روزنامه ایمان در شماره روز شنبه بیستم تیرماه مطلبی باعنوان انحلال تنها دبیرستان پسرانه منطقه محروم بنیاد را منتشر کرد.
در این مطلب می خوانیم:
شعار وزارت آموزش و پرورش برای محل تحصیل دانش آموزان، نزدیک ترین آموزشگاه به محل سکونت آنان است؛ اما به نظر می رسد که این شعار در آموزش و پرورش قم چندان مورد توجه نباشد. چراکه زمزمه های انحلال یک دبیرستان در منطقه محروم بنیاد چندی است که به گوش می رسد و اخیرا این زمزمه ها به واقعیت نزدیک شده و این انحلال در حال اجراست.
زمزمه های انحلال تنها دبیرستان پسرانه منطقه محروم بنیاد – شهید صدوقی (2)- که دانش آموزان شهرک های امام خمینی (ره)، شهید زین الدین، ایثار، انسجام در آن اشتغال به تحصیل داشته اند، در سال تحصیلی 94 و 95 باعث ایجاد نگرانی زیاد در بین خانواده ها و اولیاء دانش آموزان گردیده است. رهاورد این انحلال، سرخوردگی دانش آموزان، بلاتکلیفی در ثبت نام، ترک تحصیل، جستجوی آموزشگاه جدید، مسافت زیاد آموزشگاه تا منزل دانش آموزان، آسیب های فرهنگی و اجتماعی ناشی از آن، هزینه های بالای سرویس رفت و آمد می باشد.
انحلال تنها دبیرستان پسرانه عادی در منطقه محروم بنیاد، اوج نگاه غیر کارشناسی مسئولان آموزش و پرورش است. اولیاء دانش آموزان معتقدند که بی توجهی به منطقه بنیاد ازلحاظ آموزش و پرورش نمود بارز دارد، چرا این منطقه یک دبیرستان پسرانه مستقل دولتی عادی ندارد؟ درحالی که در همین منطقه شاهد هستیم بهترین مدارس دولتی خاص پسرانه و دخترانه، تیزهوشان، شهید قدوسی، فرزانگان واقع شده اند و دانش آموزان دارای شرایط خاص را از تمام نقاط قم برای تحصیل به این منطقه می کشانند.
این در حالی است که دانش آموزان بومی و محلی باید در دیگر دبیرستان ها و دور از نظارت اولیاء در زنبیل آباد، سالاریه، بلوار امین آواره گردند. مسئول بی توجهی به این مسئله مهم کیست؟!
دبیرستان پسرانه شهید تندگویان از دانش آموزان این منطقه محروم گرفته می شود، به تیزهوشان دخترانه واگذار می گردد. زمین چمن مصنوعی آن چندین سال است که خاک می خورد، درحالی که دانش آموزان این منطقه از حداقل امکانات ورزشی محروم هستند.
سوال اینجاست که چرا مسئولان آموزش و پرورش به دنبال ساماندهی فضاهای آموزشی برای دانش آموزان این منطقه نیستند؟ کلید انحلال دبیرستان شهید صدوقی (2) در حالی زده می شود که این مدرسه از ضعیف ترین امکانات برخوردار است. مسئولان ضعیف ترین مدرسه را نیز از دانش آموزان این منطقه می گیرند.
نکته ای که باید موردتوجه قرار گیرد، این است که این تصمیمات در پشت درهای بسته توسط مسئولان گرفته می شود، حتی از انجمن آموزشگاه، مدیریت آموزشگاه و معتمدین محل نیز نظرخواهی نمی شود. امام راحل عظیم الشان مردم مستضعف را ولی نعمتان انقلاب اسلامی می دانست، انجام این گونه اقدامات بدون در نظر گرفتن حقوق حقه حداقلی مردم، چه چیزی را در اذهان عمومی تداعی می نماید؟ ضمن اینکه در این منطقه تعداد زیادی از خانواده های شهدا، جانبازان و ایثارگران نیز زندگی می کنند و فرزندان آنان در این مدرسه در حال تحصیل هستند.
اعضای انجمن آموزشگاه به همراه اولیاء و خانواده های دانش آموزانی که در این مدرسه در حال تحصیل هستند، برای جلوگیری از انحلال این مدرسه چندین بار به ناحیه 4 و اداره کل آموزش وپرورش مراجعه کرده اند، اما گویا تاکنون هیچ گونه پاسخ مثبتی به آن ها داده نشده است.
لذا می طلبد مسئولان ارشد استان از مسئولان آموزش و پرورش ناحیه و کل، بخواهند که هر چه سریع تر با اقدام مناسب موجبات آرامش ذهنی و فکری دانش آموزان و اولیاء آن ها را فراهم آورند.
