کد خبر: ۶۰۱۸۲
تاریخ انتشار: ۰۳ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۴
بقایای 3000 نفر از سربازان ناپلئون در گوری جمعی کشف شد. تقریبا 675 هزار نفر از مردان ارتش بزرگ ناپلئون در ژوئن سال 1812 به مسکو فرستاده شدند تا به روسیه غلبه کنند و در راه رسیدن به آنجا شهرها را به تاراج ببرند و غارت کنند.
باستان‌شناسان موفق به کشف بقایای ارتش ناپلئون در گوری جمعی واقع در ویلنیوس - پایتخت لیتوانی- شدند. دانشمندان در حال بررسی دلیل مرگ این سربازان هستند اما حدس می‌زنند که این سربازان به دلیل گرسنگی زیاد مرده‌اند.

بقایای 3000 نفر از سربازان ناپلئون در گوری جمعی کشف شد. تقریبا 675 هزار نفر از مردان ارتش بزرگ ناپلئون در ژوئن سال 1812 به مسکو فرستاده شدند تا به روسیه غلبه کنند و در راه رسیدن به آنجا شهرها را به تاراج ببرند و غارت کنند.

به گزارش آنا به نقل از AncientOrigins، در طی راه تعداد افراد ارتش به 900 هزار نفر افزایش یافت. اما این تعداد در زمان عقب‌نشینی در ماه سپتامبر به 100 هزار نفر رسید. هنگامی که دسته سربازان به ویلنیوس در کشور لیتوانی رسیدند، ارتش بزرگ ناپلئون دیگر به عظمت سابق نبود. تعداد سربازان در اثر گزیدگی حشرات موذی، بیماری، سرما و گرسنگی به 50 هزار نفر کاهش یافته بود.

اخیرا دانشمندان پژوهش جدیدی را استارت زده‌اند که به مطالعه روی بقایای 3000 سرباز ناپلئون که در گوری جمعی کشف شده‌اند، می‌پردازد. این تحقیق نشان می‌دهد دلیل مرگ این سربازان گرسنگی بوده است.

مدارک تاریخی نشان می‌دهد که سربازان ناپلئون در راه روسیه و در راه برگشت به اروپا مناطق مجاور ویلنیوس را غارت کرده بودند، بنابراین افراد محلی نه تنها از آنها استقبال نکردند بلکه حتی به کمک آنها هم نرفتند.

بازماندگان ارتش بزرگ تداراکاتی را که ناپلئون بناپارت برای آنها در ویلنیوس به جا گذاشته بود، به سرعت بلعیدند. سپس با تمام شدن ذخایر غذایی ارتش با گرسنگی و کمبود غذا مواجه شد.

در ابتدا که سربازان اروپایی بر اثر گرسنگی، سرما و مریضی می‌مردند، افراد محلی جنازه‌ها را می‌سوزاندند اما بوی تعفن به حدی زیاد بود که مردم شروع به دفن کردن اجساد در گورهای جمعی کردند.

در واقع این گورهای جمعی همان خندق‌هایی بودند که سربازان ناپلئون برای رسیدن به روسیه کنده بودند.

در سال 2001، باستان‌شناسان در حفاری یکی از این گورهای جمعی بقایای 3269 نفر را کشف کردند که بیشتر آنها متعلق به مردان 20 تا 25 ساله بود.

همچنین در میان بقایای کشف‌شده، اسکلت زنان هم به چشم می‌خورد که گمان می‌رود متعلق به غیرنظامیان و افرادی که به لشکریان ناپلئون کالا می‌فروختند، باشد.

ناپلون در مسکو، روسیه

دانشمندان روی استخوان‌های قربانیان بداقبال تلاش بی‌ثمر ناپلئون برای تسلط بر روسیه آزمایش‌های ایزوتوپی انجام داده‌اند. نتایج حاصل میزان بالای نیتروژن را که نشانه‌ای از گرسنگی و کم‌آب شدن بدن است، نشان می‌دهد. همچنین دانشمندان با تجزیه و تحلیل اکسیژن و کربن استخوان‌ها محل تولد، محل زندگی و نوع مواد غذایی مصرفی سربازان را کشف کردند.

سرنلا مونت پلیر، دانشجوی باستان‌شناسی دانشگاه مرکزی فلوریدا تزی در این‌باره ارائه داده است.

