ادبیات آقای مدیر

پس او جنگ اول را شروع کرد تا همه مسئولان از هم‌اکنون به فکر جام‌جهانی باشند، هرچند که اعتقاد دارم با درایت و شخصیتی که از کی‌روش سراغ داشتیم، ادبیاتی که ایشان در مصاحبه آخرشان استفاده کرد هیچ شباهتی به ادبیات گذشته او نداشت اما بعد از آن مصاحبه جنجالی که به نظر می‌رسد توانست تا حدود زیادی خواسته کی‌روش را عملی کند (چرا که همه مسئولان در صدد پاسخ‌گویی به او بر آمدند و گویی نیشتری به دوستان به خواب رفته زده شد!) در این میان عد‌ه‌ای از مدیران باتجربه، به جای دادن یک پاسخ در شان به سرمربی تیم‌ملی، با استفاده از ادبیاتی سخیف اقدام به خودنمایی کردند!
یکی از آن مدیران عابدینی عضو هیات‌رییسه سازمان لیگ است که عنوان کرد آقای کی‌روش اجیر ماست و اجیر یعنی کسی که اجرت می‌گیرد! حال باید این سوال از خود آقای عابدینی پرسیده شود آن زمان که شما در مقام مدیرعامل داماش برای هلدینگ مورد نظرکار می‌کردید، اگر یک‌نفر مثل شما که داعیه فوتبالی بودن می‌داشت به شما لقب مزدور می‌داد و در توجیه استدلال خود می‌گفت چون شخص شما برای کاری که می‌کنید «مزد» دریافت می‌کنید پس لقب «مزدور» مناسب شماست! آیا برای خودتان قابل هضم بود؟
بنشین، بفرما و... هر سه یک معنی دارند ولی استفاده کردن از این القاب با توجه به جایگاه افراد و شخصیت شان مورد استفاده قرار می‌گیرد، جایگاه سرمربی تیم‌ملی ایران قطعا بسیار رفیع‌تر از این است که چنین ادبیات سخیفی را درباره‌ او به کار برد. کاش مدیران ما در استفاده از واژه‌ها خساست بیشتری نشان می‌دادند تا حاصلش نشود این جو مسموم فوتبال، که برآیندش را از سوی هوادارانشان در ورزشگاه‌ها می‌بینیم!
منبع:محسن عبدنصرالهی