دهم مردادماه سال جاری خبری در رسانه ها مبنی بر ارسال نامه بابک زنجانی خطاب به برخی مدیران و مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی منتشر شد.
تعداد چوب‌خط‌های نقش بسته بر دیوار یکی از بندهای زندان اوین، حاکی از آن است که تنها 4روز مانده است تا محاکمه... می‌خواهد از تمام این 96ساعتِ باقی مانده تا روز تعیین تکلیف، نهایت بهره را ببرد و به همین دلیل هم از هر حربه‌ای که در دست دارد استفاده می‌کند تا بلکه بتواند تمام 209جلد پرونده‌ای را که هرکدام حاوی حداقل 200 صفحه است، به‌خیال خود یک جا از روی میز قاضی دادگاه روز شنبه یازدهم مهرماه بردارد و زیربغلش بزند و بعد از حدود 2سال دوباره هوای آزادِ هرچند آلوده را وارد ریه‌هایش کند و دست آخر هم آن کلاه شاپوی معروفش را حالا یا بر سر خودش می‌گذارد یا بر سر مردم...انگشت‌های بابک
پیشتر بیستمین مرد ثروتمند جهان تصاویر خود را در حال نواختن ساز ویلن، در صفحه ی فیسبوکش منتشر ساخته بود و با انتشار آن تصاویر نشان داد که تنها در پر کردن جیب هایش از طلای سیاه تخصص ندارد بلکه او دستی هم در هنر دارد و تمام دوران زندگی اش را صرف فروش نفت و پس ندادن پول‌های حاصل از آن به دولت نکرده است. در هنر و ورزش هم دستی بر آتش دارد. بابک زنجانی در طول این دو سالی که از بازداشتش می‌گذرد از یکی دیگر از هنرهایش رو نمایی کرد و دیگر بار ثابت کرد که از هر انگشتش یک هنر می‌ریزد و هیچگاه بیکار نمی نشیند. حتی در زندان! بابک در این دوسالی که گذشت از بند خود نامه‌های چندین و چند صفحه‌ای خطاب به مسئولان کشور می‌نوشت و احتمالا بر آن بود که تنها، عنوان بزرگترین بدهکار نفتی و پرتعدادترین پرونده را یدک نکشد بلکه لقب پرکارترین نامه‌نویس تاریخ ایران را با قلم فرسایی هایش هم از آن خود کند اما چون هیچ گاه هیچ یک از نامه‌هایش منتشر نشد و در معرض دیدگان افکار عمومی قرار نگرفت نمی توان در مورد کیفیت قلمش اظهارنظر کرد حتی مخاطبان نامه اش هم قضاوتی درخصوص قلم وی ندارند چرا که اساسا نامه‌های پر سوز و گداز بابک به دستشان نرسیده است. به همین دلیل شاید بتوان حق را به بابک داد که در اینجا بگوید: پیغام می‌فرستم، جواب نمی دهید و. ..
رمزگشایی از یک نامه
دهم مردادماه سال جاری خبری در رسانه ها مبنی بر ارسال نامه بابک زنجانی خطاب به برخی مدیران و مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی منتشر شد. در آن زمان گمانه‌زنی‌های فراوانی در خصوص محتوای نامه بابک زده شد و بسیاری از نمایندگان مجلس این احتمال را می‌دادند که بابک در این نامه‌اش، قصد تبرئه خودش را داشته است به طوری که در این باره ابراهیم نکو عضو کمیسیون اقتصادی به «آفتاب یزد» گفته بود: «در رابطه با محتوا و چند و چون نامه بابک زنجانی به بهارستانی ها، شائبات بسیاری مطرح می‌شود. در زمان درج خبر نامه ابراهیم نکو، گفته‌بود: «بابک زنجانی احتمالا خودش را به عنوان یک فرد تاثیرگذار در مسائل و مباحثی می‌داند که در دولت احمدی‌نژاد رخ داده است یعنی به خیال خودش در آن زمان به نفع دولت و کشور عمل کرده است. در این نامه گفته است که بر اساس تصمیم‌گیری‌های خودش یک سری کارها را انجام نداده است بلکه این کارها را با نظر مساعد برخی دولتمردان نهم و دهم انجام داده است و حتما توجیه کرده است که در بعضی مسائل اقتصادی و پرونده‌ها حتی به عنوان ناجی هم حضور یافته است. از سوی دیگر احتمالا به نام برخی افراد اشاره کرده است که این افراد دستور دهنده بوده اند و به عبارت دیگر او سرخود این اقدامات را انجام نداده است. بی تردید محتوای نامه غیر از این هم نخواهد بود. با این اوصاف می‌خواهد خود را تبرئه کند و از نمایندگان بخواهد از او دفاع کنند یا اینکه چون احساس می‌کند حقش پایمال شده است از نمایندگان کمک می‌خواهد و از آنها می‌خواهد تا به کمکش بشتابند و در این نامه خودش را بی گناه جلوه داده است.» در آن زمان غالب شائبات حول این محور می‌چرخید که بابک در نامه‌اش علاوه بر تبرئه خود دست به افشای اسامی افرادی زده است که همدست وی بوده اند و بابک با کمک آنها بوده که توانسته است این اتهامات را انجام دهد. اما روز گذشته یکی از خبرگزاری‌ها متن نامه بابک به نمایندگان مجلس و برخی مسئولان دولتی را منتشر کرد که با گمانه‌زنی‌های مطرح شده تفاوت 180 درجه‌ای داشت!
