«متاستاز» از تئاتر شهر آغاز می شود

 پروژه نمایشی «متاستاز» به نویسندگی و کارگردانی علی اصغر دشتی  و تهیه کنندگی آرش وفاداری ساعت ۱۹ شنبه نهم  و  ساعت ۱۷ دوشنبه یازدهم آبان ماه در تالار سایه تئاتر شهر آغاز و با اجرا در تالار چهارسو در ساعت ۱۹ روزهای پنجشنبه چهاردهم و جمعه پانزدهم آبان میزبان دوستداران تئاتر خواهد بود.

در توضیح پروژه «متاستاز» آمده است:

  «الف: پروژه متاستاز نتیجه ورک شاپی است که بر پایه بدن و با رویکردعواطف معاصر کار خود را شروع کرد و در طول تمرینات به تدریج موضوعی که دغدغه مشترک دو نفر از اعضای گروه بود، سمت و سوی آن را مشخص کرد.

در شب آخر ورک شاپ به تاریخ ششم آذرماه ۹۳، همه اعضای گروه با توجه به موضوع انتخاب شده سرطان و نسبت آن با فرد نزدیک به بیمار مبتلا به سرطان از طریق قطعات اجرایی متکی بر بدن و با بیان یک تک گویی، رابطه و تجربه خود را با موضوع سرطان اطرافیانشان بیان کردند. این اجرا به نوعی مستند سازی آن شب و عواطف بیان شده یا شکل گرفته بعد از آن است. عواطفی که به تدریج از نمونه های مثالی (مستند موجود در تمرین) به کنشی از عواطف معاصر جمعی بدل شد. در واقع آخرین شب ورک شاپ منبعی شد تا براساس آن و با تمرکز بر اطرافیان و همپاهای بیماران مبتلا به سرطان، اجرای «متاستاز» شکل بگیرد.

با پیش رفتن و پرورش ایده اجرا، به دلیل قابل تعمیم بودن موضوع در ایران این روزها، پروژه به سمت شکل گیری کمپینی پیش رفت که به مرور اجرای تئاتر را بخشی از خود کرد.

ب: به ازای هر بیمار مبتلا به سرطان، حداقل سه نفر به شکل مستقیم درگیر هستند و از این سه نفر، یک نفر تمام قوا و وقت خود را وقف بیمار می کند. بر اساس آمار در حال حاضر حدود ۴۰۰ هزار بیمار مبتلا به سرطان در ایران وجود دارند و اگر برای هر بیمار سه همپا در نظر بگیریم در نتیجه حداقل یک میلیون و ۲۰۰ هزار ایرانی، همپای بیمار مبتلا به سرطان هستند. با توجه به افزایش سالانه ۹۰هزار بیمار مبتلا به سرطان در ایران، سالانه ۲۷۰ هزار همپا به جمع همپاهای بیماران مبتلا به سرطان اضافه می شود.

ج: موضوع پروژه متاستاز سه اصل مهم بیماری و راه های پیشگیری، بیمار مبتلاوخیریه  نیست؛ بلکه یادآوری اصلی است که مورد غفلت قرار گرفته است. یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر همپای بیماران مبتلا به سرطان که زندگی خود را وقف عزیزشان کرده اند.

د: ما گسترش یافتن، از جایی به جای دیگر رفتن، تکثیر شدن و ... را از سرطان یاد گرفته ایم؛ از متاستاز. فرض ما این است که برای روبه رو شدن با پدیده ای به قدرت سرطان، باید با او به روش خودش رفتار کنیم. ما متاستاز می کنیم اما نه بیماری را، نه بی توجهی و انکار را، ما عواطفمان را نسبت به یکدیگر و توجه مان را به جامعه متاستاز می کنیم تا شاید وجه دیگری را از این پدیده دیده و درک شود.

متاستاز چیست؟ متاستاز به انتقال سلول های سرطانی به بافت های دیگر بدن اطلاق می شود که در مراحل خیلی پیشرفته سرطان ایجاد می شود. گاهی سلول های سرطانی از بافت اولیه ای که در آن ایجاد شده اند جدا شده و از راه جریان خون با سیستم لنفاوی خود را به دیگر اعضای بدن می رسانند و در محل جدیدی لانه گزینی و تکثیر کرده و کانون سرطانی جدیدی را می سازند.

فیبو ناچی:  دنباله ای از اعداد که دو جمله اول آن صفر و یک هستند و هر جمله از حاصل جمع دو جمله قبل از خود به دست می آید. اعداد ۱، ۱، ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۳، ۲۱، ۳۴،چند جمله اول این دنباله هستند، چیدمان و اجرای متاستاز بر اساس دنباله فیبوناچی در سالن های تهران گسترش می باید.»

شیما مهدوی، ایلناز شعبانی، یاسمن ادیبی، مهتاب پرنیان، فاطمه صادقی، ملیکا روح انگیزی اجراگران این اثر نمایشی هستند، ضمن اینکه فرشاد فزونی موسیقی و اجرا، فرهاد فزونی مدیری هنری، ندا نصر طراح لباس، صبا کسمایی طراح نور، عباس حبیبی مدیر تولید، مهران جلیلوند، نغمه معنوی گروه کارگردانی، پریناز طیب دستیار تهیه کننده، کاملیا غزلی امور بین الملل، رئوفه رستمی عکاس، مهدی باقرپور مدیر صحنه بخشی از عوامل اجرایی پروژه نمایشی «متاستاز» را تشکیل می دهند.