شهدا جلوتر از ولی فقیه زمان خویش نبودند!

روزنامه مردم سالاری در یادداشتی به قلم کرم محمدی نوشت:شهدا ستارگان درخشان آسمان شهامت؛ رشادت؛ پايمردي و از خود گذشتگي هستند. قهرمانان ميدان‌هاي جهاد و شهادت؛ براي هميشه تاريخ تاج افتخار و عزتمندي ملت ايران مي‌باشند. ما و آيندگان بعد از ما از هر دين و مذهب، قوم و قبيله و در هر کجاي اين سرزمين پهناور که پاي به عرصه وجود بگذارند؛ مديون و وامدار خون‌هاي سرخ عزيزترين فرزندان اين مرز و بوم بوده و خواهند بود.

حضور پيکر‌هاي مطهر شهدا فضاي کشور را معطر به عطر حماسه و ايثار و آزادگي و حريت توام با اخلاق و برادري و انسجام مي‌نمايد. بازگشت پيکر خط‌شکنان دلاور و غواصان دريا دل به ميهن موجي از احساس دين در سراسر ايران اسلامي در پي داشت. در چند روز گذشته نه تنها در تهران بلکه در جاي‌جاي ايران عزيز؛ شرکت در تشييع کبوتران خونين بال و کساني که در دوران هشت ساله دفاع مقدس؛ گام‌هاي استوار متکي به ايمان به خدايشان؛ لرزه بر اندام دشمني قداره بند مي‌انداخت؛ بحث روز آحاد مردم بود.

آنچه در تهران و در تشييع پيکر غواصان شهيد و ديگر شهداي سال‌هاي حماسه و ايثار رخ داد؛ تجسمي از وحدت اقشار مختلف ملت ايران در احترام به فداکارترين نسل ايران اسلامي بود. اما حيف و صد حيف که آن مراسم تاريخي با بهره‌برداري‌هاي سياسي گروهي اندک؛ دچار حاشيه گرديد. پررنگ‌ترين حاشيه نيز متوجه مولد بيست وچهارم خرداد يعني آقاي دکتر حسن‌روحاني و تيم مذاکره‌کننده هسته‌اي شد. دکتر حسن روحاني کسي است که شانزده ماه قبل از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و در اوج سخت‌گيري‌هاي رژيم شاهنشاهي؛ در يک سخنراني علني و با شهامتي مثال‌زدني که جز عاشقان شهادت از کمتر کسي بر مي‌آمد؛ لقب «امام» را براي بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران به کار برد و در دوران بعد از پيروزي انقلاب اسلامي تا زماني که به سمت رياست‌جمهوري برگزيده شد؛ در حساس‌ترين مناصب و مسووليت‌هاي نظام به کار اشتغال داشته است. نمي‌دانم سخنراني که با بدترين القاب و عناوين از چنين شخصيتي نام برد؛ در آن زمان کجا و چکاره بوده است؟

براساس آموزه‌هاي برگرفته از قرآن و سيره معصومين(ع) بر اين باوريم که شهيدان زنده‌اند و بديهي است که شهيدان گرانقدر اين سرزمين پيام داشته و دارند. پيام راهگشاي آنان را مي‌توان از وصيتنامه‌ها؛ زبان پدر و مادر و همسران و فرزندان و همرزمانشان دريافت نمود. با قاطعيت مي‌توان گفت هرگز؛ آري هرگز هيچ شهيدي خواهان تشتت در ميان صفوف ملت نبود. زيرا يکي از عوامل اصلي پيروزي انقلاب اسلامي ايران را وحدت و انسجام بين همه اقشار و ساکنان ايران اسلامي مي‌دانند. امر مهمي که بارها و بارها مورد عنايت و توجه ويژه امام راحل امت(ره) و خلف صالح ايشان قرار گرفته است. اما عده‌اي قليل خيلي راحت در مراسمي که نماد وحدت و همدلي ملت ايران بود؛ بر طبل تفرقه و تشتت کوبيدند.

شهدا شيفته و دلبسته امام‌خميني(ره) بودند و امام نيز آنان را از عمق وجود دوست مي‌داشت. پس مي‌توان گفت هرگز برخلاف قانون حرکت نمي‌کردند؛ چون امامشان قانون‌گرا بود؛ اما عده‌اي خود را معيار همه چيز حتي قانون مي‌دانند و هر وقت دلشان خواست و بدون توجه به مقررات نظام اسلامي به خيابان‌ها مي‌آيند و تجمع مي‌کنند... شهدا در مکتب امام درس گرفته بودند و امامشان هم تربيت شده مکتب بزرگ معلم اخلاق يعني پيامبر اعظم(ص) بود؛ لذا هيچ شهيدي حامي و طرفدار و عامل به اهانت؛ حتي به دشمن نيز نبود؛ ولي برخي مدعيان مانند آب خوردن هر آنچه دلشان مي‌خواهد نثار رقبا مي‌کنند.

