آنچه متحصنین مقابل مجلس، فراموش کردند

تحصن یک هفته ای و بدون مجوز دلواپسان روز گذشته به پایان رسید.

 به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، افرادی که برای اعتراض به توافق برجام، درست در آستانه تصمیم گیری کمیسیون ویژه مقابل درب مجلس شورای اسلامی 6 شب و 7 روز بست نشسته بودند تا بگویند می توانند به جای همه مردم تصمیم گیری کنند و چون حق اظهار نظر دارند پس خواسته آنها خواسته همه هست،روز گذشته با خواندن بیانیه ای پایان خوشی را برای تجمعشان رقم زدند و بدون کوچکترین مانعی به خانه های خود بازگشتند تا حامیانشان وارد عمل شوند.

آنها در این متن با خطاب قرار دادن مردم به گونه ای وانمود کردند که گویا دوسال مذاکرات دولت با 1+5 مذاکره ای خود سرانه و بدون اطلاع مقامات عالی رتبه کشوری بوده است، این در حالی است که محمد جواد ظریف در راس هیئت مذاکره کنندگان ایرانی عنوان می کند « تقریبا هر کلمه ‌ای که گفته می ‌شود و شنیده می ‌شود برای ریاست‌ جمهوری و مقام‌ معظم ‌رهبری گزارش می‌شود».

 مخالفین برجام در این بیانیه مدعی می شوند که« برجام در یک کلام دروازه‌ی نفوذ و مصداق قطعی و عینی آن است که نه تنها پیشرفت کشور را متوقف کرده و ما را به دریوزگی بیگانگان برای تأمین نیازهای اولیه‌مان می‌کشد، بلکه زمینه‌ی اعمال سلطه‌ی آن‌ها، دخالت‌شان در امور داخلی ما، در خطر قرار دادن امنیت کشور و پیدایش زمینه‌ی جاسوسی و در نهایت از بین بردن توان بازدارندگی و مهیا شدن زمینه حمله به کشور است» و این به معنای آن است که گویا مسئولین، افراد ساده لوح و بی تجربه ای بودند که در طول مذاکرات تنها چشم گفته اند و چشم بر منافع ملی بسته اند و این سخن در جهتی کاملا مخالف با فرمایشات مقام معظم رهبری نمود پیدا می کند.

 فرمانده کل قوا 2 تیرماه  طی سخنرانی بیان کردند : « این تیم، با غیرت ملی و دقت کامل و با قصد باز کردن گره و پیش بردن کار کشور، در مقابل تعداد کثیر مذاکره کنندگان طرفهای مقابل، مشغول تلاش است و انصافاً با شجاعت، مواضع را بیان و دنبال می کند. ایشان خاطرنشان کردند: هرکسی از جزئیات مذاکرات باخبر شود حتماً به این مطالبی که درباره تیم هسته ای گفته شد، اذعان خواهد کرد» تحصن کنندگان در پایان با لحنی تهدید گونه تاکید می کنند که تا تحقق مطالباتشان بر این خواسته پا فشاری می کنند.

حضور تجمع کنندگان در برابر مجلس که شاید به دلیل حمایت عده ای از نمایندگان با مماشات بسیاری همراه بود و علی رغم غیر قانونی بودن، چندین روز در مقابل ساختمان هرمی شکل بهارستان همراه با پرپایی چادر به طول انجامید، سوالاتی را در ذهن تداعی کرد و ان اینکه آیا این افراد که خود را ولایت مدار می دانند و خواسته های خود را در راستای منویات رهبری معرفی می کنند، آیا مهمترین سفارش ایشان که مبنی بر پرهیز از ایجاد دو دستگی بود را فراموش کردند؟! آیا آنها فراموش کردند اصل مردم سالاری دینی احترام به رای اکثریت است؛ پس اگر برای خود حقی مصور هستند این حق را باید برای دیگران نیز قائل باشند ؟!