نكته ديگر اين است كه برخي سياسيون از هم‌اكنون نگران ائتلاف ياران لاريجاني و روحاني براي ابقاي رياست فعلي مجلس در دوره بعد هستند كه اين مساله هنوز به تاييد هيچ يك از دو طرف نرسيده است.
دو گروه اين روزها نگران حضورش هستند؛ دو گروهي كه شايد منافع گروهي برايشان ارجح‌تر ازديگر منافع باشد. دوگروه كه در ادبيات سياسي رقيب يكديگر هستند اما اكنون براي به خطر نيفتادن منافعشان با يكديگر به اتحادي نانوشته رسيده‌اند؛ اتحادي كه مي‌تواند ناشي از هراس تكرار حماسه 24 خرداد 92 باشد. زماني كه تندروهاي دو گروه اصلاح‌طلب و اصولگرا بر يك طبل مي‌كوبند بايد دانست خبر مهمي در راه است و اتفاق مباركي در حال رخ دادن است كه تندروها به ضرر خود مي‌دانند بنابراين از هر روزنه‌اي براي عدم تحقق آن بهره مي‌برند. پر واضح است كه اعتدال، خطي است كه اگر در مقطعي درگير دست‌اندازهايي شود پس از گذر از اين دست‌اندازها پرقدرت‌تر و با انرژي بيشتري مسير خود را مي‌پيمايد. اكنون كه به انتخابات مجلس شوراي اسلامي نزديكتر مي‌شويم، گروه‌هاي سياسي جلسات خود را منظم برگزار مي‌كنند و به‌طور ضمني از تدبير انتخاباتي سخن مي‌گويند و در ذهن اسامي‌اي را به عنوان رياست مطرح می‌کنند كه در لفافه به اطلاع همفكران و همطيفان خودشان مي‌رسانند. از جمله اين شخصيت‌ها كه بسيار مورد تاييد ميانه‌روها براي قرار گرفتن بر كرسي رياست مجلس دهم مطرح می‌شود، علي لاريجاني است.
تندروهاي دو جناح از او گريزانند
تندروهاي دو جناح سياسي كشور ترجيح مي‌دهند شخصيتي غير از علي لاريجاني در صدر توجهات انتخاباتي جناح خود و همچنين كرسي رياست مجلس تكيه بزند چرا كه اعتدال او را مانع تحقق اهدافشان مي‌دانند. در ابتدا بايد به بررسي جداگانه چرايي مخالفت تندروها با رياست علي لاريجاني بر مجلس دهم پرداخت. پر واضح است كه اعتدال فصل مشترك اين مخالفت‌هاست كه اين موضوع در دو بخش اصولگرايي و اصلاح‌طلبي مصداق‌هاي جداگانه دارد چنانكه بخشي از اصولگرايان تجربه ناكامي رسيدن اهدافشان به دليل تدابير لاريجاني را بارها شاهد بودند كه از آن جمله مي‌توان به جلوگيري لاريجاني از استيضاح و طرح سوال به بهانه‌هاي مختلف از وزراي ميانه‌رو در مجلس اشاره داشت و اكنون بايد حق را به آنها و همطيفانشان داد كه نخواهند لاريجاني بيش از گذشته مورد اقبال عمومي قرار گيرد! از سوي ديگر اصلاح‌طلباني هستند كه حضور و پررنگ شدن نام لايجاني در انتخابات مجلس را برابر با خداحافظي كانديداي خود براي كسب كرسي رياست مجلس دهم مي‌بينند. اين موضوع هم قابل درك است اما آيا آنها سندي براي مديريت جناحي لاريجاني در مجلس دارند كه تصور مي‌كنند اگر او بار ديگر بر كرسي رياست مجلس بنشيند حقوق اين طيف در پارلمان تضعيف خواهد شد و سوال مهم‌تر اينكه اكنون اصلاح‌طلبان گزينه قوي‌تر و باتجربه‌تر از لاريجاني در ليست خود دارند كه از حضور و پررنگ شدن نام رئيس فعلي مجلس هراس دارند؟ آيا ترديدي در اين موضوع است كه او بارها در دفاع از حقوق اصلاح‌طلبان هجمه بخشي از اصولگرايان را پذيرا شد اما تكليف خود كه همان اعتدال است را فراموش نكرد؟ به راستي در خاطر اصلاح‌طلبان هست كه چه افرادي از اين طيف براي حل مشكلات خود از علي لاريجاني كمك خواستند و او از تلاشي در جهت رفع مشكل آنها دريغ نكرد؟ امروز اصلاح‌طلبان بايد واقع‌بين‌تر از گذشته باشند و عملكردي همانند خرداد سال92 در رزومه خود به ثبت برسانند. بايد صادقانه به اين پرسش پاسخ دهند كه شرايط كشور و جايگاه تاثيرگذاري آنها در قدرت اكنون به آن اندازه‌اي است كه بتوانند مخالف پررنگ شدن نام لاريجاني در مجلس شوند؟ بايد به اصلاح‌طلبان اين نكته را يادآوري كرد كه هشت‌سال دولت اصولگرايان را فراموش نكنند كه چه روزهايي را گذراندند و چه آرزوهايي داشتند از جمله حاكم شدن ميانه‌روي در بخش‌هاي قانونگذاري و اجرايي كشور كه يك مرحله از اين آرزو در خرداد92 محقق و بخش ديگر آن بايد در اسفند94 عملياتي شود.
شاقولي براي همه گروه‌ها
نكته ديگر اين است كه برخي سياسيون از هم‌اكنون نگران ائتلاف ياران لاريجاني و روحاني براي ابقاي رياست فعلي مجلس در دوره بعد هستند كه اين مساله هنوز به تاييد هيچ يك از دو طرف نرسيده است. تعدادي از اين سياسيون اين را بهترين تدبير انتخاباتي مي‌دانند و دليل آن هم اين است كه نام اين حركت خردورزانه «اعتدال به توان دو» است. اعتدال ياران روحاني و اعتدال ياران لاريجاني راه تداوم جاده ميانه‌روي در كشور و ريشه‌كن شدن تندروي حاكم شده در 10سال اخير در برخي بخش‌هاي كشور است. به هر حال همگان واقف هستند كه تعلق اكثريت كرسي‌هاي مجلس به يك جناح سياسي آنچنان مطلوب نيست و وظيفه قانونگذاري تحت‌الشعاع رقابت‌هاي سياسي قرار خواهد گرفت كه اين بي‌اعتنايي به راي ملت است. ليست اعتدال به توان2 اما شايد مبرا از اين آسيب باشد چنانكه از هر دو جناح كشور در اين ليست حضور خواهند داشت و توازن لازم در بهارستان برقرار خواهد شد. اولا حفظ آرامش در كشور براي آباداني و رفع مشكلات مردم، ثانيا حمايت جدي از رهنمودهاي مقام معظم رهبري، ثالثا تصويب طرح‌ها و لوايح مهم و اساسي براي حمايت از اقشار زحمتكش و پرتلاش نظير كشاورزان، دامداران، قاليبافان، بيمه بيكاري و... و رابعا طراحي سيستم نظارتي بر امور اجرايي كشور از جمله برنامه‌هايي بود كه لاريجاني همواره مدنظر داشته است و از سوي ديگر شكي در برخورد فراجناحي او در سياست نيست كه اگر اينگونه نبود در حوزه انتخابيه‌اش مورد هجمه تندروهاي اصولگرا قرار نمي‌گرفت. از سوي ديگر بايد به اين نكته توجه داشت كه هدف مشترك لاريجاني و روحاني فارغ از گرايشات سياسي سبب تسريع در توسعه كشور خواهد شد چرا كه همسويي احتمالي دولت و مجلس سبب حذف بهانه‌جويي‌هاي سياسي و موضوعاتي از اين قبيل خواهد شد و لوايح ارسالي دولت و طرح‌هاي مجلس تصويب و اجرا مي‌شود.
منبع: آرمان
ارسال نظر
