جنگی گسترده‌تر سوریه را نابود می‌کند

به گزارش شبکه اطلاع رسانی "تدبیر و امید" مقاله بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد به شرح زیر است:

برای گرفتن نبض جهان، در برابر قدرت منحصر به فرد گردهمایی های سازمان ملل متحد ، راه های بهتر اندکی وجود دارند. در دو هفته گذشته، در گردباد  نشست ها و سخنرانی ها که مشخصه افتتاحیه اجلاس سالانه مجمع عمومی است، اینجانب یا رهبران و وزرای خارجه کشورها و گروه هایی به نماایندگی از 99 در صد مردم جهان ملاقات کردم.

چه چیز قلب خانواده بشری را به تپش می اندازد؟ ابتدا، آرزوی رهایی از درگیری، تعصب، بی عدالتی، گرم شدن آب وهوا و نومیدی از بیکاری. دوم هیجان ناشی از زندگی در دوره ای از فرصت های شگرف و بودن نخستین نسلی که می تواند به فقر مطلق خاتمه دهد. بر مبنای دیپلماسی که هم اکنون در سازمان ملل متحد اتفاق افتاده، و با آگاهی کامل از دشواری چالش های پیش رو، من درباره چشم اندازی که در برابرمان وجود دارد، دلگرم شده ام.

هفته ای که گذشت قطعنامه شورای امنیت درباره سوریه را با خود داشت که تحول ایجاد کرد یعنی نخستین خبر امیدوار کننده درباره بحران پس از چندین سال بن بست و سکون بود. سازمان ملل متحد و سازمان منع سلاح های شیمیایی اینک ماموریت فوری مشترک حراست و حذف انباشت ها و برنامه های سلاح های  شیمیایی  سوریه را به عهده گرفته اند. هر دو این موارد دستاوردی برای صلح و امنیت بین المللی و  ارتقای تلاش ها در خاتمه درگیری است.

شورا همچنین بیانیه محکمی درباره بحران انسان دوستانه سوریه به تصویب رساند و ما بر فشار در برابر دسترسی اسلحه، خاتمه ای بر جریان آن  و نقض حقوق بشر و بالاتر از همه، برگزاری کنفرانسی بین المللی برای خاتمه این درگیری دهشتناک تداوم می دهیم. ما نمی توانیم با نابودی سلاح های شیمیایی در عین اینکه جنگی گسترده تر سوریه را نابود می کند، رضایتمند باشیم. پیروزی نظامی یک سراب است؛ تنها راه حل  گذار به سوی سوریه  جدیدی  که مردم کشور نیاز دارند و شایسته آن هستند، مذاکره است. ما مصمم هستیم طرف ها را در نیمه ماه نوامبر دور میز مذاکره جمع کنیم.  

پیشرفت تنهامحدود به سوریه نبود. ایران و ایالات متحده آمریکا از ترتیبات سازمان ملل متحد برای مقدمه ای با هدف معکوس نمودن دهه ها تنش استفاده کردند. جلسه های سطح بالا، پیشرفت در راستای انتقال دموکراتیک در میانمار و یمن، بحران پیچیده  درسنگال همچنین اجرای چارچوب صلح برای جمهوری دمکراتیک کنگو و منطقه دریاچه های بزرگ به ارمغان آورد. کشورهای عضو تعهد حمایت قوی از همسایگان سوریه به عمل آورند که میزبان دو میلیون پناهنده هستند.  همچنین برای نخستین بارطی سال گذشته ائتلاف چهارگانه خاورمیانه برای حمایت از برقراری مذاکرات اخیر اسرائیل و فلسطین جلسه تشکیل داد.  

دستاورد های هفته افتتاحیه مجمع عمومی نیز محدود به صلح فوری و چالش های امنیتی نشد. همچنین سازمان ملل متحد برای پیش برد توسعه پایدار یعنی حساس ترین  چالش طولانی مدت ما تلاش نمود.

سال 2015 فرصتی تاریخی خواهد بود: همزمان سال هدف برای دستیابی به آرمان های توسعه هزاره است همچنین دستور کار جدید  توسعه برای پس از 2015 تصویب  و توافق نوینی برای تغییرات اقلیمی تکمیل خواهد شد. آرمان های توسعه هزاره پندار ما را جذب خود نمود، تلاش هایمان را متمرکز کرد و جان میلیون انسان را نجات داد. این آرمان ها ثابت کردند کمک توسعه ای و مشارکت میان نقش آفرینان گوناگون می تواند به ایجاد جهانی بهتر مدد نماید. در عین حال در زمینه برخی از این آرمان ها به گونه ای نامناسب  تاخیررخ داده و مردم زیادی از آن ها مستثنی شده  یا بهره نبرده اند، از معدن گرفته تا مزارع و کارخانه ها.

همان گونه که تلاش می نماییم تا کار را در مورد گروهی از آرمان ها به سرانجام رسانیم و تعریفی برای  دوره بعد از 2015 ارائه دهیم، حال اجماع گسترده ای برای تاکید بر حقوق زنان، حکومت (مطلوب) و اقدام برای گذار از تهدید تغییرات اقلیمی وجود دارد. اینجانب اجلاس سران در مورد اقلیم را در ماه سپتامبر آینده در نیویورک برگزار خواهم نمود و رهبران زیادی نیت خود برای حضوردر این نشست  را ابراز نموده اند.

سازمان ملل متحد نخستین پاسخگوی چابک نسبت به بلایا و غالبا آخرین مرجع برای حل  مشکلاتی است که دیگران را ناخشنود می نماید. در مواقعی که سازمان ملل متحد در راس امور قرار می گیرد، در عین حال  در میان منظومه ای از نقش آفرینان قرار دارد. زمانی که ما به اهدافمان می رسیم، گاهی به حد مطلوب دست پیدا نمی کنیم.

اما سازمان ملل متحد در هر روز، طی 24 ساعت  و در سراسر جهان  تحت شرایط سخت برای پیشبرد آرمان های نوع بشر تلاش می نماید. دیپلماسی و اقدام چند جانبه همچنان ارزش  خود را به عنوان اولین و بهترین گزینه برای حل همه بحران های فعلی و همه چالش های پیچیده آینده مشترک ما نشان می دهند. امروزه مرکزیت سازمان ملل متحد منعکس کننده منطق جهانی عصر ما است: با سرنوشت ما که بیشتر از هر زمان دیگر به هم تنیده شده ، آینده باید آینده همکاری های عمیق تر و گسترده تر باشد.