به اعتقاد نویسنده این مطلب توافق لوزان نه یک موفقیت و نه یک شکست است. "بلکه حالا بعد از حدود یک دهه درب سنگر ایران به اندازه یک درز باز شده است. ماههای آینده نشان خواهد داد که آیا این درب حالا درست روی پاشنه قرار گرفته است و آیا یک راه حل قانونی الزامآور برای مناقشات اتمی با ایران به وجود خواهد آمد و آیا جو خوبی در مناسبات مسموم بین ایران و غرب شکل خواهد گرفت."
"آنچه که در پنج شنبه گذشته روی آن توافق شده است هیچ چیز نیست اما به اندازهای چشمگیر هم نیست که برخی ها اعتقاد دارند. فعلا و در حال حاضر هیچ تاسیسات اتمی ایران برچیده نشده و هیچ تحریمی لغو نشده است. توافق فعلی انجام گرفته از نظر قانونی الزامآور نیست و برخی نکات خاص در آن وجود دارد."
"این نکات خاص در یک طرح عملی که آمریکا به صورت یک جانبه آن را منتشر کرده است آمده است. این طرح عملی شامل بیش از چهل بند است که در آن بسیاری اقدامات سخت و زمانبندیها برای محدودیت برنامه اتمی ایران آمده است. ممکن است این طور فرض شود که همه این نکات با ایران به بحث گذاشته شده و ایران هم در برابر همه آنها کوتاه میآید. اینکه ایران همه این نکات و درخواستها را پذیرفته و تصویب کند بعید است. مطمئنا درباره همه مفاد در ماههای آینده همچنان بحث خواهد شد. همچنین درباره لغو تحریمها مذاکرات و بحثهایی انجام میشود. در سه ماه باقی مانده تا مهلت پایانی اواخر ژوئن نه تنها درباره مسائل فنی بلکه همچنین از نظر سیاسی در این باره بحث خواهد شد. در عین حال ممکن است یک توافق نهایی و قطعی کاملا به هم خورده و با شکست مواجه شود."
"این مسئله مهم است که حالا این توافق لوزان چه دینامیکی را ایجاد میکند."
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: "ایرانیها به صورت ویژه اگر توافقی ایجاد شود بالاخره پیروز هستند. البته ایرانیها باید شرایط فراوانی را بپذیرند اما آنها یک قدرت شبه هستهای باقی میمانند. دانش لازم برای ساخت یک سلاح اتمی را دیگر نمیتواند کسی از آنها بگیرد."
در بخش پایانی این مطلب آمده است: "اگر از سوی هر دو طرف دیدگاههای هوشمندانهای در پیش گرفته شود بنابراین نتیجه مذاکرات لوزان میتواند یک شروع تاریخی جدید در یکی از پیچیدهترین مناقشات جهانی باشد."