رسالت کشورهای اسلامی در قبال پناهجویان

منصور فرزامی روز دوشنبه در سرمقاله روزنامه مردم سالاری با اشاره به هجوم خیل عظیم پناهجویان به اروپا آورده است : هم اکنون معلوم نیست که سازمان کشورهای اسلامی می خواهد چه نقشی بر عهده بگیرد و بزرگان اسلام آیا اجازه می دهند که همچنان مسلمانان تحقیر و آواره شوند؟

این سرمقاله می افزاید : این روزها نه توافق هسته ای ایران با 1+5 که جامعه سیاسی آمریکا را دو قطبی کرده و نه فجایع جانسوزی که در یمن مظلوم و تحت ستم ائتلاف غربی – عربی در حال وقوع است و نه بی قابلیتی خادم حرمین شریفین در حفظ جان زائران خانه خدا که منجر به کشته و زخمی شدن صدها مسلمان زن و مرد شد و نه جنایات داعش و طالبان و اسرائیل، هیچ کدام در صدر اخبار خبرگزاری های جهان نیست چون همه اخبار و قضایا تحت تاثیر بحران عجیب و بی سابقه پناهجویان در اروپاست.

واقعه ای که فقط نظیرش را می توان در صفحات تاریخ آن هم بعد از جنگ خانمان سوز جهانی دوم، خواند. حتی از خبر ناگوار 28 پناهجوی غرق شده در نزدیکی جزایر یونان و نیز غرق شدگان دریای اژه، درصدر اخبار، اثری نیست. گویی همه چیز در مقابل آوارگان بیگناهی که چاره ای جز گرسنگی، تحمل توهین، خوابیدن در بیغوله ها و نگاه های ترحم آمیز برخی مردم اگر چه مهربان کشورهای غربی بویژه اتریش و آلمان و سوئد، رنگ باخته است.

به یقین هیچ کس جز در خانه خود راحت نیست و هویت و چیستی هیچ کس نیز جز در وطن خودش، محفوظ و معتبر نمی ماند و هیچ انسان عاقلی هم اگر حقوق اجتماعی و کیان شخصیتی اش محفوظ مانده باشد مجبور به هجرت نیست. با همین منطق و استدلال، اروپا بهشت گمشده و کعبه آمال هیچ مهاجری نیست مگر آن که خود نفی علایق فطری خود کند.

از طرفی افکار عمومی اروپا هم دوگانه است. برخی مثل آلمان و اتریش و سوئد، با رقت قلب و برخوردهای عاطفی برای پذیرش پناهجویان بی گناه و مضطر، به پیشواز می آیند و از لطف خود دریغ نمی کنند و بعضی نیز مثل لهستانی ها مخالف حضور اینان در کشور خود هستند و بخصوص نسبت به مسلمانان حساسیت بیشتری دارند.

کشورهای شرق اروپا نیز مثل مجارستان و صربستان و اسلواکی، مرزهای خود را بسته اند و رومانی هم حاضر نیست بیش از 1785 مهاجر را بپذیرد. این عدم پذیرش به صراحت بیشتری در دانمارک هم هست. آلمان هم اعلام کرده است که در سال جاری، پذیرای 800 هزار نفر خواهد بود و معاون صدراعظم هم برای سال جاری میلادی، به پذیرش تا یک میلیون نفر تصریح کرده است.
اما نکته اینجاست که مقصد اصلی پناهجویان، آلمان و سپس اتریش و سوئد است و شمار آنان نیز با همین سبک و سیاقی که پیش می رود و محیط کشورشان هر روز ناامن تر، از میلیون ها می گذرد و بعید به نظر می رسد که این روی خوش ادامه داشته باشد و تازه این پذیرش و استقبال تا زمانی است که تکفیری ها و داعشی های پرورده کشورهایی مثل آمریکا و انگلستان و سلفی های زیر بالش سعودی ها در جمع پناهجویان نفوذ نکرده باشند ودست به جنایت و تخریب نزنند و مزاحمت فراهم نکنند چون در صورت وقوع این احتمالات، دولت و مردم همین کشورها نه با آنان بلکه بر آنان خواهند بود و روزگار پناهجویان سیاه و بدتر از محیط ناامن کشورشان خواهد شد.

