اساسنامه بانک توسعه زیرساخت آسیا باحضور طیب نیا امضا می شود

نخستین یادداشت تفاهم ایجاد بانک سرمایه گذاری طرح های زیرساختی آسیا در اکتبر (مهر - آبان) سال 2014 در پکن به امضا رسید تا با مشارکت 27 کشور و 100 میلیارد دلار سرمایه در پکن تاسیس شود.

بانک سرمایه گذاری آسیا نهاد توسعه چند جانبه ای است که سرمایه آن بیشتر در زمینه ساخت تاسیسات زیربنایی اختصاص داده خواهد شد.

جمهوری اسلامی ایران نیز که یکی از اعضای هیات موسس این بانک محسوب می شود، هجدهم فروردین ماه سالجاری به عنوان سی و چهارمین کشور به عضویت بانک توسعه زیرساخت آسیا در آمد.

حضور جمهوری اسلامی ایران در این بانک به دلیل شرایط خاص کشورمان برای چین از اهمیت ویژه ای برخوردار است و مقامات چینی بارها به این موضوع اشاره داشته اند.

علی طیب نیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی کشورمان که هم اکنون در چین بسر می برد، به همراه سایر اعضای موسس این بانک، به امضای اساسنامه این بانک اقدام می کند.

چین مبتکر راه اندازی باتک توسعه زیر ساخت آسیا است و این کشور قرار است حدود 50 میلیارد دلار در این بانک سرمایه گذاری و نزدیک به 50 درصد سهامش را از آن خود کند.

اگرچه چینی ها گفته اند که از حق وتو برای عضو گیری و یا بیرون کردن یک عضو استفاده نمی کنند اما برخی از کشورهای غربی در این باره ابراز نگرانی کرده اند.

آمریکا و ژاپن، دو قدرت بزرگ اقتصادی دنیا هنوز تصمیم به ورود به این بانک نگرفته اند اما این موضوع نمی تواند به منزله منتفی شدن ورود آنها در آینده باشد.

براساس گزارش های منتشر شده از سوی رسانه های چینی، پیش بینی می شود که «شی جین پینگ» رئیس جمهوری خلق چین و شماری از مقام های ارشد این کشور با هیات های خارجی حاضر در نشست مذکور در پکن دیدار و گفت و گو کنند.

همچنین قرار است در نشست فردا - دوشنبه - پیام مکتوب «لی کچیانگ» نخست وزیر چین قرائت شود.

دلیل عدم حضور نخست وزیر چین در این نشست به خاطر سفر وی به بروکسل و شرکت در هفدهمین نشست رهبران اتحادیه اروپا و چین است که امروز (جمعه) صورت گرفته است.

بر اساس این گزارش، بعد از امضای اساسنامه، وزرای اقتصادی شرکت کننده در این اجلاس آن را برای طی مراحل قانونی به کشورهای مبتوع خود تحویل خواهند داد.

اداره مرکزی این بانک که نهایتا تاسیس آن تا پایان سال جاری میلادی (2015) به اتمام خواهد رسید، در شهر پکن پایتخت چین قرار دارد.

هر چند سرمایه بانک 100 میلیارد دلار است با این حال سرمایه اولیه آن 50 میلیارد دلار تعیین شده و کشورهای عضو موظف به تامین آن شده اند که در وهله اول می بایست 10% آن معادل 10 میلیارد دلار را واریز نمایند.

75% از سرمایه بانک را کشورهای آسیایی و 25% آن توسط کشورهای غیرآسیایی تامین خواهد شد. بر این اساس، سهم کشورها بر اساس GDP تعیین می گردد.

به گفته مقامات چینی این بانک به دلیل کمبود منابع اعتباری برای سرمایه گذاری در زیرساخت های موجود در قاره آسیا و منطبق با سیاست ها و راهبردهای اقتصادی جدید چین مبنی بر ورود به تعامل با کشورهای آسیا بویژه آسیای میانه تاسیس گردیده است.

این بانک نه تنها رقیب بانک های منطقه ای و بین المللی حاضر نمی باشد بلکه در جهت تامین منابع مورد نیاز تاسیس شده است تا نیازهای کشورهای منطقه ورای امکانات بانکهای موجود نظیر بانک توسعه آسیایی (ADB) در این زمینه را برطرف سازد.

از همین روست که روسای بانک جهانی و بانک آسیایی توسعه نیز از تاسیس بانک استقبال نموده و برای همکاری با آن ابراز علاقه مندی کرده اند.

ظهور بانک توسعه زیر ساخت آسیا همچنین با استقبال بانک جهانی نیز همراه بود و این بانک خرداد ماه جاری در بیانیه ای تصریح کرد، جهان هنوز برای مبارزه با فقر به قهرمانان بیشتری نیاز دارد و به همین دلیل است که ما به گرمی از ورود بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا به رهبری چین، به مقوله مبارزه با فقر استقبال می کنیم.

بانک جهانی در بیانیه خود خاطرنشان کرد که بانک توسعه زیرساخت آسیا پتانسیل بالایی در زمینه احداث نیروگاه های برق، جاده ها، پل ها، مدارس و کلینیک ها در آسیا دارد که هر یک از آنها می توانند به افزایش سطح اشتغال و تقویت اقتصاد کمک کنند.

بانک جهانی تاکید کرد، وقتی بانک توسعه زیرساخت آسیا به مقوله ارتقای سطح توسعه در کشورهای با درآمد کم و متوسط ورود می کند، دلیلی وجود ندارد که بانک های دیگر آن را رقیب خود بدانند، زیرا برای مبارزه با دشمن قدیمی و مشترک بشر (یعنی فقر) در سراسر جهان به همکاری های بیشتری نیاز است.

از جمله اعضای این بانک توسعه زیر ساخت آسیا (AIIB) می توان به کشورهای ایران، بنگلادش، برونئی، کامبوج، چین، هند، اندونزی، اردن، قزاقستان، کویت، لائوس، لوکزامبورگ، مالدیو، مالزی، مغولستان، برمه، نپال، نیوزیلند، عمان، پاکستان، فیلیپین، قطر، عربستان سعودی، سنگاپور، سریلانکا، سوییس، تاجیکستان، تایلند، بریتانیا، ازبکستان، ویتنام، استرالیا، اتریش، برزیل، دانمارک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئیس اشاره کرد.