شهدا هرگز حيات سياسي خود را در مرگ سياسي رقبا جستجو نمي‌نمودند. ويژگي اساسي شهداي گرانقدر آن بود که جلوتر از ولي‌فقيه زمان خويش حرکت نمي‌کردند؛ اما متاسفانه عده‌اي در مراسم تشييع آنان علي‌رغم حمايت‌هاي چندين‌باره مقام معظم رهبري از تيم مذاکره‌کننده هسته‌اي کشورمان، وزير خارجه و دستيارانش را با بدترين القاب مورد اهانت قرار دادند.

شهدا نه تنها از بيت‌المال سوءاستفاده نمي‌کردند بلکه از جيب خود نيز در راستاي تقويت جبهه‌ها هزينه مي‌کردند، اما برخي مدعيان ارزش‌ها، هشت سال تمام بر هزاران ميليارد تومان اختلاس صورت گرفته در کشور، نه تنها چشم بستند بلکه هنوز که هنوز است از آن دولت حمايت کرده و آرزوي بازگشت مديران آن را به قدرت در سر مي‌پرورانند.

شهدا ادب را در گفتار و عدالت را در عمل اجرا مي‌کردند؛ اهل تظاهر نبوده و از نام ارزش‌ها ارتزاق نمي‌کردند بلکه جان شيرين خود را فداي حفظ و نشر آنها نمودند. فداکارترين فرزندان ايران اسلامي؛ هرگز براي رسيدن به هدف از وسيله‌اي استفاده نمي‌کردند.

شهدا هرگز راضي به حذف همرزمان خويش از مناصب و مسووليت‌هاي اجرايي نيستند اما بخشي از دلواپسان امروز در هشت سال حاکميت دولت محبوب‌شان؛ چشم بر حذف صدها و اي بسا هزاران رزمنده و جانباز و خانواده شهيد و آزاده در سراسر ايران بستند.

از اين رو است که شهيدان ايران‌زمين سرمايه‌هاي ملي و ماندگار و فراتر از دسته‌بندي‌هاي سياسي و جناحي محسوب مي‌گردند. منتقدان دولت علي‌رغم در اقليت بودن؛ مي‌توانند و تاکنون هم بارها و بارها با صداي بلند از اکثريت به سياست‌هاي دولت يازدهم نه تنها انتقاد بلکه تهمت هم زده‌اند. کار سياسي و جناحي آنان هيچ منعي ندارد. آنان مي‌توانند همچنان از دولت‌هاي نهم و دهم که در آنها هزاران ميليارد اختلاس صورت گرفته و نرخ تورم به بالاي چهل درصد رسيد؛ نرخ اقتصادي مملکت را به منفي شش درصد رسانيد؛ سياست خارجي را به بن‌بست کشانيد و... حمايت کنند اما نمي‌توانند و حق ندارند از عزيزترين و گرانبهاترين سرمايه معنوي و ملي مملکت که همان شهيد و شهادت و ايثار و فداکاري است؛ سوءاستفاده کنند. زيرا بنا به فرموده امام راحل امت(ره)؛ شهدا بي‌هياهوهاي سياسي و خودنمايي‌هاي شيطاني؛ براي خدا برخاستند و خود را فداي هدف کردند و اين هنر مردان خداست.

آن دسته از منتقدان دولت تدبير و اميد که مراسم باشکوه سه‌شنبه بيست و ششم خردادماه تهران را به بداخلاقي‌هاي سياسي آلوده کردند؛ بدانند که شهداي عزيز اين ملت تجلي عيني شور توام با شعور و عقلانيت هستند. آنان در پي دفاع از حق و عدالت بودند و جان شيرين خويش را با افتخار بر سر اين راه فدا نمودند. مطلب را با فرازي از بيانات مقام معظم رهبري به پايان مي‌برم که فرموده‌اند «شهداي ما مظهر عقلانيت ديني و مدافع حقانيت و عدالت بودند».

حال وجدان‌هاي بيدار را به قضاوت بايد طلبيد که آن سخنراني و حواشي ايجاد شده عده‌اي انگشت‌شمار در آن مراسم ده‌ها هزار نفري اقشار مختلف تهران در تشييع پيکرهاي شهداي هميشه جاويد اين ملت؛ با کدام منطق و عقلانيت و عدالت همخواني و سنخيت داشت؟ بدانيم و بدانند که اکثريت مردم به روش کاسبکارانه از ارزش‌ها پاسخ منفي خواهند داد و پاسدار ارزش‌هاي والايي بوده و خواهند بود که فرزندان و پدران و مادرانشان با اهداي گرانبهاترين سرمايه زندگي؛ يعني جان شيرين براي امروز و فرداهاي اين کشور به يادگار گذاشته‌اند.