منِ ساده، منِ بی گناه
مرد موبور، ریز جثه، هنرمند و معطر به عطر طلای سیاه در بخشی از نامه اش گفته است:« متاسفانه معاون اول محترم ریاست جمهور بارها در اذهان عمومی به اینجانب بی احترامی‌های زیادی می‌کند و ایشان بارها اینجانب را به فساد در دولت قبل و ارتباط با افرادی که دنبال پشت پرده آن می‌گردد، متهم نموده‌اند و جدیداً اینجانب را گردن کلفت عنوان نموده است که این صحبت ها در شان یک معاون اول نیست. جناب رئیس جمهور من در زندانم و دادسرا در حال رسیدگی پرونده است، من چه گردن کلفتی می‌توانم بکنم؟ وقتی فسادی وجود ندارد، من چرا باید نام افرادی را ببرم و آنها و زندگی آنها را نابود کنم؟یک کار اقتصادی شده که منجر به ابهاماتی برای شما شده است و من موظفم ابهامات را حل کنم و این کار در حال انجام است... وزارت نفت مگر بارش را به من داده که از من طلب می‌کند؟ باری در اختیار شرکت خارجی خود گذاشته و آن هم پولش را دریافت کرده، می‌توانست در بانکی دیگر وصول کند، حال که تحریم شده من مقصرم؟» از این جملات بابک اینطور استنتاج می‌گردد که مردم و دولت منتخب‌شان باید یک چیزی هم دستی به وی تقدیم کنند.
بابک یکه و تنها
بابک زنجانی در نامه خود مدعی شده است که همواره تنها بوده است و برایش آبروی افراد حائز اهمیت است و اصلا چرا باید نام افراد را افشا کند. این در حالی است که نمایندگان عضو کمیته پیگیری پرونده بابک زنجانی در تمام اظهار نظر‌های خود اعلام نموده اند که بابک هرگز به تنهایی نمی توانسته این همه تخلف که در مظان اتهام است را انجام دهد.
در همین راستا حسین دهدشتی عضو این کمیته و از نمایندگان خواهان ملاقات با زنجانی در زندان اوین به «آفتاب یزد» گفت:«وقتی زنجانی به کمیسیون انرژی آمد مشخص شد که 2.7 میلیارد دلار در دولت قبل در اختیار بابک زنجانی که هنوز چهل سالش نشده بود قرار گرفته است حال با این تفاسیر چطور می‌توان چنین مبلغی را در اختیار چنین فردی که فاقد هرگونه تجربه‌ای بوده و برای چنین کاری اصلا ساخته نشده قرارداد پس در نتیجه بدون دست داشتن کسی انجام چنین کاری امکان پذیر نبوده است. قطعا بابک زنجانی تنها نبوده است و کسانی با او همکاری داشته‌اند.» از صحبت‌های دهدشتی این گونه می‌توان نتیجه گرفت که تنها بودن بابک و هم دست نداشتنش خیالی واهی است و حتی اگر واقعا همدستی هم نداشته و خودش به تنهایی این حجم فساد را انجام داده باشد، حاکی از سوء مدیریت دولت نهم و دهم است یا آنکه دولت نهم و دهم از کارهای زنجانی مطلع بوده و صدایش درنیامده است. امیر عباس سلطانی یکی دیگر از اعضاء کمیته پیگیری پرونده بابک زنجانی در مصاحبه‌ای در مورد اینکه بابک زنجانی تنها نبوده است، اظهار داشت: «در این پرونده زنجانی تنها نبوده و یک تیم قوی پشت سر اوست چیزی که شاهدش هستیم این است که بعضی از افرادی که در دوره قبل بر سرکار بودند یا هنوز مسئولیت دارند نمی‌خواهند پرونده جلو برود یا مانع پیشرفت آن می‌شوند. در نطق مجلس هم این را گفتم. بابک زنجانی تنها نبوده است. غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی عضو کمیسیون برنامه و بودجه کشور نیز به آفتاب یزد گفت: «با عقل جور درنمی‌آید که او همدستی نداشته باشد. اگر واقعا به تنهایی انجام داده باشد حتما تحسین دولت نهم و دهم را برانگیخته است.»
