پس از گذشت ۱۴۰ ساعت از توفان و سیلاب در تهران، وضعیت منطقه همچنان نگران کننده است.
به نقل از افکارنیوز، کشنبه ۲۸ تیر ماه ۱۳۹۴ ساعت حدود ۱۸ توفانی با قدرت
۸۰ کیلومتر بر ساعت آسمان تهران را تیره و تار کرد. همزمان این توفان بخشی
از منطقه چالوس و استان البرز را هم در نوردید و همراه شدن توفان با باران
موسمی موجب شد تا سیلاب بخشی از روستای سیجان در منطقه چالوس و همچنین
حاشیه رودخانه سولقان را تحت تاثیر خود قرار دهد. آمارها نشان می دهد که در این حادثه ۱۶ کشته و صدها نفر مجروج شدند. در این حادثه ۸۰ خودرو در مسیر سیلاب دچار حادثه و خسارت دیده و تعداد زیادی خانه هم متاثر از سیلاب تخریب و یا وسایل آن از بین رفت. رسانه ها و حتی شهروندان و نمایندگان مجلس در مورد اینکه چرا این سیلاب و توفان به درستی اطلاع رسانی نشده بود و چرا بعد از حادثه مدیریت درستی نشد انتقاد کردند و صدا و سیما هم مدیریت بحران و هواشناسی را مقصر حادثه عنوان کرد.
همچنین پرهیزکار رئیس سازمان هواشناسی کشور هم اعلام کرد: قبلا هشدار داده بودیم و برای این ادعا سند هم داریم.
اسماعیل نجار رئیس سازمان مدیریت بحران کشور هم توپ را به زمین هواشناسی انداخت و گفت: این سازمان با امکاناتی و تجهیزاتی که دارد قطعا می تواند این حوادث را پیش بینی کند. با این حال کمی هم دارید بزرگنمایی می کنید! این اتفاقات خبر نمی دهد!
با این حال تنها نهاد آماده باش در این حادثه سازمان امداد و نجات هلال احمر بود که در همان دقایق اولیه حادثه ۷۰ نیروی امدادی را به محل اعزام کرد.
عیسی فرهادی فرماندار تهران و احمد صادقی رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران هم در همان ساعات اولیه خود را به منطقه سولقان رسانده و مدیریت کردند. هر چند شدت این طوفان بسیار بسیار پایین بود اما تلفات انسانی و خسارات موجب شد تا مسئولان هر یک در حوزه خود نقدهایی داشته باشند. که این نقدها البته با پاسخ هایی همراه شد و به نوعی یک دعوا میان مسئولان در کف رسانه ها به وقوع پیوست.
حالا با گذشت ۱۴۰ ساعت از حادثه سیلاب در منطقه سولقان تهران به اهالی این منطقه سر زدیم تا وضعیت را پس از حادثه بررسی کنیم.
در مسیر به این منطقه خانه ها و ویلاهای غیرمجاز خود نمایی می کند و البته رستوران هایی که در بستر رودخانه سالهاست قد علم کرده و به نوعی به مسئولان آب و فاضلاب تهران که مسئول حفظ حریم و بستر رودخانه ها هستند نیشخند می زنند.
از اهالی خبر از مسیر سیلاب را می گیریم و می گویند بیشترین حادثه در کارگاه آزادراه تهران - شمال و روستای سنگان بوده است. ابتدا به کارگاه رفتیم که با ورود ما ممانعت شد اما توانستیم به هر طریقی وارد شویم. وضعیت سیلاب به نحوی بود که شدت آب تمامی میلگردها و پیچ و مهره های بزرگ و سنگین کارگاه را به خود برده بود. یکی از کشاورزان در مسیر این رودخانه گفت: باغ ها خسارت دیده و حالا دارم الباقی محصولات و میوه ها را با قاطر از منطقه دور می کنم. بعد گفت: بروید بالاتر یک خودرو سقوط کرده هم هست، ببینید!
وقتی وسط رودخانه رسیدیم یک کامیون بزرگ که البته بیشتر شبیه به جرثقیل بود را دیدیم که با فشار آب به میان روخانه پرتاب شده بود. این صحنه کافی بود تا دریابی در یکشنبه شب ۲۸ تیرماه در تهران چگونه شهروندان در مسیر جاده امامزاده داوود وحشت زده شده بودند. درختان گردو قوی و درختان میوه یکی یکی شکسته و درون رودخانه افتاده و تا انتهای روخانه می توانستی تجهیزات کارگاه ساخت آزادراه تهران شمال را مشاهده کنید.
پس از عبور از گل و لای رودخانه و خروج از کارگاه به سمت منطقه سنگان حرکت کردیم. ۸۰ درصد افراد داخل روستا یا غریبه بودند و یا کارگر غیرمجاز و در حال ساخت و یا تجهیز ساختمان ها و ویلاهای غیرمجاز بودند. از نگاهشان معلوم بود که زیاد تمایل نداشتند غریبه ای فضای آنها را مضطرب کند. بالاخره توانستیم مسیر رودخانه و خانه های تخریب شده را از اهالی روستا سوال کنیم. ادامه مسیر دیگر با خودرو امکان پذیر نبود و مجبور شدیم از داخل رودخانه به سمت بالا حرکت کنیم.
یکی از روستاییان با ما وارد رودخانه شد تا خانه ها و ویلاهای تخریب شده را نشان دهد. برخی خانه ها بدجور تخریب شده بود و دیوارهای خانه به کلی خراب شده بودند. برخی هم آنقدر گل و لای و چوب درخت داخل خانه رفته بود که قادر به ورود نبودیم.
می گفتند: این ویلاها سال های سال است در کنار بستر رودخانه خرید و فروش می شود و کاری هم به کار آنها ندارند. اینجا ویلا زیاد است اما خدا را شکر موقع حادثه این خانواده ها در ویلا نبودند. البته یکی را خودمان از داخل در آوردیم و الا جان می داد.
در میان کوچه پس کوچه های منطقه سنگان خودروهای شیک ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیونی دیده می شود. آدم های پولداری که می خواهند در بهترین منطقه شهر تهران که البته خوش آب و هوا هم باشد خانه داشته باشند آن هم به سبک ویلایی ... اینجا دهیاری زیاد فعال نیست و مامور گشت زنی هم زیاد دیده نمی شود. خانه ها یکی یکی در بستر رودخانه ساخته شده و کاری هم به کار هم ندارند. البته کارگرها ما را دنبال می کردند که هستیم و برای چه آمده ایم؟ حتی چند نفر هم ما را دنبال کردند که توانستیم فرار کنیم. با این حال هرچند وضعیت ساخت و ساز غیرمجاز در منطقه کن و سولقان بیداد می کند اما برای حفظ جان شهروندان و رودخانه باید استانداری و فرمانداری تهران خیلی جدی تر وارد صحنه شوند.
ارسال نظر
