احمدی‌نژادی‌های مدعی ولایتمداری؛ اهانت به مسئولین و تذکر رهبر انقلاب

«نکته‌ی بعدی در مورد تعامل این است که در مجلس، بخصوص در کمیسیون‌ها به وزرا اهانت نشود. بعضی از وزرای محترم به من شکایت می‌کنند که ما به کمیسیون که میرویم، با یک لحن اهانت‌آمیزی [برخورد میکنند]؛ من البتّه معتقدم همه با هم برادرند... فرازی از سخنان رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس 6/3/94»

آری اتفاق تلخی در تاریخ سیاسی ایران رقم خورده است. وقایعی در مجلس شورای اسلامی روی می دهد که رهبر را ناچار می کند بدیهیات عرف سیاسی را به منتخبین ملت گوشزد کند و از همه جالبتر اینجاست که چنین وقایعی دقیقا توسط کسانی در مجلس رقم می خورد که سنگ ولایت بر سینه می زنند!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، متاسفانه مصداق در این باره کم نیست. نمایندگانی که در گیری با دولت احمدی نژاد را به حد خروج از عرف و ادب سیاسی رسانده و صدای اعتراض رهبر را یک بار دیگر نیز بلند کرده بودند؛ در دو سال گذشته نیز رفتاری مشابه با دولت تدبیر و امید دنبال کردند تا نشان دهند آن واکنش های تند به کابینه دهم، نه به خاطر شدت رفتار های غلط و زننده آنان که گویی اخلاق مرسوم شده در مجلس نهم است! اما جنجالی که این روزها نقل محافل مردم و البته شبکه های اجتماعی شده است صحنه جنگ لفظی کوچک زاده با جواد ظریف است. البته درگیری لفظی با وزیر امورخارجه در صحن علنی مجلس چیز تازه‌ای نیست چرا که چندی قبل‌تر از این حادثه هم ، شاهد تنش لفظی بین جواد کریمی قدوسی که از قضا او هم یکی از نمایندگان جبهه پایداری است با ظریف وزیر امور خارجه کشورمان بودیم؛ که این‌بار نه در صحن علنی بلکه در کمیسیون امنیت ملی رخ داد.

کوچک زاده ظریف را علنا با لفظی توهین آمیز خطاب می کند و از همه سخیف تر اینجاست که خود را نیز سخنگوی از جانب رهبر انقلاب می داند و همین مساله ظریف را عصبانی می کند تا او نیز سخنانی تند به زبان آورد.

البته دور از ذهن نیست نمایندگان پایداری که ظاهرا نقش گروه فشار را درون مجلس ایفا می کنند، اینگونه سخن گفتن را نیز بخشی از وظایف روزمره خود بدانند. به گونه ای که چندی پیش نیز حمید رسایی طیب نیا را در صحن مجلس با لحن نازیبا و خلاف عرف «ببین داداش» مورد خطاب قرار داد و طی سخنانی با لحن بسیار تند و خلاف شان یک عضو کابینه طیب نیا را به نقل دروغ سخنان او(حمید رسایی) در کمیسیون متهم نمود!

باید تاکید کرد روند موجود برخورد نمایندگان با وزا که فقط به نمونه های بارز و مشهور آن اشاره شد فضای سیاسی کشور را به سمت و سویی می برد که بی شباهت به سالهای پایانی دولت قبل نیست و در صورت ادامه این روند شاهد اوج گیری مجدد بی اخلاقی در فضای سیاسی ایران خواهیم بود. فضایی که جو تنش را بر کشور حاکم کرده بود و رسما همچون بیانیه ای بود بر «مرگ اخلاق سیاسی» در ایران و تاجایی پیش رفت که رهبر انقلاب در آن برهه به عتاب تهدید آمیز سران قوا روی آورده و آنان را با جدیت به سکوت فرا خواندند!

امروز دو سال از آن دوران می گذرد اما  گویی برخی نمایندگان مجلس هنوز خود را در آن شرایط سیاسی می بینند و بازگشت اخلاق به فضای سیاسی کشور را احساس نمی کنند.

دوران هشت ساله دولت عدالت به اعتراف همه سیاسیون ایران اعم از اصلاح طلب و اصولگرا دوران مرگ اخلاق در فضای سیاسی ایران بود، اتهام زنی علنی مقامات عالی کشور در صدا و سیما و تریبونهای رسمی به مقامات سیاسی گذشته، هتاکی در مجلس، عدم تبعیت از حکم رهبر انقلاب و قهر سیاسی توسط مسئوین عالی کشور و ... اینها همه و همه موارد بی سابقه ای از بی اخلاقی در سیاست ایران بودند؛ که سطح اخلاق و شانیت سیاسی را در ایران به مرحله نازلی کاهش دادند.

اما آیا این طیف از نمایندگان مجلس نمی خواهند ببینند که آن دوران تمام شده است؟ آیا نباید اکنون که دولت در تلاش است تا فضایی اخلاقی را بر جامعه حاکم کند و اصول سیاسی را بر اساس اخلاق و رعایت عرف و ادب بنا کند؛ او را در این مهم که قطعا خواسته رهبری است یاری کنند؟

البته باید در پایان تاکید داشت که  همه نمایندگان ملت در این رفتار های غلط سهیم نیستند و اتفاقا اگر بخواهیم مصداقی و تک به تک موراد بی اخلاقی های صورت گرفته توسط نمایندگانی که سبب تذکر رهبری شدند را بررسی نماییم؛ به نقطه اشتراکی بین این جریان از بی اخلاقی و دولت هشت ساله احمدی نژاد می رسیم! آری جبهه پایداری به عنوان نزدیک ترین جریان سیاسی به محمود احمدی نژاد که همچنان در عرصه رسمی سیاست ایران فعالیت دارد؛ همچنان عامل رشد بی اخلاقی و افول اخلاق در سطح عالی سیاسی کشور است.

گویی عقلای مملکت در آینده برای بازگرداندن اخلاق در کشور با مانعی بزرگ یا پدیده ای به نام احمدی نژادیسم سیاسی مواجه خواهند بود که معلوم نیست آثار نا میمونش چه زمانی عرصه سیاسی ایران را رها خواهد کرد.