وی در این‌ مورد توضیح می‌دهد: «نکته مهم در این کشف این است که هیچ کدام از اسکلت‌ها با ویژگی مردم لیتوانی و مناطق اطراف مطابقت نداشت. در آزمایش‌های ایزوتوپی، سطح اکسیژن ثابت بود که نشان می‌دهد اکثر این سربازان اهل اروپای مرکزی به خصوص جنوب فرانسه، اسپانیا، پرتغال و بخش‌هایی از ایتالیا هستند. بنا بر مداراک تاریخی، این مناطق همان محل‌هایی هستند که ناپلئون در سال 1812 برای ساخت ارتش بزرگ خود به منظور حمله به روسیه سرباز به خدمت می‌گرفت».

ممکن است یافته‌های جالبی در این‌باره وجود داشته باشد از جمله: 1) یکی از سربازان در لشکرکشی مصر حضور داشته است. 2) زنی فرانسوی همراه ارتش بزرگ به ویلنیوس آمده باشد. 3) مسن‌ترین سرباز ارتش قبل از پیوستن به ارتش در کوه‌های جنوبی اروپا زندگی می‌کرده است.

ملاقات ناپلئون با الکساندر اول، تزار روسیه، در میانه رودخانه نمن

دانشمندان با بررسی مقدار مواد معدنی استخوان‌ها دریافتند که دلیل اصلی مرگ اعضای ارتش بزرگ گرسنگی و کمبود غذا بوده است. نتایج آزمایش ایزوتوپی نشان می‌دهد بیش از دو جین از آنها دارای مقادیر بالای نیتروژن بودند. این امر حاکی از آن است که این شخص در راس زنجیره غذایی قرار داشته است.

میزان نیتروژن در گوشت‌خواران در مقایسه با گیاه‌خواران بالاتر است. وقتی که بدن انسان از پروتئین محروم می‌شود، سطح نیتروژن به سرعت بالا می‌رود. بی‌اشتهایی، استفراغ صبحگاهی در طولانی مدت، کمبود ویتامین D و گرسنگی می‌تواند میزان نیتروژن را به سرعت افزایش دهد.

ناپلئون در زمان خود بر بیشتر قسمت‌های اروپا شامل فرانسه، اتریش، پروس، سوئیس، ایتالیا، لهستان، وستفالیا، بلژیک، هلند، آلمان، اسپانیا، پرتغال، لیتوانی، کروات، ایلیریا و روسیه تسلط یافت. ناپلئون برای تسلط کامل بر قلمروی خود به سیستم کنترل قاره‌ای روی آورد.

اولین هدف وی منزوی ساختن رقیب نهایی فرانسه، بریتانیای کبیر، از نظر اقتصادی بود. تسلط بر روسیه آخرین قسمت از نقشه ناپلئون برای ایجاد اختلال در اقتصاد بریتانیا بود.

در ابتدا، الکساندر اول که تزار وقت روسیه بود، پیمان تیلسیت را امضا کرد و توافق کرد که در استراتژی فرانسه مبنی بر ورشکسته کردن بریتانیای کبیر با ناپلئون همکاری کند.

اما سیستم قاره‌ای به اقتصاد روسیه آسیب شدیدی وارد ساخت، طوری که الکساندر معاهده را فسخ کرد و مجددا شروع به برقراری روابط دوستانه و تجارت با بریتانیا کرد. الکساندر با تهدید حمله به لهستان از اجرای سیستم قاره‌ای سرباز زد. همچنین تزار اجازه ازدواج خواهرش با ناپلئون را نداد. این اعمال باعث ایجاد کینه و دشمنی بین روسیه و فرانسه شد.

ناپلئون با ایجاد یک وضعیت نظامی روسیه را به زور مجبور به مذاکره کرد اما فایده‌ای نداشت. در وضعیتی که هیچ راه چاره‌ای به جز وقوع جنگ نبود، سرانجام ناپلئون در سال 1812 دستور تصرف مسکو را صادر کرد.

بقایای 3269 نفر که در نبش قبر گور دسته جمعی در ویلنیوس پیدا شد، اکنون به قبرستان نظامی در این منطقه منتقل شده است.

باستان‌شناسان در حال کار روی گور جمعی یافت شده:












ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین