البته تاکید بر حضور زنان تنها خواست و نیت احزاب نیست و دولت نیز بر این موضوع تاکید دارد. معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده گفت: همه جناح ها و گروه های سیاسی به این نتیجه رسیده اند که نرخ کمتر از سه درصد حضور زنان در مجلس شورای اسلامی زیبنده جمهوری اسلامی ایران نیست.
در قدیم به باور بسیاری از مردم، عرصه سیاست عرصه ای خشن است که با روحیات زن سازگاری ندارد و از این باب آنها می بایست خود را کنار می کشیدند، اما تاریخ ثابت کرد که هیچ گاه نمی توان تاثیر گذاری زنان در سیاست را نادیده گرفت. 
به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، این باور که زن نباید در سیاست و قدرت دخالت داشته باشد به مرور کم رنگ شد و امروز در تمام دنیا اعتقاد به رقابت برابر وجود دارد و در عمل هم حضور چشمگیر زنان در پارلمان ها و مراکز قدرت به خوبی مشاهده می شود.
وقتی سخن به مشارکت و حضور زنان در عرصه سیاست می رسد نباید از یک واقعیت فرار کرد و آن اینکه در کشور ما علی رغم آنکه شعارهای زیادی در رابطه با حضور همه جانبه زنان در عرصه های مختلف سر داده می شود اما عملا حضور زنان در مقابل مردان قابل قیاس نیست و حتی وقتی با کشورهای مشابه مقایسه می شود متاسفانه مشاهده می شود که در حال طی کردن یک سیر نزولی هستیم.
مشارکت زنان از زبان آمار
اگر بخواهیم دقیق تر بررسی کنیم فقط کافی است یک نیم نگاه به آمار داشته باشیم.
بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ میلادی، چهار انتخابات مجلس در ایران برگزار شده که در اولین آن، یعنی مجلس ششم حضور زنان 3.4 درصد بوده که در همان مقطع، متوسط حضور زنان در مجالس خاورمیانه و آفریقایی 4.1 بوده است.
بعد از آن در حالی که ، حضور زنان در مجالس کشورهای خاورمیانه و آفریقایی به شدت سیر سعودی طی می کند حضور زنان در مجالس شورای اسلامی هر سال کمرنگ تر می شود به طوری که در مجلس نهم حضور زنان به 3.1 درصد می رسد در حالی که متوسط مشارکت زنان در کشورهای منطقه خاورمیانه و آفریقایی به 13.9 رسیده است و این فاصله ای است که ناخود آگاه ذهن را به سمت چرایی موضوع هدایت می کند.
مشکل کجاست ؟
وقتی به ریشه مشکل بر می گردیم، به دو سوال برخورد می کنیم اینکه آیا رقبت زنان به حضور کمتر است یا بستر برای حضور آنان فراهم نیست؟!
به نظر می رسد این دو مسئله دو متغیری است که نمی توان جداگانه بررسی کرد. اگر بگوییم تمایل زنان کمتر است برای حضور، باید گفت چرا تمایل کمتراست؟! آیا نمی توان گفت خیل موانع است که موجب می شود زنان در همان ابتدای راه خسته و مایوس شوند و به عبارتی عطا را به لقا بخشند و کنار روند ؟!
از سوی دیگر چقدر انجمن های زنان در زمینه هموار کردن مسیر تلاش کردند ؟! چقدر به جامعه زنان آگاهی دادند ؟! و البته با عذرخواهی از تمام آقایان نمی شود چقدر جامعه مردان حاضر شدند از جایگاه قدرت طلبی خود پایین بیایند و فضا را برای زنان بازتر کنند؟!
منظور از بستر سازی چیست؟
برای اینکه بفهمیم چقدر مسیر برای حضور زنان هموار شده است کافی است چند مثال ساده مطرح کرد.
1- در انتخابات شوراهای استانی فرانسه و شورای شهر، گروه های سیاسی طبق قانون جدید باید لیست انتخاباتی جفت (1 زن 1 مرد) ارائه کنند. ( آیا این قانون با نسبتی کمتر نمی توانست در قوانین ما جای گیرد؟!)
کانادا مثال دیگری است که می تواند فاصله حضور و مشارکت زنان را به تصویر بکشد.
از کابینه 31 نفری دولت کانادا 14 وزارتخانه در دست زنان قرار داده شده است . حال سوال اینجاست در طول یازده دولتی که تا کنون امور را به دست گرفته اند سهم زنان چند وزارتخانه بوده است؟!
گام متفاوت در انتخابات دهم
به نظر می رسد احزاب و گروه های سیاسی و همچنین جامعه زنان به خوبی خلا حضور زنان در عرصه سیاست به ویژه انتخابات را درک کرده اند و از این رو گامی موثر برای حضوری پررنگ برداشته اند تا شاید با یک جهش بتوانند فاصله ای را که موجود را پر کنند.
نکته ای که نور امیدی را روشن می کند آن است که امروز هم جناح اصلاح طلب و هم جناح اصولگرا بر حضور بیش از پیش زنان در انتخابات تاکید دارند و از این رو اصولگرایان سخن از جبهه متحد زنان اصولگرا به میان اورده اند و از سوی دیگر مجمع زنان اصلاح طلب که سالها پیش فعالیت خود را آغاز کرده بود ،این روزها با سرعت و حرارت بیشتری راه را ادامه می دهد؛ به گونه ای که صحبت از حضور مجلسی 30 درصدی مطرح می شود.
البته تاکید بر حضور زنان تنها خواست و نیت احزاب نیست و دولت نیز بر این موضوع تاکید دارد. معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده گفت: همه جناح ها و گروه های سیاسی به این نتیجه رسیده اند که نرخ کمتر از سه درصد حضور زنان در مجلس شورای اسلامی زیبنده جمهوری اسلامی ایران نیست.
نکته ای که بیشتر از حضور و مشارکت زنان است حرکت در جهت منافع آنها است، فراموش نشود هرچند در مجلس هشتم و نهم چند کرسی به زنان تعلق داشت اما عملا حرکتی در جهت ارتقای منافع زنان صورت نگرفت و حتی گاهی مشاهده شد نمایندگان زن به حمایت از حقوق مردان به قیمت تضییع حقوق زنان برخاستند.
توجه به حقوق زنان مسئله ای است که معاون رئیس جمهور ددر امور زنان نیز به خوبی ان را بیان می کند. مولاوردی عنوان می کند : اگر یک هزار زن هم در مجلس داشته باشیم در حالی که نگاه ها و دیدگاه های آنها تامین کننده منافع زنان نباشد، نبودن آنها خیلی بهتر از بودنشان است.
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