نامه‌ای که به سوی نمایندگان نرفت
بابک دهم مردادماه سال جاری دو نامه نوشت یکی خطاب به برخی مسئولان دولتی و دیگر خطاب به نمایندگان مجلس که هر کدام هم برای خودش یک مثنوی هفتاد من بود! اما این نامه‌ها هیچ گاه به دست مخاطبانشان نرسید. در همین راستاحسین دهدشتی عضو کمیسیون پیگیری پرونده بابک زنجانی به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: « نامه بابک زنجانی هیچ گاه به دست ما نرسید من از بسیاری از نمایندگان مجلس هم پرسیدم آنها نیز وجود چنین نامه‌ای را تکذیب نمودند من نمی‌دانم این نامه کجاست و امروز در دستان چه کسی است.» غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی از دیگر نمایندگان مجلس نیز روز گذشته وجود هرگونه نامه‌ای از سوی بابک زنجانی را رد کرد و گفت: «بهتر است آقای زنجانی به جای این نامه نگاری ها فکری برای آن 200جلد پرونده کند.» بدین ترتیب این نامه هایی که به سوی آنها رفته است هرگز نتوانسته روی آنها را ببوسد...
من یک اشتباهی هستم
یک نکته ی بسیار مهم در نامه بابک آن است که مرد موبور نفتی مطلقا خودش را مفسد نمی داند. در این میان معلوم نیست آن 209 جلد پرونده ی فسادی که هر جلدش حداقل 200 صفحه دارد و صفحه نخست تمام این 209 جلد هم منقش به نام بابک زنجانی است، شامل چه چیزی است. حسین دهدشتی اما سخنان بابک را مبنی بر اینکه فسادی رخ نداده است تایید نمی کند و به آفتاب یزد می‌گوید: «درخصوص این هم که می‌گوید من فسادی نکرده‌ام باید بگویم که در آن جلسه‌ای که به کمیسیون انرژی آمد و از او خواستیم تا بدهی هایش را بپردازد هنوز بانک تحت ریاستش تحریم نشده بود او در آن جلسه از پرداخت بدهی‌اش طفره رفت و آنقدر زمان خرید تا بانکش تحریم شد.» این صحبت‌ها در حالی است که رسول کوهپایه‌ای زاده وکیل بابک در مصاحبه‌ای بیان کرده است که: « بابک زنجانی در این نامه تاکید کرده که اگر بازداشت صورت نمی‌گرفت یا به نحو مقتضی او می‌توانست بیرون از زندان باشد، شاید در استرداد پول‌ها قدم‌های موثرتری برداشته می‌شد. » به این ترتیب باید اجازه داد تا بابک بیرون بیاید و زمانی که میلش کشید منتی بر سر دولت و ملت بگذارد و به آن ها بگوید که :ای مردم پولهایتان را بیایید پس بگیرید!
آنچه مبرهن است این است که بابک به هر دستاویزی آویزان می‌شود تا بتواند روز شنبه یازدهم مهرماه خود را تبرئه کند، از زندان بیرون بیاید، دوباره ویولن بزند، سوار هواپیماهای شخصی‌اش شود و کلاه شاپویش را بر سر خود یا هرکه می‌خواهد بگذارد و بدین ترتیب دور از ذهن به نظر نمی آید که روز شنبه در جلسه دادگاهش اعلام کند که :« من یک اشتباهی ام»!
منبع: آفتاب یزد
ارسال نظر
