آقایان این بساط را جمع کنند!

روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم علی قراخانلو نوشت: اگر تا چند روز پیش همه چیز در لفافه و به طور سرپوشیده و بسته بندی شده در قالب مصاحبه و گفتگو از سوی مسئولان و دست اندرکاران فوتبال رد و بدل می شد، امروز بسیار عیان و واضح ادبیاتی به کار گرفته می شود که جای بسی تعجب و تأمل دارد.

کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی و علیرضا اسدی در یک هفته اخیر یک رکورد تاریخی را در فوتبال ایران ثبت کردند. آنها حدود 20 مصاحبه با رسانه ها انجام داده اند که این یک اتفاق تلخ برای فوتبال ایران است.

همانطور که گفتیم همه چیز در ابتدا محترمانه و با رعایت اصول اخلاقی بود، اما رفته رفته کار به جایی رسید که رئیس فدراسیون هم وارد این بازی شد و با به کار بردن عباراتی مانند: یک نفر یک سنگ را داخل چاه انداخته و 100 نفر عاقل نمی توانند آن را در بیاورند یا اینکه، رسانه ها این دو را فریب داده و به کی روش تذکر شفاهی و کتبی داده ام که دیگر مصاحبه نکند. جالبتر از اینها حرفی بود که روز گذشته کفاشیان به زبان آورد، مگر ایرادی دارد که این شرایط حاکم است شما (رسانه ها) حال می کنید ما هم می خندیم…

حالا دایره اختلافات وسیع تر شده و پای رحمتی و باشگاه استقلال هم به میان آمده است و اگر اوضاع به همین منوال پیش رود باید منتظر افزایش شعاع این دایره بود. دیروز مقداد نجف نژاد رئیس هیأت مدیره باشگاه استقلال به دفاع از دروازه بان و کاپیتان تیمش پرداخت و گفت: کی روش رحمتی را نمی شناسد و …

ادبیات و فضای حاکم بر سطوح بالای مدیریتی فوتبال بسیار آزاردهنده و خطرناک است و به نظر می رسد که ماجرا و مساله اصلی و شرح وظایف آقایان فراموش شده است.

کی روش به عنوان یک مربی حرفه ای، کاربلد 15 فروردین 1390 به طور رسمی سرمربیگری تیم ملی ایران را برای یک دوره سه ساله به عهده گرفت او در این سالها روحیه جسارت، جنگندگی، اعتماد به نفس و جوانگرایی را در تیم اعمال کرد و فلسفه فوتبال ملی عوض شد. او مقابل بازیکن سالاری، گروه گرایی و ستاره پرستی ایستاد و یک تیم واحد و با یک هدف مشخص را روانه میادین کرد. اصل مأموریت او همین بود، تزریق علم و افکار حرفه ای به فوتبال سنتی ما، اما اکنون پس از گذشت 4 سال از آن روزها، کی روش ادبیات خود را تغییر داده و اهل مصاحبه، حرف زدن، جواب این و آن را دادن و در نهایت اتلاف وقت کردن شده است.

خود او هم می داند که اگر پیشرفتی در کار بود تنها یکطرفه و علم و دانش آن نبوده بلکه حضور استعدادهای بی شمار در فوتبال ایران بوده که او توانسته مقابل رحمتی، عقیلی، خلعتبری و … بایستد. کاری به درست یا غلط بودن تقابل کی روش با بازیکنان و دعوت و خط زدن آن نداریم چرا که اوست که باید پاسخگوی نتایج و … باشد. اما می توانیم از او سؤال کنیم که ماموریت شما در قبال دریافت روزانه حدود 14 میلیون تومان چیست؟ از شما درباره دریافت پول از یک شرکت تبلیغاتی به نام آل اشپورت سؤال شد و کار به این جا کشیده شد.

آیا ادبیات شما به عنوان یک مربی طراز اول جهانی پسندیده است؟ اگر نبود شناختی از رزومه شما و عملکردتان در فوتبال اروپا و … قرارداد میلیون دلاری هم در کار نبود؛ لذا انتظار می رود که فرافکنی نکنید و مسائل و مشکلات را پشت درهای بسته حل و فصل کنید. البته می توان از زاویه ای دیگر به این ماجرا نگاه کرد؛ اینکه وزارت ورزش از مدیریت فدراسیون فوتبال راضی نبوده و نیست و با گماردن اسدی در سمت دبیر کلی؛ قصد داشت بتواند پرنفوذترین فدراسیون را مهار کند و به مسیر دلخواه ببرد و همین امر سبب شد که این چالش و درگیری هر روز عمیق تر شود.

کفاشیان هم با سیاست کجدار و مریز همچنان کار را به پیش می برد تا در آینده ای نه چندان دور بتواند در انتخابات فدراسیون فوتبال که حدود بهمن ماه برگزار می شود، ریاست خود را 4 سال دیگر تثبیت کند و برای این مهم محکمترین اهرم و به اصطلاح برگ برنده «کارلوس کی روش» است.

به عبارتی بهتر فصل یارکشی انتخاباتی رسیده است و هر کس در تیم کی روش و حامی او باشد، برنده خواهد بود و باز جالبتر اینکه علیرضا اسدی به عنوان دبیر آمده بود تا پل ارتباطی بین وزارتخانه و فدراسیون باشد و کارها با سرعت و سهولت بیشتری به حرکت درآید ولی اکنون همه چیزبرعکس شده است و فردی که به عنوان دبیر فدراسیون باید بیشترین تعامل را با سرمربی تیم ملی داشته باشد خود به تقابل پرداخته و چون حرف ها در فضایی غبارآلود و ملتهب، بیان می شود ولو حق هم باشد، در غبار گم شده و نتیجه معکوس می دهد. به هر حال امیدواریم تا دامنه این اختلافات وسیع تر و به باشگاه ها و سکوی ورزشگاه ها و …. کشیده نشده است، آقایان خود این بساط را جمع کنند تا فوتبال ملی متضرر نشود و عنصر با ارزشی مثل «زمان» به راحتی از دست نرود.