اتفاقا رئیس‌جمهور روحانی در سخنرانی خود در اختتامیه نمایشگاه مطبوعات بر همین موضوع تاکید و اصرار داشتند. یعنی واجب است به رسانه‌ها اگر هم اشتباهی کردند فرصت جبران مافات داد و تعطیلی و توقیف نباید اولین مرحله برخورد باشد.
روزنامه آفتاب یزد در سرمقاله خود به قلم سید علیرضا کریمی نوشت:همان‌طور که پیش‌بینی می‌شـد اظـــهارات رئیس‌جمهور روحانی در اختتامیه نمایشگاه مطبوعات واکنش‌های بسیاری را به دنبال داشت. رئیس دولت در بخشی از اظهارات خود به موضوع چگونگی نظارت و برخورد با مطبوعات پرداخت و بیان داشت که «تعطیلی و توقیف باید آخرین کلمات درباره رسانه‌ها باشد.»
پس از این اظهارات رسانه‌ها دوگونه واکنش نشان دادند. طبعا گروهی موافق بودند و گروهی مخالف. آن گروه که موافق بود با استقبال از سخنان رئیس‌جمهور روحانی خواستار به فعل رسیدن این اظهارات شد و آن گروهی هم که مخالف بود با دستمایه قرار دادن سخنان دیگر رئیس دولت هجمه به وی را آغاز کرد. اتفاقا یکی از رسانه‌هایی که نطق حسن روحانی به مذاق‌اش خوش نیامد تلویزیون بود. این رسانه که در قامت دفاع از رسانه‌های تحریمی (!) و دلواپس درآمده است تلاش نمود به طرق مختلف و طی گزارش و برگزاری جلساتی به رد اظهارات رئیس‌جمهور بپردازد. اما نکته جالب توجه در این میان همزمانی واکنش صدا و سیما به اظهارات رئیس جمهور با حاشیه‌ساز شدن یک برنامه کودک تلویزیونی بود. برنامه موسوم به «فیتیله»گویا در قسمت آخر خود سهواً و نه از روی عمد به گونه‌ای اجرا شده است که موجب رنجش آذری زبانان کشورمان شد. بلافاصله پس از این موضوع نمایندگان آذری زبان مجلس نسبت به این موضوع انتقاد و اعتراض نمودند و خواستار جبران مسئولان تلویزیونی شدند.
مسئولان صدا و سیما نیز از جمله تهیه کننده برنامه فوق و سپس رئیس و معاون تلویزیون طی نامه و اطلاعیه‌هایی ضمن تاکید بر غیرعمدی بودن ماجرا از مردم کشورمان علی الخصوص آذری زبان‌ها عذرخواهی کردند. اگرچه این عذرخواهی‌ها همچنان تاثیری بر اعتراض‌ها نداشته اما در عین حال دربردارنده یک نکته مهم است و آن اینکه اکنون یک رسانه عریض و طویل به نام صدا و سیما اشتباهی را مرتکب شده و سعی دارد با تاکید بر سهوی بودن آن از کسانی که دچار رنجش شده‌اند عذرخواهی نماید تا ماجرا و حواشی ایجاد شده به پایان برسد. به نظر هم رفتار اهالی تلویزیون و مهم‌تر از آن مسئولان ناظر بر اجرای این رسانه درست و قابل قبول است.
رسانه اعم از تلویزیون، مطبوعات و خبرگزاری‌ها به دلیل حجم بالای کار و سرعت زیاد ممکن است به اشتباه بیفتند و بدون آنکه نیت بدی داشته باشند موجب رنجش برخی مسئولان و یا بخشی از مردم شوند. در چنین شرایطی واکنش پسندیده آن است که مسئولان ناظر بر آن رسانه فرصت جبران و اصلاح اشتباه را به رسانه مذکور بدهند. البته در این میان برخی اوقات مشاهده می‌شود که رسانه‌ای نه تنها از خبط خود پشیمان نمی‌شود بلکه بر آن نیز اصرار می‌ورزد و در رویکرد خود تجدیدنظری نمی‌نماید که در چنین شرایطی نوع واکنش و برخورد قطعاً بایستی متفاوت و البته در چارچوب قانون باشد. اما رسانه‌ای که اشتباهی سهوی داشته و آن را غیرعمدی عنوان نموده و بارها عذرخواهی کرده سزاوار برخورد خشن و چکشی نیست. از همین رو دست‌اندرکاران برنامه کودک مذکور و مسئولان ارشد صدا و سیما از آنجا که پی به اشتباه خود برده‌اند می‌بایست حواشی مربوطه را پایان داد.
اتفاقا رئیس‌جمهور روحانی در سخنرانی خود در اختتامیه نمایشگاه مطبوعات بر همین موضوع تاکید و اصرار داشتند. یعنی واجب است به رسانه‌ها اگر هم اشتباهی کردند فرصت جبران مافات داد و تعطیلی و توقیف نباید اولین مرحله برخورد باشد. جالب آنکه این سخن روحانی برای تلویزیونی‌ها گران آمد و به آن تازیدند اما خود توقع دارند با عذرخواهی، توهین برنامه کودک از ذهن مردم پاک شود! این موضوع در واقع یک بام و دو هوا و تناقض در افکار آقایان را بیش از پیش نمایان می‌سازد. اگر تلویزیون این حق و فرصت را دارد که پس از یک گاف بزرگ جبران نماید و با یک عذرخواهی به حواشی خاتمه دهد چرا رسانه‌های دیگر از جمله مطبوعات مستقل دارای چنین حقی نمی‌باشند؟ اگر صدا وسیما به عنوان یک رسانه حق و حقوقی دارد رسانه های دیگر نیز بایستی از این حق برخوردار باشند و به گفته رئیس جمهور اولین برخورد توقیف و تعطیلی نباشد.
امیدوارم حال که مسئولان صدا و سیما در این شرایط قرار گرفته‌اند بیشتر و بهتر به عمق سخنان روحانی فکر کنند و به گوهر آن پی ببرند. اگر استدلال و واکنش تلویزیونی‌ها نسبت به سخنان رئیس جمهور درست بود اینک بایستی این رسانه در بهترین حالت ممکن توقیف می‌شد!
ارسال نظر
