فصل رقابت انتخاباتی و صف بندی مخالفان

روزنامه ایران در یادداشتی به قلم دکتر سید علی میر باقری نوشت:در تابستان ایران با تحرکی که این هفته احزاب و گروه ها برای انتخابات آغاز کردند گرمای دلپذیری به خود گرفت. در شرایطی که عرصه اقتصاد هنوز دست به گریبان رکود است و حوزه فرهنگ با نوسان ناشی از مقاومت نیروهای مخالف روبه رو است، به نظر می آید حوزه سیاست توانسته است غبار سکون و رکود را از دامن خویش بروبد و مهیای یک تغییر و تحول شود.

احزاب جدید و جوان به صحنه آمدند و احزاب قدیمی به آرایش و سازماندهی نیروها و هواداران خویش مبادرت کردند و در سوی دیگر این میدان، دور پرشتابی از مذاکره میان بزرگان دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا به جریان افتاد تا تکلیف امر مهم« ائتلاف های انتخاباتی» روشن شود.دولت روحانی که بعد از توافق هسته ای، معضلات بین المللی ایران را حل شده می بیند به استقبال این تحرک در فضای سیاسی رفت. از رئیس جمهوری تا وزیر کشور، در اظهارات خویش نوید یک رقابت پرشور را برای انتخابات آینده دادند. آنها همزمان از دستگاه ها و مدیران دخیل در انتخابات خواستند تا فضا و فرصت را برای مشارکت جریان ها و صداهای مختلف مهیا سازند.

با این حال چنین گشایشی در فضای سیاسی به کام برخی بازیگران خوش نیامد، در حد فاصل دو جریان اعتدالی و اصولگرا که در تدارک رقابت انتخاباتی هستند پاره ای از نیروها، کوششی معکوس برای بستن و محدود ساختن فضای رقابت به نمایش گذاشتند. این وضعیت دوگانه یعنی صف بندی اکثریت موافقان و اقلیت مخالف گشایش فضای سیاسی، به روشنی در صفحات روزنامه ها و ارگان های خبری آنها نقش بست. درست روزی که روزنامه های معتدل با نمایش تصویر و تیتر همایش احزاب در گرمای رقابت سیاسی دمیدند، اقلیت مخالف با زبان تهدید و تخطئه به مقابله آنها رفتند.

مخالفت این حلقه ها با گشوده شدن چتر مشارکت سیاسی در واقع تلاشی است برای بازتولید یک تفکر آشنا در تاریخ سیاسی ایران که انحصار طلبی نام گرفته است.

اما نکته کلیدی در این گیرودار این است که فضای رقابت سیاسی که نسیم آن این روزها وزیدن گرفته از دستاوردهای گرانسنگ انتخابات 24 خرداد است. همه کسانی که نقش تعیین کننده رأی و رقابت انتخاباتی را در خرداد 92 تجربه کرده اند اکنون برای حضور در میدان رقابت جدید انتخاباتی، گام برداشته اند لذا مراقبت از این فضای سیاسی و عنصر عقلانیت و امید نهفته در آن، تکلیف بزرگی بر ذمه نیروهای تحولخواه است. همه کسانی که با امید به تجدید حماسه سیاسی تازه به افق انتخابات زمستان 94 نگاه دوخته اند نمی توانند بر حرکات رفتارهای رقابت ستیزانه و تحریک آمیز اقلیت تندرو چشم بپوشند. جریان تندرو در راهبردی که این هفته به نمایش گذاشت آشکارا انگیزه خود را از ایجاد انقباض در فضای سیاسی، تهدید تشکل ها و فعالان سیاسی و حتی چالش با نهادهای قانونمند دخیل در انتخابات به نمایش گذاشت.

در این وضعیت نیروهای تحولخواه از چند منظر می توانند برای عبور از این موانع و حرکت های ایذایی اهتمام ورزند.

1- لازم است این آموزه مهم انتخابات 24 خرداد در میان نیروهای سیاسی تبیین شود که جامعه ایران به یمن ظهور ابزارها و امکانات جدید رسانه ای وارد فضایی متفاوت از ادوار گذشته انتخابات شده است. در این فضا دیگر قدرت تعیین کننده افکار عمومی چند روزنامه یا صدا و سیما نیست، بلکه ابزارهای نوین اطلاع رسانی بویژه فضای مجازی حرف اول را می زند. با ظهور نسل جدید رسانه ها با قاطعیت می توان گفت که زمانه انحصار و تک صدایی سپری شده است. این نکته ای است که خود رئیس جمهوری هم در تحلیل رفتارهای جامعه مقابل جریان مذاکره هسته ای بر آن تأکید کرد؛ به نحوی که واکنش های لحظه به لحظه افکار عمومی بویژه نسل جوان در فضای مجازی به پشتوانه نیرومند حمایت از مذاکرات هسته ای تبدیل شد و در بسیاری از بزنگاه ها نیروهای تندرو را منفعل کرد.

2- نکته ای که مدیران وزارت کشور تأکید کرده اند صدای حذف و مخالفت از اردوگاه کسانی برخاسته که تاکنون مجوز فعالیت نداشته اند، آنها ترجیح داده اند همواره در سایه بمانند. فعالیت بی تابلوی آنها موجب شده که مسئولیت هیچ یک از موضعگیری ها را نپذیرند. این موضوع مهمی است که باید از سوی همه فعالان عرصه رسانه ای و سیاسی دنبال شود.

روشی که این هفته اقلیت تندرو مقابل حضور احزاب و نیروهای سیاسی در انتخابات به نمایش گذاشت، چیزی جز نفی حق حیات سیاسی شهروندان نیست. رفتاری که در دنیای مدرن جزو ناپسند ترین کنش های سیاسی به حساب می آید. حتی راستگرایان افراطی در جوامع اروپایی به رغم همه تضادهایی که سوسیال دموکرات ها و لیبرال دموکرات ها دارند اما هیچ گاه اجازه نمی دهند مرگ را برای آنها آرزو کنند.

گروهی که در مقام نفی جریان های سیاسی دیگر می نشیند در واقع نظامات حاکمیت و قانون اساسی را به سخره می گیرد و این بالاترین سطح از هنجار شکنی و ساختار شکنی در یک جامعه مردم سالار است.