، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درباره متکدیان شناسایی شده گفت: 37 درصد مجموع متکدیان کشور را زنان تشکیل می‌دهند. وی حبیب الله مسعودی دیگر کارشناس برنامه درباره علت حضور گدایان در کلان شهرها گفت: کلان شهرها مکانی است که مردم زیادی در آن حضور دارند و طبیعی است که به متکدیان راحت‌تر کمک می شود و در بین متکدیان، افرادی با ملیتی غیر ایرانی و آفریقایی یا پاکستان هستند که به کلان شهرها آمده‌اند و گدایی می کنند. مسعودی با اشاره به اینکه 60 تا 70 درصد متکدیان و بی‌خانمان‌ها در تهران، غیرتهرانی هستند، تصریح کرد: همان‌طور که تولی‌گری اصلی کودکان کار و خیابان با سازمان بهزیستی، محوریت ساماندهی امور متکدیان و بی‌خانمانان نیز با شهرداری‌هاست و هر دستگاهی بر اساس شرح وظایف خود باید در این راستا با شهرداری‌ها همکاری داشته باشد. معاون اجتماعی سازمان بهزیستی با اشاره به نبود گدا در تبریز گفت: ما در تبریز به دو دلیل گدا نمی‌بینیم، علت اول به خاطر فرهنگ مردم تبریز است که اصولا به متکدیان کمک نمی‌کنند و علت دوم حمایت بسیار زیاد دستگاه‌های حمایتی است که مانع شکل گیری گدایی در این شهر است. مسعودی با اشاره به شیرخوارانی که در دستان گدایان است ادامه داد: این گدایان برای جلب ترحم مردم از کودکان استفاده می‌کنند که یا کرایه‌ای هستند و یا کودکان خود گدایان هستند، در حقیقت این کودکان دستمایه ای برای گدایی و کسب درآمد بیشتر هستند. او با اشاره به فرآیند توانمندسازی متکدیان گفت: این فرآیند برای معتادان و گدایان مسن نیست بلکه برای گروه‌هایی است که می‌توانند با حمایت‌های دولتی از تکدی‌گری فاصله گرفته و خود تولیدکننده و کارآفرین باشند. این افراد بعد از شناسایی مورد حمایت و آماده سازی قرار می‌گیرند. در هر حال تکدی‌گری در تهران به حدی افزایش پیدا کرده است که در هر گوشه و کنار تهران می‌توان یکی از آنها را پیدا کرد. بسیاری از این متکدیان به صورت باندی و گروه‌های متشکل تکدی‌گری می‌کنند و در این راه از نوزدان تا افراد مسن سوء استفاده می‌کنند. اگر این افراد شناسایی شوند و اموال آنها مورد بررسی قرار گیرد متوجه می‌شویم که آنها نه تنها نیازمند نیستند، بلکه گدایی را شغلی برای کسب درآمد بیشتر در آورده‌اند. درآمدهایی میلیونی که باعث شده آنها این کار را ادامه بدهند. اما به راستی چرا مردم ما به این گدایان اعتماد کرده و به راحتی آنها را کمک می‌کنند. اگر مردم به این باور برسند که نباید به هر گدایی پول بدهند بسیاری از این مشکلات حل می‌شود.