حتی اگر دشمنی هم نداری وانمود کن کشور در خطر است!

روزنامه «مردم سالاری» در سرمقاله  خود با عنوان «همه لوس بازی های بنیامین!» به قلم «سینا خسروی» نوشته است: «حتی اگر دشمنی هم نداری وانمود کن کشور در خطر است، زیرا آن روز که مردم بترسند برای برده شدن آماده می شوند ...» این جمله منسوب به هیتلر، مدتی است سرمشقی شده برای رژیم اشغالگری که سه سال بعد از پایان جنگ دوم جهانی و به بهانه کشتار یهودیان توسط دیکتاتور نازی، شکل گیری اولیه خود را اعلام کرده بود.

اگرچه می توان گفت یهودی ستیزی همواره یکی از اصول بنیادینِ «تئوری توطئه» در غرب به شمار می رفته، اما سردمداران صهیونیسم با برخوردی اغراق گونه، این روزها همین تئوری را دستمایه ای کرده اند بر مظلوم نمایی هرچه بیشتر برای رژیمی که نخست وزیرش در میان سوت و کف و هورایِ جمهوریخواهان کنگره آمریکا، با در خطر خواندن مردمان کشورش، ساعت ها علیه ایرانِ هسته ای دادِ سخن داده و کینه از ایرانیان را به پهنای تاریخ این سرزمین، تا افسانه ای از «اِستِر» ملکه خیالی دربار هخامنشی که تلاش «هامان» برای کشتار یهودیان را به قتل عام قبیله خود او مبدل ساخت، بسط می دهد!

سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا در حالی صورت گرفت که جهان این روزها شاهد جهت گیریِ متناقض سازمان اطلاعاتی اسرائیل با آنچه تاکنون توسط دولت این کشور در خصوص مسائل هسته ای ایران ادعا می شده، بوده است. نشتِ اطلاعاتیِ موساد نشان می دهد که بر خلاف کارتون مضحک نتانیاهو که در مجمع عمومیِ سال 2012 سازمان ملل، زمان تولید بمب هسته ای توسط ایران را چندماه بعد اعلام کرده بود، سازمان اطلاعاتی اسرائیل، کشورمان را به تولید اینگونه بمب نزدیک نمی داند. اینکه نخست وزیر رژیم صهیونیستی در طول این سال ها برپایه تسرّیِ توهمات توطئه تا چه اندازه توانسته بر تصمیمات دنیا در قبال عملکرد هسته ای ایران تاثیرگذار باشد، یک مقوله است و اینکه از این پس و با افشای اسناد موساد چقدر بتواند در روند پیشبردِ مذاکرات سنگ اندازی نماید موضوع قابل بحث دیگری است. بایستی اذعان داشت، دیپلماسیِ متفاوت و قدرتمند تیم مذاکره کننده هسته ای دولت روحانی و ارائه تصویر شفاف، مثبت و مبتنی بر صلح طلبی از نظام جمهوری اسلامی در عرصه بین الملل، نگاه جوامع جهانی به ایران را کاملا شُست وشو داده و در کنار آن بازتابِ نه چندان مطلوب سخنرانی نتانیاهو در میان هیجانات افراطیِ جمهوریخواهان، برای اولین بار در طول سالیان اخیر، یکپارچگی نگاه ها به مظلومیت اسرائیل در میان جامعه آمریکایی را به هم زده و مردم، مقامات و رسانه های این کشور را درگیر یک وضعیت دو قطبی میان حقانیت یا عدم حقانیت رژیم صهیونیستی نموده است؛ تا آنجا که رییس سابق مجلس نمایندگان آمریکا که اتفاقا از طرفداران پروپاقرص اسرائیل در میان دموکراتها نیز هست از به بازی گرفتن شعور مردم آمریکا توسط نخست وزیر اسرائیل به شدت اظهار اندوه می کند.

بی شک از زمان نیکسون که تلاش برای حفظ توازن میان اعراب و اسرائیل کنار گذاشته و برای اولین بار اسرائیل به عنوان یک «داراییِ استراتژیک» برای آمریکا خوانده شد، لابی قدرتمند و متقابل میان این دو کشور در سطوح مختلف دیپلماسی بین المللی تعیین کننده بوده است. اما در شرایط فعلی که اختلافات کاخ سفید با کاپیتول هیل به اوج خود رسیده و برای اولین بار نخست وزیر اسرائیل به دعوت مخالفان رییس جمهور آمریکا در کنگره، به واشنگتن رفته است شرایط در حال تغییر جدی است. مطالعه دقیق تر در روابط آمریکا و اسرائیل نشان می دهد که نگاه ویژه آمریکا به رژیم صهیونیستی صرفا با هدف تامین امنیت اسرائیل نبوده و تقویت حضور این رژیم در منطقه، بیشتر با دورنمای کنترل کشورهای عربی و ممانعت از پیروزی نهضت های رادیکال و ناسیونالیست در این کشورها و البته حفظ موازنه قدرت با شوروی در زمان جنگ سرد بوده است. حالا که نگاه مثبت دنیا به رژیم صهیونیستی در حال تغییر است، اوباما هم با دیدگاهی متفاوت نسبت به همتایان قبلی، بی پروا از اختلاف نظر جدی کشورش با اسرائیل در خصوص نحوه دستیابی ایران به سلاح های هسته ای سخن به میان می آورد. بایستی پذیرفت که در معادلات جدید ایالات متحده، مصرِ سیسی، اردنِ عبدالله دوم، عربستانِ مَلک سلمان و فلسطینِ محمودعباس می توانند تا اندازه زیادی از اهمیت «داراییِ استراتژیکِ» قدیمی ایشان در منطقه بکاهند. به این ها اضافه کنید توافق محتمل هسته ای با ایران که خیال آمریکا را تا اندازه زیادی از منطقه حساس خاورمیانه راحت خواهد ساخت و در اینچنین معادله ای قطعا جای کمتری برای لوس بازی های بنیامین نتانیاهو باقی می ماند.

شواهد و قرائن نشان می دهد همه چیز برای بازگشت ایران به عرصه های مختلف بین المللی آماده است و در این بین اگر به گفته هاشمی رفسنجانی، دلواپسان، بغض های جناحی را به یکسو نهاده، از همصدایی با نتانیاهو دست برداشته و دولت را در مسیری که در پیش گرفته اندکی یاریگر باشند، تصویر واقعی جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر آموزه های متعالی اسلام و فرهنگ و تاریخ غنی این سرزمین، در سراسر جهان انعکاسی جاندار خواهد یافت. هدفی که انتحار سیاسی صورت گرفته در کاپیتول هیل توسط نخست وزیر رژیم صهیونیستی، این روزها به کاتالیزوری برای تسریع در دستیابی به آن تبدیل شده است.

بی شک اگر نتانیاهو بجای کشیدن کارتون های مضحک و خواندن «طومارِ اِستر» و اهدایِ این کتاب به باراک اوباما، نسخه های جدی تری از تاریخ را خوانده بود، قطعا اشاره به مستند تاریخیِ آزادی قوم یهود توسط کوروش هخامنشی را به افسانه سرایی درتریبون های مختلف، ترجیح می داد. هرچند همان تاریخ به خوبی نشان می دهد که در القای تئوری های مبتنی بر توهم توطئه، امثال نتانیاهو بیشتر دست به دامن افسانه ها می شوند تا مستندات اصیل تاریخی.