واقعیت این است که ما باید به تیم هستهای کشورمان اعتماد کنیم؛ وقتی آقای ظریف صراحتا اعلام میکنند حدود توافق همانی است که قرائتشده دیگر اصرار بر اینکه دیپلماتهای ما باید فکتشیت جداگانهای را منتشر کنند طبیعتا به پیچیدهتر شدن مذاکرات منجر خواهد شد.
درمورد اقداماتی که در آمریکا پیرامون پرونده هستهای درحال شکلگیری است
باید گفت این اتفاقات نهایتا به نفع ایران است چراکه محافظهکاران درگذشته
هم قصد داشتند بازی با ایران را برهم بزنند و اجازه ندهند که توافقی میان
ایران و غرب بهوجود آید. این مساله در حال حاضر تقلیل پیدا کرده و اینکه
آنچه اوباما با ایران درمورد آن به توافق میرسد باید به اطلاع کنگره برسد و
کنگره روی آن نظر دهد و زمان نظر دادن کنگره به 30روز تقلیل پیداکرده نکنه
منفیای نیست. درواقع این 30روز را میتوان در مدت زمان توافق با ایران
گنجاند و این مدت، زمانی نیست که برنامهریزی توافق را برهم بزند. آقای
اوباما اعتقاد دارد که در مسائل سیاست خارجی اختیار تام دارد و کنگره
نمیتواند محدودیت برای توافق سیاسی وی ایجاد کند. به همین دلیل اوباما از
ابتدا تهدید میکرد که هرگونه مصوبه کنگره را درمورد ایران وتو خواهد کرد.
بنابراین در حال حاضر هرگونه تحریک کنگره برای مقابله با ایران به تعویق افتاده است. اتفاقی که اکنون رخ داده این است که کنگره میتواند یک قطعنامه تحریمی علیه ایران صادر کند که با وتوی رئیسجمهور مواجه خواهد شد و این اقدام فعلا به تأخیر افتاده و حتی تقلیل پیدا کرده است. از سوی دیگر حق وتوی رئیسجمهورآمریکا نیز به تعویق افتاده است. بنابراین اگر درمجموع به این موضوع نگاه کنیم به نظر میرسد فضا به نفع آقای اوباما تغییر کرده است. آقای اوباما دراین مرحله خیلی ضروری نمیبیند که مصوبه بسیار رقیقشده کنگره را وتو کند. اگر بر مبنای مصوبه کنگره، کنگره خواست توافقنامه با ایران را تغییر دهد، آنگاه حق وتو کماکان برای رئیسجمهور آمریکا باقی خواهد ماند. به همین دلیل به نظر میرسد کنگره شمشیر خود را از روی سر اوباما برداشته و مخالفت کنگره با رئیسجمهور دارای یک چارچوب شده است. البته طبیعی است که مقداری فشار بیشتر شود و به توافق رسیدن ایران با آمریکاییها مقداری سختتر خواهد بود ولی اساس توافقنامه بعید است که مخدوش شود.
همچنین با تمام موفقیتها، دلواپسان داخلی هنوز درحال فشار آوردن به تیم مذاکرهکننده ایران هستند. البته تمرکز آنها به موضوع انتشار فکتشیت ایرانی نشان میدهد تا چه میزان فشار روی تیم مذاکرهکننده ایرانی از طرف دلواپسان داخلی تقلیل پیداکرده است یعنی فشارها به موضوعی جزئی بدل شده است. آقای ظریف به صراحت اعلام کردند آنچه در لوزان اعلامشده توافقی است که ایرانیها قبول دارند و ایران فکتشیت جداگانهای روی این مساله ندارد. این موضوع درواقع امتیاز ایران است ولی گروهی از منتقدان داخلی هنوز در فکر این هستند که روی مذاکرهکنندگان ایرانی فشار آورند و مذاکره با ایران سختتر شود. واقعیت این است که ما باید به تیم هستهای کشورمان اعتماد کنیم؛ وقتی آقای ظریف صراحتا اعلام میکنند حدود توافق همانی است که قرائتشده دیگر اصرار بر اینکه دیپلماتهای ما باید فکتشیت جداگانهای را منتشر کنند طبیعتا به پیچیدهتر شدن مذاکرات منجر خواهد شد. مواضع طرف ایران مشخص است و نیاز به انتشار فکتشیت از طرف ایران نیست و طبیعی است که دیپلماتهای ما باید درآنجا چانهزنی کرده و سعی کنند از منافع ملی خود کشورمان دفاع کنند.
