خبرگزاري سي ان ان ادعا كرده است كه مقامات آمريكايي خواهان انتشار توافق بدون امضا هستند. بايد يادآورد شد كه امضا شدن توافق نهايي بستگي به اسمي دارد كه روي آن گذاشته مي‌شود و از لحاظ حقوقي، امضا كردن طرفين تعريف مي‌شود.
روزنامه قانون در یادداشتی به قلم علي خرم نماينده پيشين ايران در سازمان ملل نوشت:در حال حاضر شاهد آخرين دور مذاكرات هسته‌اي بر اساس بيانيه لوزان هستيم. برخي چه در داخل و چه در خارج از كشور، از قطع توافق و به نتيجه نرسيدن مذاكرات هسته‌اي صحبت مي‌كنند. اما هر مذاكراتي كه براي بدست آوردن يا رسيدن به يك توافق انجام مي‌شود قطعا در انتها روي برخي موارد، توافق صورت خواهدگرفت. در اين بين خبرگزاري سي ان ان ادعا كرده است كه مقامات آمريكايي خواهان انتشار توافق بدون امضا هستند. بايد يادآورد شد كه امضا شدن توافق نهايي بستگي به اسمي دارد كه روي آن گذاشته مي‌شود و از لحاظ حقوقي، امضا كردن طرفين تعريف مي‌شود. به طور مثال بيانيه لوزان يا توافق ژنو بدون امضا نهايي شد. بنابراين دور از انتظار نيست كه اين بار هم توافق بدون امضا نهايي و منتشر شود. در صورتي توافق در قالب بيانيه يا اعلاميه نهايي مي‌شود كه نياز به امضا نداشته باشد، ديگرنيازي نيست تا مجالس ايران و آمريكا آن را بررسي و تاييد كنند. به نظر مي‌رسد درخواست آمريكايي‌ها براي انتشار توافق بدون امضا فرار از فشار كنگره باشد. از سوي ديگر برخي نگران هستند كه توافق بدون امضا ضمانت اجرايي نداشته باشد. اين در حالي است كه در گذشته شاهد انتشار بيانيه‌ها و توافقات بدون امضايي بوديم كه طرفين تا لحظه آخر بر تمام تعهدات خود پايبند بوده‌اند. بنابراين از اين لحاظ نبايد نگران بود. با اين حال مذاكرات به مراحل سختي رسيده است و مسائل مهم و حساسي مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد. با وجود اختلاف نظرها بين طرفين اما در نهايت بر روي برخي مسائل حتما توافق صورت مي‌گيرد و بر اساس ميزان اختلاف‌هاي باقي مانده زمان مذاكرات را تمديد مي‌كنند. با اين حال، اين احتمال وجود دارد كه مذاكرات تنها براي چند روز تمديد شود تا طرفين براي حل اختلاف‌ها راه حل‌هايي مناسبي را اتخاذ كنند.
از سوي ديگر اگر اختلاف نظرها عميق باشد و اتخاذ راه حل در مدت زمان كوتاهي ممكن نباشد، طرفين بيانيه‌اي موقت بر اساس توافق‌هاي صورت گرفته منتشر مي‌كنند و مجدد زماني براي ادامه مذاكرات و رسيدن به راه حلي تمام و كمال تعيين خواهند كرد. اختلاف‌ها در بين طرفين شايد پيچيده نباشد و راه حل آن ساده و راحت باشد اما از آنجايي كه ايران مي‌خواهد تعهد كمتري نسبت به پروتكل داشته باشد و فرانسه اصرار دارد تعهد بيش از پروتكل باشد، رسيدن به نگاهي مشترك زمان‌بر خواهد بود. از سوي ديگر كاهش فن‌آوري هسته‌اي در ايران و لغو يكجا تحريم‌ها موضوعات ديگري است كه طرفين بايد بر روي آن به تفاهم برسند. بر اساس اين به احتمال زياد طرفين بيش از 30 ژوئن به طول خواهد انجاميد و اين به معناي تمديد مذاكرات نيست بلكه در ادامه آن خواهد بود. ميزان تمديد مذاكرات در شرايطي خواهد بود كه مسائل اختلافي در 10 روز قابل حل نخواهد بود و بر اساس ميزان اهميت مسائل زماني تمديد مي‌شود. با اين حال نمي‌توان گفت اين دوره مذاكرات قطع مي‌شود يا خير چرا كه در نهايت طرفين بر روي موضوعاتي هر چند محدود توافق خواهند كرد. اما در كل تمديد مذاكرات و طولاني شدن آن نه به نفع ايران است نه آمريكا چرا كه هر دو كشور، به مدت طولاني درگير مذاكرات هستند كه باعث افزايش فشار داخلي بر مسئولان هر دو كشور خواهد شد بنابراين بهتر است اين دوره با تمديد چند روزه مذاكرات به اتمام برسد.
ارسال نظر
