برگزاری مراسم پاسداشت مشفق کاشانی

در چهلمین روز درگذشت مشفق کاشانی، تعدادی از شاعران برای پاسداشت این شاعر پیشکسوت دور هم جمع شدند و شعرهای خود را برای او خواندند.

 شامگاه دوشنبه 18 اسفندماه به مناسبت پاسداشت یاد و خاطره مشفق کاشانی و چهلمین روز درگذشت این شاعر پیشکسوت، به همت انجمن شاعران و با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جمعی از شاعران در مراسمی گرد آمدند و با ذکر خاطراتی، از شخصیت مشفق کاشانی گفتند و برای او شعر خواندند.

در ابتدای این مراسم سهیل محمودی با بیان این‌که جمع شده‌ایم تا با یاد استاد مشفق روزهای واپسین سال را نورانی کنیم، گفت: در طول تاریخ همواره فرهنگ و هنر و ادبیات حرکتی عمقی در جوامعی مثل ایران و دیگر کشورهای همسایه مثل ترکیه و شبه قاره داشته است؛ به این معنی که ادبیات به عنوان نماد منش، معرفت و آموزه‌های دینی و اخلاقی در عمق جامعه در حرکت بوده است. این حرکت و جریان زمان‌هایی به شکل غبار ادامه داشته اما وقت‌هایی به دلایلی این حرکت کند شده ولی هیچ‌گاه بازنایستاده است.

این شاعر با بیان این‌که جریان هنری و ادبی همواره منوط به جان‌هایی بوده که خود را وقف آن کرده‌اند به حرکت مستمر ادبیات و هنر در همه دوره‌های تاریخی در ایران و همچنین نقش محافل و انجمن‌های ادبی در این زمینه اشاره کرد و گفت: نسل ما نیز از همان فرهنگ برخوردار بوده است و حضور بزرگ‌تر در این محافل باعث شده که ما نیز به حرکت درآییم چون همواره از حمایت‌های آنان برخوردار بوده‌ایم.

این شاعر سپس به حضور شاعرانی چون مشفق کاشانی، مهرداد اوستا، حمید سبزواری و محمود شاهرخی در محافل ادبی اشاره کرد و گفت: این جنس از اساتید کسانی بودند که نشستن در محفل آن‌ها برای ما به مثابه کلاس دانشگاه بود.

محمودی اضافه کرد: جوانمردی شاعرانی چون مشفق، اوستا و ناصح در جوان‌پروری آن‌ها بود. همه ما یادمان است که این‌ها چگونه جوانمردی‌های‌شان شامل حال نسل جوان می‌شد. این در حالی است که متأسفانه تاریخ ما از رستم و سهراب گرفته تا بسیاری دیگر از اسطوره‌های تاریخی‌مان پر از پسرکشی است، اما ما این توفیق را داشته‌ایم که با جوانمردانی روبه‌رو شویم که به ما مجال و بال پرواز داده‌اند. امروز هم خوشحال هستیم که در چهلمین روز درگذشت استاد مشفق در کنار هم هستیم.

در ادامه افشن علاء در سخنانی گفت: استاد مشفق با عزت زیستند، عمر طولانی داشتند و عروج زیبایی هم داشتند. با این وجود هنوز فقدان ایشان در میان ما سنگینی می‌کند.

او با بیان این‌که مصیبت بزرگ‌ترها و پیشکسوت‌ها در درازمدت جای خود را نشان می‌دهد به سال‌ها شاگردی خود در کنار مشفق کاشانی اشاره کرد و گفت: ای کاش نسل جوان و ما این ظرفیت را داشته باشیم که جا پای آن بزرگواران بگذاریم که البته کار دشواری است.

علاء سپس شعر خود را که درباره مشفق کاشانی سروده بود، خواند که پس از آن افسون کی‌منش فرزند مشفق کاشانی عصای پدرش را به او هدیه کرد.

در ادامه مراسم که با حضور تعدادی از شاعران برپا شده بود، یاور همدانی، علی موسوی گرمارودی، فاطمه سالاروند، سیدمحمدرضا طاهری، مصطفی محدثی خراسانی، محمد سلمانی و سیدعباس سجادی شعر خواندند.

همچنین مصطفی رحماندوست با بیان خاطراتی از مشفق کاشانی، به آشنایی خود با او در شورای شعر و موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در 20 سال قبل اشاره کرد و گفت: متأسفانه دو چیز در میان هنرمندان وجود دارد که خیلی بد است؛ یکی حسادت و دیگری تبختر، اما استاد مشفق در همان برخورد اول در شورای شعر و موسیقی نشان داد که نه حسادت دارد و نه تبختر.

این نویسنده و شاعر کودکان و نوجوانان با اشاره به محبت و انسانیت مشفق کاشانی گفت: امروز می‌گویم این چیزهاست که می‌ماند، نه حتی شعر. مشفق کاشانی خوب زندگی کرد و خوب از دنیا رفت.

سپس فاطمه راکعی شعری را در رثای حضرت فاطمه (س) خواند.

ساعد باقری نیز به بازخوانی نظرگاه‌های فریدون مشیری و مشفق کاشانی درباره غزل پرداخت. همچنین تعدادی از غزل‌های مشفق کاشانی را خواند و جابر اطاعتی ویلن نواخت.

افسون کی‌منش - دختر مشفق کاشانی - هم سخنانی را درباره پدرش بیان کرد.

حجت‌الاسلام حمیدزاده خطیب مسجد شهرک غرب نیز مشفق کاشانی را شخصیتی جامع‌الاطراف دانست که همه زیبایی‌های یک شخصیت ادیب فرهیخته را داشته است.

او گفت: استاد مشفق کاشانی با همان سهولت و سهل‌گیری که زندگی کرد به همان سادگی نیز جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

به گزارش ایسنا، حمید سبزواری، ‌اسماعیل امینی، همایون امیرزاده (سرپرست اداره کتاب)، جواد محقق، حسین آهی، اکبر آزاد، جواد زهتاب، علی انسانی و مجتبی رحماندوست از جمله حاضران در این مراسم بودند.