بنابراین در حال حاضر هرگونه تحریک کنگره برای مقابله با ایران به تعویق افتاده است. اتفاقی که اکنون رخ داده این است که کنگره میتواند یک قطعنامه تحریمی علیه ایران صادر کند که با وتوی رئیسجمهور مواجه خواهد شد و این اقدام فعلا به تأخیر افتاده و حتی تقلیل پیدا کرده است. از سوی دیگر حق وتوی رئیسجمهورآمریکا نیز به تعویق افتاده است. بنابراین اگر درمجموع به این موضوع نگاه کنیم به نظر میرسد فضا به نفع آقای اوباما تغییر کرده است. آقای اوباما دراین مرحله خیلی ضروری نمیبیند که مصوبه بسیار رقیقشده کنگره را وتو کند. اگر بر مبنای مصوبه کنگره، کنگره خواست توافقنامه با ایران را تغییر دهد، آنگاه حق وتو کماکان برای رئیسجمهور آمریکا باقی خواهد ماند. به همین دلیل به نظر میرسد کنگره شمشیر خود را از روی سر اوباما برداشته و مخالفت کنگره با رئیسجمهور دارای یک چارچوب شده است. البته طبیعی است که مقداری فشار بیشتر شود و به توافق رسیدن ایران با آمریکاییها مقداری سختتر خواهد بود ولی اساس توافقنامه بعید است که مخدوش شود.
همچنین با تمام موفقیتها، دلواپسان داخلی هنوز درحال فشار آوردن به تیم مذاکرهکننده ایران هستند. البته تمرکز آنها به موضوع انتشار فکتشیت ایرانی نشان میدهد تا چه میزان فشار روی تیم مذاکرهکننده ایرانی از طرف دلواپسان داخلی تقلیل پیداکرده است یعنی فشارها به موضوعی جزئی بدل شده است. آقای ظریف به صراحت اعلام کردند آنچه در لوزان اعلامشده توافقی است که ایرانیها قبول دارند و ایران فکتشیت جداگانهای روی این مساله ندارد. این موضوع درواقع امتیاز ایران است ولی گروهی از منتقدان داخلی هنوز در فکر این هستند که روی مذاکرهکنندگان ایرانی فشار آورند و مذاکره با ایران سختتر شود. واقعیت این است که ما باید به تیم هستهای کشورمان اعتماد کنیم؛ وقتی آقای ظریف صراحتا اعلام میکنند حدود توافق همانی است که قرائتشده دیگر اصرار بر اینکه دیپلماتهای ما باید فکتشیت جداگانهای را منتشر کنند طبیعتا به پیچیدهتر شدن مذاکرات منجر خواهد شد. مواضع طرف ایران مشخص است و نیاز به انتشار فکتشیت از طرف ایران نیست و طبیعی است که دیپلماتهای ما باید درآنجا چانهزنی کرده و سعی کنند از منافع ملی خود کشورمان دفاع کنند.
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
| در حال بررسی: ۰
| انتشار یافته: ۱
ارسال نظر
فشار آنها تقلیل پیدا نکرده و (تا وقتی که هستند!) نخواهد کرد.
بهانه و چاره ای بهتر! از این پیدا نکردند.
این کار آنها (موضوع جزئی که نه)،
(بنظر بنده) کمتر از فتنه! نبود ولی خُب
(به لطف خدا
و هوشیاریِ دولت
و مساعدتِ افکار عمومی)
تیرشان به سنگ خورد.
[ غفلت (در مقابل بدخواهان داخلی/خارجی) جایز نیست
حتی یک لحظه!]