شقایق دهقان: در فیس بوک عضو نیستم چون اعتماد به نفس ندارم با توهین‌ها روبرو شوم، بهاره رهنما این شهامت را دارد و جواب می‌دهد
اگر بخواهیم مهمترین بازیگران زن کمدین را نام ببریم بدون شک نام
شقایق دهقان در جرگه آن‌ها قرار می‌گیرد. بازیگر جوانی که هرچند نخستین نقش
جدی او فیلم زیر نور ماه بود اما بازی در سریال طنز پاورچین باعث شد تا او
با انتخاب بعدی خود جزو مهمترین بازیگران زن کمدین ایران شود. دهقان از
معدود بازیگران کمدینی است که کار با طنز سازان مختلفی همچون مهران مدیری،
رضا عطاران، سعید آقاخانی، سروش صحت، رامبد جوان، بهرنگ توفیقی و مسعود
کرامتی را تجربه کرده است و سال‌ها نام خود را در بین محبوب‌ترین بازیگران
زن نیز قرار داده است.
او پس از هفده سال دوری از تئاتر دوباره به صحنه برگشته و در حال ایفای
نقش در نمایش «نمایش اسپانیایی» به کارگردانی شیوا اردویی است. گفت‌وگو با
او می‌توانست طولانی‌تر از اینها باشد اما تمرکز آن را بر حضور مجدد او در
صحنه تئاتر گذاشتیم و موضوعات دیگر را به گفت‌وگوهای بعدی موکول می‌کنیم.
- بهاره رهنما در همین نمایش می‌گوید بازیگران بعد از مدتی علاقه‌ای به مصاحبه ندارند. شما هم کم مصاحبه می‌کنید. دلیلش این است؟
نه این‌گونه نیست. راستش این است که در خیلی از مصاحبه‌ها سؤالات تکراری
می‌پرسند که مخاطب خودش آن را می‌داند و برایش جذابیت وجود ندارد. من
مصاحبه خوب و متفاوت را دوست دارم مثل همین مصاحبه شما که با سؤال جالبی
شروع کردید!
- شما سعی می‌کنید از حاشیه‌ها دوری کنید و در این مورد آرامش
داشته باشید. در حالی که بهاره رهنما همیشه در متن این حاشیه‌ها بوده. کلاً
علاقه‌ای به حضور در فضای مجازی ندارید؟
این به ذات آدم بر می‌گردد. شاید من اعتماد به نفس کافی ندارم که مثلاً در
دنیای مجازی با بعضی برخوردهای گاه زننده روبه‌رو شوم. فضای مجازی این
شهامت را به برخی افراد می‌دهد که چیزی را که در دنیای واقعی نمی‌توانند
بگویند، بیان کنند. در دنیای واقعی ممکن است به من بگویند فلان کارت را
دوست ندارم. این نقدها خوب است. ولی رفتارهای توهین‌آمیزی که در فضای مجازی
هست من را می‌ترساند و به همین خاطر از این حاشیه‌ها دوری می‌کنم. ولی
بهاره رهنما شخصیتش طور دیگری است و شهامت این را دارد که پاسخ توهین‌ها را
بدهد و معتقد است همان طور که دیگری به او توهین می‌کند او هم حق دارد
جواب توهینش را بدهد!
- سال‌ها از نخستین حضورتان در تئاتر می‌گذرد. چقدر تفاوت بین سال‌های قبل با اکنون می‌بینید؟
نخستین کارهای نمایشم را 17 سال قبل انجام دادم. در این مدت فضایی وجود
نداشت که بازیگران سینما و تلویزیون وارد تئاتر شوند. به نظرم اتفاق خوبی
است که این رفت و آمدها اکنون صورت می‌گیرد. در سال‌های گذشته من پیشنهاد
تئاتر نداشتم و به همین خاطر صبر کردم زمانش برسد تا بتوانم با فرصت کافی
کار تئاتر انجام دهم. می‌دانستم تئاتر خیلی انرژی می‌برد. درست است که یک
ساعت اجرا داریم ولی اندازه یک روز کاری است. فضای سالن‌های مختلف تفاوت
دارد. ضمن اینکه قبلاً من شناخته شده نبودم ولی اکنون تماشاگرانی که
می‌آیند من را می‌شناسند و شاید انتظار یک کار کمدی از من دارند. ضمن اینکه
آن زمان تجربه‌ام صفر بود.
- درباره سدهای حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر صحبت کردید. فکر می‌کنید دلیل این موضوع چیست؟
من در جاهای دیگر دنیا هم دیدم این تأکید وجود دارد که تئاتر به بازیگران
تئاتری محدود شود. البته اگر بازیگری را فقط به خاطر شناخته شدنش بیاوریم
که نمایش را ببینند انتخاب غلطی است. ولی اگر بنا بر توان بازیگر باشد فکر
می‌کنم تأثیر مثبتی دارد.
