تلگرام؛ رسانه ای رویایی و مجموعه ای دلربا

روزنامه ابتکار در یادداشتی به قلم علی آهنگر می نویسد: صدا، تصویر، متن با کیفیتی بالا در صفحه ای کوچک در انداره یک کف دست. گوشی یا تبلت. همه رویاهای ارتباطی و رسانه ای بشر در طول تاریخ در این مجموعه کوچک فراهم شده است.

در این یادداشت می خوانیم: این رسانه رویایی، بخواهیم یا نخواهیم جای هر رسانه ای را گرفته و می گیرد. رسانه ای که هر فرد می تواند در آن بیافریند، مخاطب باشد و مخاطبانی داشته باشد.
آفرینش هایش را به دیگران عرضه کند و خود آفرینش های دیگران را ببیند. قضاوت کند و قضاوت شود. تحسین کند و تحسین شود و با هیچ محدودیتی از نقطه نظر فنی در این عرصه ی آفرینش و ارائه مواجه نباشد. چه آرزویی از این بهتر. تلگرام فضایی برای مطرح شدن است در یک گروه کوچک خانوادگی یا همکاری یا همسایگی. هر کسی می تواند اگر شده با کمک آفریده های دیگران و عرضه آن در گروه خود، فرصتی برای مطرح شدن بیابد.

تلگرام فضایی است که به حس آفرینندگی و مطرح شدن جواب کاملی داده است.

تلگرام دقیقا با تمنیات و تعلقات خاطر و نیازهای درونی و روانی افراد و نیاز آنان به گروههای اجتماعی و دوست داشتن و دوست داشته شدن تنظیم شده است.

تلگرام به یقین تبلور روانشناسانه این اصل اساسی جامعه شناسی است که انسان را موجودی مدنی بالطبع می داند.

یکی از نیازهای اساسی درونی بشر حس جاودانگی و بقاست. این حس تا آنجا ریشه دوانده که در هزاره های پیشین حتی پادشاهان و فاتحان و جهانگشایان پس از آنهمه فتح و ظفر، اما، حس جاودانگی و بقای خود را در نگاشتن جمله ای و خطی بر روی قطعه سنگی یا صخره ای برآورده می نمودند. تلگرام اکنون این حس میل به جاودانگی و بقا را در همگان بخوبی پاسخ می دهد.
در تلگرام همه احساسات واخورده درونی فرصت گشایش می یابد. فرد می تواند ببیند و دیده شود. این یک پاسخ صریح و دقیق به اساسی ترین نیاز روحی آدمی است. پس چگونه می توان با آن به مخالفت برخاست؟

تلگرام می تواند موجب تخلیه درونی هم باشد و از این جهت می تواند در پایایی امنیت اجتماعی نیز تاثیرگذاری نماید.

تلگرام می تواند فضای مناسبی برای تجارت و تبلیغ کالا و خدمات هم باشد.

آنچه که مسلم است اینکه تلگرام بر بسیاری چیزها سایه می گستراند. از این پس هر چیزی که قابلیت ارائه در قالب متن، صدا، و تصویر را دارد اگر می خواهد بیشترین حد مخاطب را بیابد، باید خود را با فضای تلگرامی تطبیق دهد.

با اینهمه اما، تاثیرات مخرب و ضد اخلاقی آن بر روح و جسم افراد، بویژه جوانان، چیزی نیست که از کنار آن بسادگی بتوان گذشت.

راه صیانت از سلامت روح و جسم کاربران تنها فیلترینگ نیست گرچه فیلتر نمودن کانالهای مخرب امری ضروری است. اما فضای مجازی نشان داده است که می تواند همواره راه دیگری برای عرضه خود بیابد.

آنچه خانواده ها را به روشنی نگران می کند سر فرو بردن فرزندانشان در تبلتی است که در دست دارند و خود هیچ نمی دانند که در آن چه می گذرد و فرزندشان در چه عالمی از عوالم تلگرامی غوطه می خورد. به نظر می آید تلویزیون هنوز قابلیت تاثیر گذاریش را حتی بر تلگرام به خوبی داراست. تلویزیون می تواند به کمک خانواده ها بیاید. تلویزیون می تواند با شیوه هایی اندیشیده شده، گوشی و تبلت را از وسیله ای کاملا شخصی شده درآورد و کاربران جوان و نوجوان را متقاعد نماید که خوب است از نقش حمایتی و هدایتی والدین بهره مند باشند.

اما نکته اصلی و اساسی در این میان انتخاب زبان مکالمه با کاربران است. در مواجهه با کاربران تلگرامی، برای تاثیرگذار بودن، بی گمان زبان تلگرامی باید گشاد. آنچه مسلم است اینکه تلگرام زبان خاص خودش را آفریده است و در این عرصه جز با آن زبان و در همان عرصه سخن نمی شاید گفت.