نكته ديگري كه از سخنان رهبري نظام دريافت مي‌شود و پيام روشني به قدرت‌هاي غربي و طرف‌هاي مذاكره‌كننده دارد، اين است كه خطوط قرمز نظام و چارچوب اصلي مذاكرات در نظام جمهوري اسلامي توسط رهبري تعيين مي‌شود.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم سيدرضا صالحي اميري* رئيس كتابخانه ملي ايران نوشت:سخنان اخير مقام معظم رهبري در جمع كارگزاران نظام، حاوي نكات ارزنده‌اي است كه با تامل در آنها مي‌توان به عمق ميزان حمايت رهبري از دولت خدمتگزار و نيز پايبندي همه‌جانبه دولت به منويات رهبري و حركت در مسير استراتژي نظام پي برد. نخستين نكته‌اي كه در سخنان و رهنمودهاي ايشان جلب نظر مي‌كند حمايت چندباره از دولت و تيم مذاكره‌كننده هسته‌اي است كه صريح و شفاف مذاكره‌كنندگان را « امين، غيور، شجاع و متدين» خطاب كرده و معتقدند: «تيم مذاكره‌كننده، با غيرت ملي و دقت كامل و با قصد بازكردن گره و پيش بردن كار كشور مشغول تلاش است و انصافا با شجاعت، مواضع را بيان و دنبال مي‌كند.» اين سخنان مويد آن است كه دولت تدبير و اميد در بيان خواسته‌ها و ترسيم و تبيين اصول خدشه ناپذير جمهوري اسلامي در چارچوب موردنظر رهبر معظم انقلاب گام برداشته و استراتژي خود را در هماورد نفسگير هسته‌اي و مذاكره با قدرت‌هاي غربي بر اساس منويات ايشان تنظيم كرده است. بنابراين متهم كردن دولت به عدم پايبندي به خطوط قرمز نظام دروغ بزرگي است كه عده‌اي به ناحق آن را از تريبون‌هاي خاص مطرح مي‌كنند و در واقع با اين اتهام‌افكني ناراحتي خود را آشكار مي‌سازند. دولت آقاي روحاني صداقت و پايبندي خود را به نظام و رهبري و پاسخگويي به مطالبات ملت بزرگ ايران و خدمتگزاري ملت در همين مدت 22 ماه به اثبات رسانده و برخلاف رويه تخريبگران استفاده ابزاري از اعتقادات، ارزش‌ها و سرمايه‌هاي نظام را گناهي نابخشودني قلمداد مي‌كند.
امري كه متاسفانه در دولت گذشته به يك رويه تبديل شده بود. از اين رو دولت قدردان حمايت مستمر رهبري از تلاش‌هاي مسئولين خدمتگزار است. نكته ديگري كه از سخنان رهبري نظام دريافت مي‌شود و پيام روشني به قدرت‌هاي غربي و طرف‌هاي مذاكره‌كننده دارد، اين است كه خطوط قرمز نظام و چارچوب اصلي مذاكرات در نظام جمهوري اسلامي توسط رهبري تعيين مي‌شود. بنابراين تيم مذاكره‌كننده هم در روند مذاكرات همواره نكات مورد نظر رهبري را براي طرف مقابل تبيين و خود را موظف به تحقق آنها مي‌داند. در واقع مرز شفاف مذاكرات همان اصولي است كه رهبري با صراحت بيان مي‌كند و دولت هم ذره‌اي از آن عقب نخواهد نشست، همچنان كه ملت ايران هم انتظاري جز اين از دولت برخاسته از راي خود ندارد. هيچ كس حق ندارد بر اين صريح گويي و شفاف‌سازي خدشه‌اي وارد كند و سخنان ايشان را با تفسير و تاويل مصادره به مطلوب كرده و در تعيين چارچوب مذاكرات شبهه افكني كند. چنان كه خود ايشان در سخنراني شان تاكيد كردند: « هر آنچه رهبري در جلسات عمومي مي‌گويد، عينا همان مسائلي است كه در جلسات خصوصي به رئيس‌جمهور و ديگر مسئولان ذيربط مي‌گويد.
بنابراين خط تبليغي غير صحيح كه از برخي خطوط قرمز رسمي در جلسات خصوصي صرفنظر شده است، خلاف واقع و دروغ است.» از ديگر نكات مطرح شده در سخنان اخير مقام معظم رهبري نظام مرزبندي روشن ميان انتقاد و تخريب است. چنانكه دولت آقاي روحاني در اين مدت شدت نقد‌پذيري خود را نشان داده و رفتار دولت هم در قبال منتقدان بيانگر اين واقعيت است كه دولت نقد را به مثابه يك فرصت و اقدام سازنده تلقي مي‌كند. تاكيد رهبرمعظم انقلاب بر اين نكته كه «انتقاد از عمل كردن آسان‌تر است؛ چرا كه ديدن عيب‌هاي طرف مقابل راحت است اما درك دشواري‌ها و نگراني‌هاي او، مشكل است» دقيقا ترسيم مرز سرخ ميان انتقاد و تخريب است.
بر كسي پوشيده نيست كه در مدت 22 ماهي كه از عمر دولت يازدهم مي‌گذرد، آنچه بيش از نقد منصفانه و دلسوزانه كه بايد چراغ راه دولت در پيمودن مسير توسعه باشد به چشم مي‌خورد حجم وسيع جنجال، هياهو و اختلاف افكني است كه به قصد تضعيف دولت و ايجاد تشكيك در ميان جامعه صورت مي‌گيرد. عده‌اي از منتقدان دولت تدبير و اميد از ابزارهای رسانه‌ای‌شان بهره می‌جویند تا در مسیر دولت برای انجام برنامه‌هایش سنگ‌اندازی کنند. حال بايد از اين گروه سوال كرد كه رفتار شما در اين مدت در جهت منافع ملی بوده است؟ انتظار اين است كه پس از صحبت‌های مقام معظم رهبری كه براي دولتمردان فصل‌الخطاب و راهگشاست، همه مخاطبان فرمايشات ايشان را بدون تفسير و تاويل سرلوحه حركت خود قرار دهند و در مسير پيشرفت و تعالي كشور گام بردارند.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
| در حال بررسی: ۰
| انتشار یافته: ۳
ارسال نظر
خطوط قرمز ترسیم شده یعنی؛
"شکست مذاکرت"!
* دلواپسان چون به این پشت پرده ها! مطمئن هستند! میگویند که اگر مفاهمه-/توافق-نامه ای امضا بشود یعنی عدول از خطوط قرمز
و این یعنی خیانت!
*** استدلال کاملاً درست است.
امّا
(وَ مَا کَیْدُهم إِلا فِی تَبَابٍ)