- فکر می‌کنید مخاطبان در حال حاضر به تئاتر توجه لازم دارند؟
فکر می‌کنم آن‌قدر تماشاگر تئاتر نداریم. بعضاً نمایش‌های سطح پایینی
تولید می‌شوند که تماشاگر به سالن بیاید. خیلی وقت‌ها هم کاری را تولید
می‌کنند که به تماشاگر فخر می‌فروشد که او را زده می‌کند. من خودم «نویان»
پسرم را از سن خیلی کم می‌برم نمایش‌های کودک ببیند تا یاد بگیرد که زمان
زیادی را برای دقت به نمایش بگذارد. در این شب‌ها هم دیده‌ام که بچه‌های
کوچک را آورده‌اند که همکاری کرده‌اند حتی اگر نمایش را متوجه نشده باشد.
تئاتر کودک آن جذابیت و کیفیت لازم را برای جذب این مخاطبان ندارد.
- به نظرتان دلیل استقبال نکردن مخاطبان از نمایش‌ها چیست؟
فکر می‌کنم وقتی وضعیت اقتصادی خانواده‌ها ضعیف می‌شود نخستین چیزی که حذف
می‌شود کالاهای فرهنگی است. من قبلاً با هانا کامکار (نوازنده) در مدرسه
همکلاس بودم و او را می‌دیدم که مسیر رفت و آمد خانه - مدرسه را پیاده
می‌رفت تا کتاب بخرد. ولی اکنون خیلی کم چنین چیزی می‌بینیم. من به عنوان
یک مادر تلاش می‌کنم برای فرزندم کتاب بخوانم و او را به سالن تئاتر ببرم.
در واقع می‌خواهم یک آدم فرهنگی بار بیاید.
- شما در این کار با یک کارگردان جوان همکاری کردید. آیا شیوا
اردویی از شما انتظار خاصی داشت؟ مثلاً تأکید کند که شما در این نمایش باید
شقایق دهقان دیگری باشید؟
واقعا به نظرم شیوا اردویی از آن کارگردانان جوانی است که آمده بود خوب
کار کند و موفق هم شد. ابتدا به دعوت بهاره رهنما آمدم ولی بعد فهمیدم کار
برای او خیلی مهم است. اصلاً تأکید نداشت که کارت شبیه دیگری‌ها شود. چیزی
که همیشه از کارگردان‌ها می‌شنوم. او بازی‌ای را که می‌خواست از من گرفت.
- با توجه به سال‌ها دوری‌تان از تئاتر، چه کار کردید که حضور خوبی در این نمایش داشته باشید؟
من یک بار تجربه تئاتر داشتم و خیلی خودم را آماده کردم تا تمام زمانم را
برای نمایش بگذارم. هیچ کار دیگری انجام نمی‌دهم تا این کار را حداقل
آبرومند بازی کنم. من در این سال‌ها زیاد تئاتر تماشا کردم و این تجربه‌ها
خیلی به من کمک کرد.
- چرا در فیلم‌های سینمایی بازی نمی‌کنید؟ تجربه پیشین‌تان در فیلم «زیر نور ماه» رضا میرکریمی بسیار موفق بود.
در سینما پیشنهادهای دوست داشتنی به من نمی‌رسد. چون فیلم‌های کمدی که
پیشنهاد می‌شود فیلمنامه‌‌های خوبی ندارد. من «زیر نور ماه» را خیلی دوست
دارم که یک کار تکرار نشدنی است. من به عنوان بازیگر کمدی شناخته شده‌ام و
دوستان نمی‌خواهند من را در نقش‌های دیگری ببینند.
- البته مثلاً در سریال «پرده نشین» می‌بینیم که دو بازیگر طنز در نقش‌های جدی حضور پیدا کرده‌اند.
به نظر شما چند نفر مثل بهروز شعیبی پیدا می‌شود که این ریسک را انجام
دهد. بهروز شعیبی از کارگردانان جوان و با شهامت است که می‌داند بازیگر خوب
و بد داریم نه بر اساس نوع فیلم تقسیم شوند. آفرین به او که این فهم را
دارد که از هومن برق‌نورد در یک نقش جدی بازی بگیرد.
- اخیراً انتخاب علی‌اصغر پورمحمدی به عنوان معاون سیما مورد
حمایت 520 هنرمند قرار گرفت و از جمله شما هم این نامه را امضا کردید. دلیل
این موضوع چه بود؟
آقای پورمحمدی علاوه بر مدیریت، یک پدرانگی برای تلویزیون دارند.
ممیزی‌هایی در تلویزیون است که همیشه باید رعایت شود. ولی حس می‌کنیم یک
مدیر دلسوز و حامی داریم و این خیلی خیال آدم را راحت می‌کند.
- در پایان می‌خواستیم آخرین خبرها را درباره سری دوم مجموعه تلویزیونی «پژمان» از شما جویا شویم.
«پژمان 2» را محراب در حال حاضر می‌نویسد که فکر می‌کنم سال آینده کلید
بخورد. ممکن است بازیگرانی اضافه شوند اما فضا و داستان مثل سری قبلی است و
من هم در آن ایفای نقش می‌کنم.
ارسال نظر