اگر آمریکا که آتش بیار همه این معرکه هاست و انگلستانی که پیرو سیاست های برادر بزرگتر خود است و هم اکنون آل سعود از حمایت لفظی و نظامی هر دو به طور نامحدود، سود می برد و از سلاح های غیرمتعارف در یمن مظلوم و قحطی زده و فقیر استفاده می کند به ترتیب فقط پذیرای 10 هزار و طی پنج سال 20 هزار نفر پناهجو را آن هم با اکراه و برای خالی نبودن عریضه، زبانی پذیرفته اند و بهانه شان این است که نمی توان تضمین کرد که نفوذی داعش در جمع پناهجویان نباشند.

باید دانست طی چهار سال جنگی که آمریکا و بعضی از کشورهای غربی بر سوریه تحمیل کرده اند، بیش از نیمی از جمعیت 22 میلیون نفری این کشور مظلوم و جنگ زده آواره شده اند. پیش بینی سازمان ملل هم که در این میان تماشاگر و آلت دست کشورهایی مثل آمریکاست، این است که در سال جاری یک میلیون نفر دیگر از سوریه آواره خواهند شد و هماهنگ کننده امور بشر دوستانه سوریه می گوید که اگر کاری برای پایان جنگ صورت نگیرد، عده بسیاری در ماه های آینده از خانه و کاشانه خود آواره می شوند!

و بیفزایید اخطار بازرگانان افغانی که اعلام کرده اند درصورت عدم تامین جانی و مالی، از وطن خود مهاجرت خواهند کرد!

تازه اینها همه به جز یمن است. طارق ریپل رئیس برنامه سازمان خیریه «آکسفام» در یمن می گوید: « یمن» صحنه یکی از وخیم ترین بحران های دنیاست و ما هر روز شاهد بمباران های هوایی هستیم و جنگ های زمینی در ابعاد وسیع جریان دارد چنانچه وضعیت همین طور ادامه یابد ف کشور در ظرف یکی دو هفته یا یک ماه با قحطی مواجه خواهد شد» در ضمن باید دانست که بیش از یک میلیون نفر از یمن آواره شده اند ! بنابراین پناهجویان در آینده، میلیونی خواهند آمد و هر لحظه نیز بر شمار آنها افزوده خواهد شد و بیش از ده میلیون را انتظار داشته باشید.

و با تاسف باید پرسید که مگر در «پیمان تجارت تسلیحات در دسامبر 2014، فروش تسلیحات در جریان جنگ ممنوع نشد؟ پس چرا آمریکا همچنان پیشرفته ترین سلاح ها را در اختیار رژیم جنگ طلب و فتنه گر آل سعود می گذارد و بریتانیا و فرانسه هم از الطاف زراد خانه خود به شاه عربستان، مضایقه ندارند تا بی دریغ و پشت گرم، یمن را ویران کند و یمنی باقی نگذارد؟ و آن که می ماند هم آواره شود و به آن جمع کثیر بپیوندد.

حال، تکلیف غرب معلوم است.می ماند کشورهای مسلمان که کتاب و پیامبر وقبله شان یکی است. اینها چه تمهیداتی برای کرامت مسلمانان و تامین حقوق اجتماعی و عدالت اقتصادی و آزادی بیان و قلم و زمینه متعارف زندگی برای هوطنان خود فراهم کرده اند تا فرار مغزها صورت نگیرد و نیروهای جوان و کارآمد، فرار را بر قرار ترجیح ندهند.

هم اکنون معلوم نیست که سازمان کشورهای اسلامی می خواهد چه نقشی بر عهده بگیرد و بزرگان اسلام آیا اجازه می دهند که همچنان مسلمانان تحقیر و آواره شوند؟ اگر چنین است حکایت آن حدیث پیامبر(ص) چه می شود؟ و صادقانه است اگر عنوان شود که این مهاجران، فقط از کشورهای عربی نیستند که با آن همه مواهب غنی خدادادی، از بد حادثه، برای زندگی و فردایی بهتر، به دامن غرب اسلام ستیز پناه برده اند ! دیگران هم هستند که عرصه زندگی بر آنها و جوانانشان تنگ شده است و می خواهند در وطن خود نباشند...