گویی همه خبرنگاران رسانه‌ها فقط با حضور دوربین‌های تلویزیون، شان پیدا می‌کنند، چون یک نشست خبری می‌تواند حتی یک ساعت هم به دلیل دیر رسیدن دوربین صداوسیما و گزارشگر آن به تاخیر بیفتد!
انتشار خبر پناهنده‌شدن یکی از مجریان شبکه خبر که مدیر روابط عمومی شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز بوده است، موضوعی قدیمی را دوباره در ذهن‌ها زنده کرد و آن هم چرایی استفاده از مجریان تلویزیونی در حوزه‌های روابط عمومی است.خبرنگار «آنا» در یادداشتی با این مقدمه نوشت: «همه خبرنگاران با جمله «اجازه بدهید تا دوربین صداوسیما هم بیاید» آشنا هستند. این مشهورترین جمله‌ای است که در نشست‌های خبری از زبان مدیران روابط عمومی و مسئولان رسانه‌ای سازمان‌ها و نهادهای مختلف می‌توان شنید.
گویی همه خبرنگاران رسانه‌ها فقط با حضور دوربین‌های تلویزیون، شان پیدا می‌کنند، چون یک نشست خبری می‌تواند حتی یک ساعت هم به دلیل دیر رسیدن دوربین صداوسیما و گزارشگر آن به تاخیر بیفتد!
این اتفاق هم به روحیه «دوربین‌پسندی» مدیران ما برمی‌گردد. بسیاری از مسئولان دولتی و غیردولتی هنوز هم از خبرنگاران می‌پرسند «از کدام شبکه آمده‌اید» یا «این گزارش کی پخش میشه»؟!
همین روحیه باعث شده که تعدادی از مجریان صداوسیما بتوانند به عنوان مدیران روابط عمومی در سازمان‌های مختلف مشغول به کار شوند. تجربه خبرنگاران رسانه‌های مکتوب و غیرتصویری نشان می‌دهد که اتفاقا این عده کمترین تعامل خبری را با رسانه‌ها دارند.
از سوی دیگر در انتخاب این افراد به هیچ چیز جز سابقه حضور آنها در صداوسیما توجه نمی‌شود. این را از نوع انتصاب‌ها به خوبی می‌توان فهمید. به عنوان مثال، مدیر روابط عمومی یک شرکت بیمه‌ای، گوینده شبکه خبر است، در حالی که او حتی یک روز هم از نزدیک کار بیمه‌ای نکرده است. مدیر روابط عمومی یک وزارت‌خانه، مجری یک برنامه سرگرم‌کننده خانوادگی است و در همه برنامه‌های خبری، وظیفه او جلوگیری از نزدیک شدن خبرنگاران به وزیر مربوطه و تکرار جمله «ایشان جلسه دارند» است! یک بازیگر درجه چندم برنامه‌ای طنز که به مسخره کردن یک مجری موفق تلویزیونی می‌پردازد نیز هم اکنون در یک شرکت اقتصادی بزرگ وابسته به یکی از بانک‌های کشور مدیر روابط عمومی است.
یادم هست یکی از مدیران روابط عمومی که اتفاقا او هم در گروه سیاسی شبکه خبر گوینده بود و به گفته خودش تنها کار مفیدش در تلویزیون خواندن متونی از پیش تهیه شده بود، بخشی از اجرای خودش در تلویزیون را ضبط کرده بود و برای همه کسانی که به دفتر کارش مراجعه می‌کردند، آن را پخش می‌کرد!
واقعیت این است که مجریان صداوسیما شاید در کار خود موفق باشند اما الزاما مدیران روابط عمومی خوبی نیستند. این را تجربه خبرنگاران می‌گوید.»
ارسال نظر
