خبرها از بيمارستان مي رسد
دیروز اما خبر رسید که شرایط جسمی این استاد آواز ایران که بهدلیل «عوارض ناشی از سرماخوردگی شدید» از هفتم شهریورماه در بیمارستان بستری شده،تغییر نکرده،امابرخی نزدیکان او گفتهاند که حال این هنرمند خوب است و وی همچنان ممنوعالملاقات است. درهمین باره، روابط عمومی شرکت «دلآواز» نیزبیانیه ای منتشر کرد که در آن با تشکر از توجه مردم، از آنها خواست تا برای حفظ آرامش بیماران بستریشده در بیمارستان و همچنین محمدرضا شجریان، به عیادت این هنرمند نیایند.
ممنوع الملاقات خود خوانده
اما دیروز زمانی که راهی بیمارستان کسری شدیم که از اوضاع و وضعیت جسمی آقای آواز ایران آگاهی یابیم با این تذکر اطلاعات و پذیرش مواجه شدیم که شجریان نه به توصیه پزشکان که به درخواست شخص خودش و همچنین خانواده در وضعیت ممنوع الملاقات است و به هیچ وجه اجازه ندارند به درخواست خانواده اطلاعاتی را در اختیار رسانه ها قرار دهند. تنها نکته ای که در نهایت اعلام شد این بود که وی نه در مراقبتهای ویژه که در بخش بستری است. زمانی که از پذیرش راجع به اوضاع جسمی وی پرسیده می شود می گوید که در وضعیت متعادل بوده و همچنان از دادن اطلاعات بیشتر معذور هستند.اما در مورد اینکه تا کنون چه کسانی به بازدید آمده اند میگویند ؛ خیلی زیاد خانم ، خیلی زیاد.
ایشان صراحتا گفته اندکسی را نمی بینند اما ازخبرنگاران و روزنامه نویس ها بگیر تا صداو سیما و خبرنگارانش می آیند و می روند و می پرسند از حال استاد و ما همین جواب ها را میدهیم که نمی توانیم جوابی بدهیم.وقتی می پرسم مطمئنی از صدا و سیما هم آمده اند میگوید بله که مطمئن هستم و نمی شود اشتباه کنم که و ادامه می دهد مردم عادی هم می پرسند و حتی بیماران دیگر و همراهانشان وقتی متوجه می شوند ایشان اینجا بستری هستندنمی توانند سوال نکنند و دوست دارند استاد را ببینند اما امکانش وجود ندارد.
در میان همه آنان که نامشان به عنوان آنانی که دوست دارند استاد را ببینند برده می شود نام بردن از صدا و سیما کمی عجیب است.صداو سیما که در سال های اخیر شجریان را به جرم ، بی جرمی در ردیف تحریم قرار داده است.هرچند در نهايت شب گذشته اخبار 20:30 به تفصيل و با جزييات به بيماري و بستري شدن استاد در بيمارستان پرداخت. گويا بايد شجريان راهي بيمارستان مي شد تا بالاخره صدا و سيما او را به خاطر بياورد.هنوز خاطره مناظره های دوران انتخابات ریاست جمهوری از یادها نرفته است که وقتی حسن روحانی که آن روزها کاندیدای ریاست جمهوری بود و حالا رئیس جمهور کشور از محمدرضا شجریان نام برد که ولوله و شوری در فضای مجازی و مخاطبان به راه افتاد.
نام شجریان آن روزها در ترندهای تویيتر و فیس بوک میچرخید و این نشان از محبوبیت هنرمندی داشت که هیچگاه در قالب هنرمندان منسوب به هیچ حکومت و دولتی قرار نگرفت ، هر چند بارها آماج هجمه های بسیار قرار گرفت. اینکه پذیرش بیمارستان کسری می گوید بسیاری به بیمارستان آمده اند و خواسته اند استاد را ببینند برای چه کسی می تواند عجیب باشد وقتی سال های متوالی حنجره او صدای این مردم بوده است اما از یاد نمی توان برد ماه رمضانی که گذشت وقتی بار دیگر امکان پخش ربناي شجریان قدرت گرفته بود ، صدا و سیما تمام قد در مقابل این امکان ایستاد. تقریبا هر ماه رمضان که می رسد اولین بحث و سوژه در میان مردم و فضای مجازی و اصحاب رسانه یک سوال مشترک است؛ شجریان امسال به تلویزیون خواهد آمد یا خیر؟
كنسرت باشد يا نباشد؟هر چند ممنوعیت شجریان تنها در صدا وسیما نبود، حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت ارشاد در نشست های متعدد خبری خود در سال 1394 اعلام کرد ، شجریان برای برگزاری کنسرت دارای ممنوعیت است و کمی بعدتر اما وزیر ارشاد خود به ماجرا ورود کرد و موضوع ممنوعیت کنسرت ها برای شجریان همچنان با تناقضات و اما و اگرها رو به رو است.حقیقت اما این روزها آشکارتر از همیشه است.پرافتخارترین موسیقیدان ایرانی این روزها به صدر اخبار بازگشته است ، خبر کوتاه و چند خطی که می گوید وی در بیمارستان بستری شده است می تواند بیش از همه اخبار سیاسی و اقتصادی کشور جامعه و فضای مجازی کشور را درنوردد.صدای محمدرضا شجریان بخشی از تاریخ این سرزمین است. بخشی از هویت و فرهنگ ایرانیان به صدای شجریان گره خورده است و فارغ از همه دستورالعمل ها و اما و اگرها او جایگاهی مشخص در تاریخ و درمیان مردم این سرزمین دارد. بیانیه هایی که از طرفداران وی می خواهد به بیمارستان نروند و در خانه برای وی دعا کنند نشان می دهد که شجریان با باورهای این مردم گره خورده است. باورهایی که بخشی بزرگ از آن مذهبی هستند. حال تنها چند روز باقی مانده تا روز تولد 75 سالگی این استاد آواز ایرانی. درخواست خانواده و استاد نه رفتن به بیمارستان که دعا برای سلامتی وی است و شاید اکنون تنها باید دعا کرد . دعا کرد برای باقی ماندن حنجره ای که برای یک سرزمین و ملت بوده است.