شعار وزارت آموزش و پرورش برای محل تحصیل دانش آموزان، نزدیک ترین آموزشگاه به محل سکونت آنان است؛ اما به نظر می رسد که این شعار در آموزش و پرورش قم چندان مورد توجه نباشد. چراکه زمزمه های انحلال یک دبیرستان در منطقه محروم بنیاد چندی است که به گوش می رسد و اخیرا این زمزمه ها به واقعیت نزدیک شده و این انحلال در حال اجراست.
زمزمه های انحلال تنها دبیرستان پسرانه منطقه محروم بنیاد – شهید صدوقی (2)- که دانش آموزان شهرک های امام خمینی (ره)، شهید زین الدین، ایثار، انسجام در آن اشتغال به تحصیل داشته اند، در سال تحصیلی 94 و 95 باعث ایجاد نگرانی زیاد در بین خانواده ها و اولیاء دانش آموزان گردیده است. رهاورد این انحلال، سرخوردگی دانش آموزان، بلاتکلیفی در ثبت نام، ترک تحصیل، جستجوی آموزشگاه جدید، مسافت زیاد آموزشگاه تا منزل دانش آموزان، آسیب های فرهنگی و اجتماعی ناشی از آن، هزینه های بالای سرویس رفت و آمد می باشد.
انحلال تنها دبیرستان پسرانه عادی در منطقه محروم بنیاد، اوج نگاه غیر کارشناسی مسئولان آموزش و پرورش است. اولیاء دانش آموزان معتقدند که بی توجهی به منطقه بنیاد ازلحاظ آموزش و پرورش نمود بارز دارد، چرا این منطقه یک دبیرستان پسرانه مستقل دولتی عادی ندارد؟ درحالی که در همین منطقه شاهد هستیم بهترین مدارس دولتی خاص پسرانه و دخترانه، تیزهوشان، شهید قدوسی، فرزانگان واقع شده اند و دانش آموزان دارای شرایط خاص را از تمام نقاط قم برای تحصیل به این منطقه می کشانند.
این در حالی است که دانش آموزان بومی و محلی باید در دیگر دبیرستان ها و دور از نظارت اولیاء در زنبیل آباد، سالاریه، بلوار امین آواره گردند. مسئول بی توجهی به این مسئله مهم کیست؟!
دبیرستان پسرانه شهید تندگویان از دانش آموزان این منطقه محروم گرفته می شود، به تیزهوشان دخترانه واگذار می گردد. زمین چمن مصنوعی آن چندین سال است که خاک می خورد، درحالی که دانش آموزان این منطقه از حداقل امکانات ورزشی محروم هستند.
سوال اینجاست که چرا مسئولان آموزش و پرورش به دنبال ساماندهی فضاهای آموزشی برای دانش آموزان این منطقه نیستند؟ کلید انحلال دبیرستان شهید صدوقی (2) در حالی زده می شود که این مدرسه از ضعیف ترین امکانات برخوردار است. مسئولان ضعیف ترین مدرسه را نیز از دانش آموزان این منطقه می گیرند.
نکته ای که باید موردتوجه قرار گیرد، این است که این تصمیمات در پشت درهای بسته توسط مسئولان گرفته می شود، حتی از انجمن آموزشگاه، مدیریت آموزشگاه و معتمدین محل نیز نظرخواهی نمی شود. امام راحل عظیم الشان مردم مستضعف را ولی نعمتان انقلاب اسلامی می دانست، انجام این گونه اقدامات بدون در نظر گرفتن حقوق حقه حداقلی مردم، چه چیزی را در اذهان عمومی تداعی می نماید؟ ضمن اینکه در این منطقه تعداد زیادی از خانواده های شهدا، جانبازان و ایثارگران نیز زندگی می کنند و فرزندان آنان در این مدرسه در حال تحصیل هستند.
اعضای انجمن آموزشگاه به همراه اولیاء و خانواده های دانش آموزانی که در این مدرسه در حال تحصیل هستند، برای جلوگیری از انحلال این مدرسه چندین بار به ناحیه 4 و اداره کل آموزش وپرورش مراجعه کرده اند، اما گویا تاکنون هیچ گونه پاسخ مثبتی به آن ها داده نشده است.
لذا می طلبد مسئولان ارشد استان از مسئولان آموزش و پرورش ناحیه و کل، بخواهند که هر چه سریع تر با اقدام مناسب موجبات آرامش ذهنی و فکری دانش آموزان و اولیاء آن ها را فراهم آورند.
ارسال نظر