عملیات انتحاری جمهوریخواهان علیه کاخ سفید

مسلم، متین - زمانی که می بینیم دونالد ترامپ نژاد پرست به سرآمد جبهه متحد مخالفان آقای اوباما تبدیل شده و یا سناتور کروز حاضر می شود برای تمسخر رئیس جمهور در لاس وگاس شو کمدی اجرا کند! باید قبول کنیم نه تنها یک جای کار می لنگد، بلکه اساس مخالفت آنها با ساکن فعلی کاخ سفید نه برگرفته از نگرانی نسبت به امنیت و منافع ایالات متحده که تحت تاثیر مسائل شخصی و حداکثر منافع حزبی ست.

خیلی باید خوشبین و خوش باور باشیم اگر تصور کنیم جنگ میان کاخ سفید و مخالفان توافق با ایران به این زودی ها خاتمه خواهد یافت.رای اعلام وفاداری 41 سناتور به آقای رئیس جمهوردر آخر هفته گذشته، تعطیلات را برای او شیرین کرد،اما ساکن مصمم اتاق بیضی کاخ سفید خوب میداند این شیرینی در موقع مقتضی و تلافی که الزاما می تواند مربوط به ایران نباشد تلخی 4 سال گذشته روابط او با کنگره را زنده خواهد کرد. یک عضو مشاوران کاخ سفید می گوید "در لحظه اعلام خبر عدم موفقیت سنا در مخالفت با توافق؛شادی عجیبی را درچهره آقای اوباما دید ه است.اما عجیب تر آن بود که به یکباره لحظاتی آقای رئیس جمهوربه فکر فرو رفت".

اینکه دلیل اینهمه رویاروئی و کج فهمی مخاطره آمیز اعضای کنگره علیه رئیس جمهور که در تاریخ ایالات متحده بی سابقه است چیست؟ پاسخ آن را دیر یا زود خواهیم فهمید.اما به باور من دلیل هرچه که باشد، صرف موضوع ایران نمی تواند تنها دلیل تلقی شود،هرچند مهمترین آن خواهد بود. زمانی که می بینیم دونالد ترامپ نژاد پرست به سرآمد جبهه متحد مخالفان آقای اوباما تبدیل شده و یا سناتور کروز از تگزاس حاضر می شود برای تمسخر رئیس جمهور در لاس وگاس شو کمدی اجرا کند! باید قبول کنیم نه تنها یک جای کار می لنگد، بلکه اساس مخالفت آنها با ساکن فعلی کاخ سفید نه برگرفته از نگرانی نسبت به امنیت و منافع ایالات متحده و نه حتی مسئله ایران ؛که تحت تاثیر مسائل شخصی و حداکثر منافع حزبی ست. 3 سال پیش که اقای اوباما برنامه جامع بیمه و خدمات اجتماعی و نیز موضوع وام های دانشجویی را مطرح و با مخالفت وحشتناک کنگره روبرو شد پرزیدنت کارتر و جسی جکسون به صراحت اعلام کردند "تنها دلیل مخالفت با آقای اوباما تنفر نژادی است". البته لازم نبود چنین چیزی توسط آقای کارتر اعلام شود تا آن راباور کنیم؛آنگاه که رهبران جنبش نژادی تی پارتی در دالاس آشکارا رنگ پوست آقای اوباما را تحقیری برای روح امریکایی توصیف کردند.

اکنون موضوع ایران و توافق اتمی وین که الزاما ربط مستقیمی با واشنگتن ندارد و موضوعی جهانی ست،متاسفانه به بهانه دم دستی علیه کاخ سفید تبدیل شده و مخالفان بدون در نظر گرفتن تبعات مخاطره آمیز این مخالفت مشغول تدوین برنامه ها و اقداماتی انتحاری هستند که موجب نگرانی های بسیاری شده است. نگرانی تا به آن حد که رهبران فرانسه،آلمان و بریتانیا را وادار به واکنش علیه اقدامات کنگره کرده است. گرچه هنگ سواره نظام مخالفان باجهت دهی بنیامین ناتانیاهو احساس می کند در تنگه نهایی دولت را به تله خواهند انداخت و می توانند سند امضا شده توافق را دزدیده و آتش بزنند،اما موقعیت کنونی کاخ سفید نشان می دهد این تصور در حد همان احساس باقی خواهد ماند و اینگونه نیست که کاخ سفید و وزارتخارجه دست روی دست گذاشته و اجازه دهند بزرگترین میراث آقای اوباما و حزب دمکرات بر باد برود. یک دیپلمات ارشد بریتانیایی مقیم نیویورک می گوید" شاید اگرپای موضوع و مسئله ی دیگری در میان بود و یا جامعه جهانی به ایران اطمینان نداشت احتمال همراهی جامعه بین المللی و قدرت های غربی با کنگره قطعا وجود داشت.اما نکته آن است که اکنون معادله کاملا برعکس است. ایران کشوری متعهد به قول های خود بوده، آژانس وین هم آن را کاملا تایید کرده و رئیس جمهور ایران نیز برای حضور کشورش در معادلات بین المللی و یا آنگونه که خود می گوید"تعامل سازنده با جامعه جهانی" اعلام آمادگی کرده است. خب ،مگر ما چه چیز دیگر می خواستیم. . اگر کنگره به دنبال تسویه حساب حزبی با رئیس جمهور است ،ما تعهدی در این زمینه نداریم . گفته آقای کری که با شکست مذاکرات ایالات متحده منزوی خواهد شد کاملا درست است".

نکته این دیپلمات درست است ،اما این ما نیستیم که باید چنین باوری را قبول کنیم. مخالفان اعلام کرده اند بنای تسلیم شدن راندارند. دونالد ترامپ کاندیدای ریاست جمهوری جمهوریخواهان، سناتور تد کروز از تگزاس و گلن بک میزبان برنامه تلویزیونی پر سر و صدای آمریکایی همچنان برطبل مخالفت می کوبند و از آن لذت می برند. جنبش تی پارتی، سازمان های یهودی وابسته به اسرائیل در آمریکا و مرکز سیاست های امنیتی نیز از مخالفان توافق با ایران حمایت می کنند .اماآنها تا کجا پیش خواهند رفت که در ورای عبور از ایران بتوانند انتقام خود را از کاخ سفید و حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری 2016 بگیرند؟.این سوال موجب نگرانی ست،والا توافق با ایران که به باور من باتوجه به حمایت های بین المللی و افکار عمومی جهانی تا حد زیادی موضوعی تمام شده است. جان کری قبل از مذاکرات هفته پیش کنگره یادآور شد" این توافق بیش از هر تصمیمی که تاکنون در تاریخ معاصر سیاست خارجی گرفته شده اهمیت دارد. مخالفت هیچ چیز را حل نمی کند وخواسته یا ناخواسته سیاست ما را متزلزل خواهد کرد. مخالفت ما را به موقعیت خطرناکی که دو سال پیش برمی گرداند آنهم بدون هرگونه واقع بینی و یا گزینه دیگری.matinmos@gmail.com