چرا بچه‌ها خوردنی هستند؟

روانشناسان می‌گویند: بوی نوزاد تازه متولد شده، سبب برانگیختن همان واکنش‌هایی در مغز می‌شود که در هنگام رفع نیاز به غذا ایجاد می‌شوند.

بنا بر نتایج مطالعه جدیدی که در نشریه Frontiers in Psychology منتشر شده، حسی که مادر در کنار نوزاد خود تجربه می‌کند نوعی از شعف و سرخوشی است.

«یوهاسن فراسنلی»، استاد دانشگاه مونترال و یکی از مولفان این تحقیق دراین‌باره می‌گوید: این ارتباط بین مادر و نوزاد در واقع ضرورتی برای رفع یک نیاز طبیعی است که در مادران نهاده شده است.

محققان می‌گویند: این نیاز در واقع سبب تحریک غریزه مادرانه می‌شود. اما از سوی دیگر این انگیزه یک حس زودگذر است که احتمالا هدف اصلی آن دوام نسل بشر است.

محققان معتقدند که مغز مادران در واکنش به نگهداری از نوزادانشان ترکیبات شادی‌بخشی از «مرکز پاداش‌دهی مغز» تولید می‌کند و این واکنش‌های مغزی سبب برانگیختن میل مادران برای غذا دادن و محافظت از فرزندشان می‌شود و این واکنش‌ها به قدری شدت پیدا می‌کنند که مادران تصور می‌کنند واقعا می‌خواهند کودک شیرینشان را بخورند!

محققان برای درک بهتر این موضوع دو گروه 15 نفری از زنان را انتخاب کرده و برای آنها رایحه لباس نوزادان را منتشر کردند. در گروه اول زنانی حضور داشتند که طی شش هفته اخیر کودکی به دنیا آورده بودند و زنان در گروه دوم فرزندی نداشتند.

محققان سپس از مغز این زنان ‌اسکن‌هایی تهیه کرده و دریافتند استشمام بوی نوزاد به زنانی که تازه مادر شده‌اند حس فوق‌العاده‌ای از سرخوشی ناشی از ترشح «دوپامین» در «مرکز پاداش‌دهی مغز» آنها دست می‌دهد. حتی برخی از مادران شرکت‌کننده با رایحه بچه‌هایی آزمایش شده بودند که متعلق به نوزاد خودشان نبود. نکته جالب این بود که محققان در زنان فاقد فرزند، شاهد چنین واکنش شیمیایی نبودند.

از آنجا که در این مطالعه مردان شرکت داده نشدند، هنوز این سوال باقی است که آیا مغز پدران نیز متفاوت از سایر مردان برنامه‌ریزی شده است یا خیر؟

مجله «ویک» نوشت: «ایو واوتر» در نشریه Mommyish عنوان می‌کند: به نظر می‌رسد زنانی که مادر نشده‌اند در رابطه با این رایحه خوش می‌تواند مقاومت کنند.

با این حال وی معتقد است: من تصور نمی‌کنم تنها زنانی که فرزندی به دنیا آورده‌اند دلشان می‌خواهد بچه‌ها را بخورند! تصورم این است که این حس عمیق خوردنی بودن نوزادان یک مساله جهانی است به ویژه هنگامی که بچه مورد نظر دوست‌داشتنی باشد، بوی خوبی بدهد و پوشکش هم کثیف نباشد. در نتیجه از محققان می‌خواهم دوباره این مطالعه را انجام دهند و این بار این تحقیق را با بچه‌های واقعی و در حالی که کلاه‌های کوچک و بامزه به سر دارند، انجام دهند تا آن وقت معلوم شود چند نفر سعی می‌کنند این نوزادان را در حالی که عمیقا می‌خندند، بخورند. شرط می‌بندم نتایج حاصل، جهانی خواهند بود.