آبستراکسیون دلواپسان پاسخ نخواهد داد

روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم محمدرضا خباز نماینده سابق مجلس نوشت: همه نماینده ها حق اظهارنظر دارند اما برجام به نظر یک مساله استثنایی است زیرا تا آنجا که در خاطر می گنجد به جز قطعنامه 598 که امام خمینی(ره) به مجلس واگذار کردند پس از آن موضوعی با این درجه اهمیت به مجلس ورود پیدا نکرده است.

در ادامه این یادداشت می خوانیم : طبق آیین نامه داخلی مجلس همه نمایندگان از حقوق مساوی برخوردار بوده و هیچ تفاوتی میان رئیس مجلس و نماینده های اقلیت در یک شهر کوچک وجود ندارد. از این روی همه نماینده ها حق اظهارنظر دارند اما برجام به نظر یک مساله استثنایی است زیرا تا آنجا که در خاطر می گنجد به جز قطعنامه 598 که امام خمینی(ره) به مجلس واگذار کردند پس از آن موضوعی با این درجه اهمیت به مجلس ورود پیدا نکرده است.

البته نمایندگان مجلس را می توان به سه بخش تقسیم کرد: گروه نخست افرادی که به دولت و تیم مذاکره کننده اعتماد دارند و تلاش آنها را یک تلاش مجاهدانه دانسته و اقدامات آنها را در راستای برجام می ستایند. گروه دیگر دسته ای که تحت عنوان دلواپسان معروفند و خود نیز به دو گروه تقسیم می شوند: نخست دلواپس واقعی و دیگری آنها که خود را به دلواپسی زده اند.

افرادی که دلواپس حقیقی هستند پس از توضیحات رئیس مجلس، اعضای تیم مذاکره کننده و سایر نمایندگان متقاعد شده و به مجموعه نخست پیوستند اما عده ای هستند که در حقیقت خود را به دلواپسی می زنند. این گروه مذکور همان افرادی هستند که ممکن است در روز یکشنبه اقداماتی باز هم جهت مخالفت با برجام انجام دهند. از این رو ممکن است با رفتارهای خود وقت مجلس را گرفته و بخواهند از تریبون مجلس سخنانی را مطرح کنند که به نظر نمی رسد بتوان مشکلی را با آنها حل کرد.

گرچه این افراد مخاطبانی هم دارند اما تعداد مخاطبان آنها همانند خود در اقلیتند. آنها قرار است به اسم پیشنهاد طرح هایی را مطرح کنند که همانطور که ذکر شد به نظر نمی رسد بتواند مشکلی را حل کند چراکه روند اجرایی برجام شروع شده و در مسیر مذاکرات تیم مذاکره کننده و نهادهای ذیربط پیشنهادات و نکات را مطرح کرده اند که اکنون به متنی نهایی رسیده ایم.

امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: عده ای هستند که به ظاهر سخنان خوبی می زنند ولی در پشت آنها اراده باطنی نهفته است. از این روی یکی از اقدامات منتقدان برجام بیان سخنان بی سند و اتلاف وقت مجلس است و همچنان با همان طرفداران خود بر طبل مخالفت می کوبند. دیگر آنکه ممکن است در آخرین لحظه که حنای آنها رنگی ندارد و زمانی که دریابند به هدف خود نرسیدند، دست به آبستراکسیون بزنند.

درآبستراکسیون تعداد نمایندگان حاضر در مجلس باید کمتر از 194نفر باشد، البته چنین اتفاقی بعید به نظر نمی رسد. اینجاست که دسته نخست همان افرادی که به دولت و رئیس جمهور اعتماد دارند باید هر جای کشور که هستند در مجلس حضور پیدا کنند. گروه دیگر دلواپسانی که پس از توضیحات و سخنانی که از سوی وزیر امور خارجه و تیم همراهش مطرح شد، متقاعد شدند و به صف اول پیوستند آنها نیز باید برای روز یکشنبه در مجلس حضور داشته باشند و نباید مجلس را خالی بگذارند.

گروهی که خود را به دلواپسی زدند حتی اگر تصمیمی مبنی بر آبستراکسیون نیز داشته باشند باز هم نمی توانند به هدفشان دست یابند چراکه در صورت آبستراکسیون مجلس از اکثریت نخواهد افتاد و حداقل باید 194نماینده در صحن مجلس حضور داشته باشند در غیر صورت مجلس حق قانونگذاری ندارد.

به عبارتی اگر تعداد نمایندگان حاضر در مجلس به 193تن برسد باز هم مجلس رسیمت خواهد داشت. لذا افرادی که دل در گرو اعتلای کشور داشته و خود را نسبت به آینده جامعه متعهد می دانند و علاقه مندند مسیری که دولت یازدهم با امید و تدبیر آغاز کرده همچنان با صلابت در صحنه های مختلف جلو برود باید با حضور در مجلس نظر موافقشان را ثابت کنند.

سخان و خواسته های جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین المللی با تصویب برجام برد بیشتری می گیرد و این افراد باید از فرصت به وجود آمده نهایت بهره را برده و آخرین حربه ای که ممکن است مخالفان بخواهند سخنان خود را به کرسی بنشانند، موافقان برجام و دلسوزان کشور باید با حضور فعال خود این حربه را از دست مخالفان برجام یا به عبارتی منتقدان نامنصف خارج کنند.