برچیدن توانایی های هسته ای جمهوری اسلامی ایران غیرممکن است

به نقل از پایگاه اینترنتی «انجمن کنترل تسلیحات»، در جدیدترین شماره نشریه این اندیشکده آمریکایی «دریل کیمبال» در مقاله ای نوشت: در حالی که واشنگتن و شرکای مذاکراتی آن در گروه 1+5 در حال نزدیک شدن به توافق فراگیر بلندمدت با ایران هستند و رئوس کلی توافق در حال شکل گرفتن و چارچوب سیاسی توافق تا پایان ماه مارس در دسترس است، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در تلاش است با بهره برداری از سیاست حزبی در واشنگتن، حمایت از این توافق را مخدوش کند.

کیمبال افزود: نتانیاهو در سخنرانی روز سه شنبه در کنگره آمریکا گفت: توافق هسته ای با ایران در حال نهایی شدن است و این موجب می شود ایران برنامه هسته ای خود را حفظ کند؛ این توافق به طور حتم سبب می شود ایران دستیابی به سلاح هسته ای را دنبال کند.

وی با نادرست خواندن این سخنان نتانیاهو، گفت: واقعیت این است که توافقی که 1+5 دنبال می کند، زمان فرضی «گریز هسته ای» ایران را از دو تا سه ماه کنونی برای بیش از یک دهه به بیش از 12 ماه افزایش می دهد و مسیر پلوتونیومی را نیز مسدود می کند؛ این توافق همچنین بازرسی های سرزده ای را برقرار می کند.

مدیر اندیشکده آمریکایی افزود: اما جایگزین نتانیاهو برای چنین توافقی چیست؟ نتانیاهو معتقد است که برای رسیدن به یک توافق بهتر تا زمانی که ایران سیاست خارجی خود را تغییر دهد، صبر کنید؛ وی می گوید از یک «توافق بد» دوری کنید و ایران به مذاکرات بازخواهد گشت. اما این یک توصیه بد است.

کیمبال افزود: «اگر کنگره توافق هسته ای با ایران را رد کند، این امر تنها به مخالفان مذاکرات هسته ای در ایران کمک و این کشور را به توسعه بیشتر برنامه هسته ای تشویق می کند؛ این کار همچنین فشار تحریم های بین المللی را از بین خواهد برد.»

«برخلاف نظر نتانیاهو، افزودن فشار بر ایران از طریق تحریم های شدیدتر، یک قمار خطرناک و غیرواقع بینانه است؛ ایران به مدت بیش از یک دهه در برابر چنین نتیجه ای مقاومت کرده و دلیلی ندارد که انتظار داشته باشیم تهران اکنون با چنین نتیجه ای موافقت کند.»

مدیر اندیشکده آمریکایی یادشده در ادامه دلایل اثبات اشتباه بودن منطق نتانیاهو را به شرح زیر اعلام کرد:

1_ برچیدن توانایی هسته ای ایران (با توان بالقوه نظامی) غیرممکن است

ایران به مدت بیش از یک دهه توان بالقوه تسلیحاتی هسته ای داشته اما تصمیم به ساخت سلاح نگرفته است؛ برچیدن این توانایی غیرممکن است. حتی اگر ایران بطور کامل زیرساخت های هسته ای خود را برچیند، بسادگی می تواند آن را بازسازی کند؛ تحریم های شدیدتر یا اقدام نظامی نمی تواند دانش و ظرفیت صنعتی پایه ایران را نابود کند.



2_ فشار بیشتر موجب نمی شود که ایران برنامه هسته ای خود را کنار بگذارد

نتانیاهو به اشتباه پیشنهاد می کند که تنها راه مسدود کردن مسیر دسترسی ایران به سلاح هسته ای رسیدن به توافقی است که ایران را ملزم به کنار گذاشتن عناصر کلیدی برنامه هسته ای از جمله تاسیسات غنی سازی و پروژه راکتور آب سنگین اراک کند؛ غیرواقع بینانه است که انتظار داشته باشیم ایران حتی تحت فشار شدیدتر تحریم ها چنین شروطی را بپذیرد.

اگر 1+5 یا اعضای کنگره تلاش کنند که توافق هسته ای را تا زمان موافقت ایران با برچیدن تاسیسات غنی سازی هسته ای به تعویق بیاندازند، ایران موافقت نخواهد کرد؛ مذاکرات شکست می خورد و ایران تلاش ها برای افزایش ظرفیت غنی سازی را از سر خواهد گرفت.



3_ ضرر تحریم های بیشتر در این زمان بیشتر از سود آن است

واقعیت این است که تحریم ها هیچگاه نتوانسته اند از پیشرفت برنامه هسته ای ایران جلوگیری کنند. بعلاوه، تصویب تحریم های جدید در این زمان چنانکه سناتور کرک و منندز پیشنهاد کرده اند، به معنی نقض طرح مشترک اقدام نوامبر 2013 خواهد بود و خطر دور شدن ایران از مذاکرات را به همراه دارد. اعمال تحریم های جدید همچنین خطر ایجاد شکاف در ائتلاف بین المللی تحریم ها را به همراه دارد.



4_ قطعنامه های شورای امنیت، ایران را ملزم به توقف دائمی برنامه هسته ای نکرده اند

شورای امنیت از ژوئیه 2006، 6 قطعنامه صادر کرده و در آنها از ایران خواسته است فعالیت های غنی سازی اورانیوم و کار روی رآکتور آب سنگین را به تعلیق درآورد؛ هیچکدام از این قطعنامه از ایران نخواسته که تاسیسات غنی سازی اورانیوم را برچیند یا غنی سازی را به طور دائم متوقف کند.

قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل هرگز به دنبال این نبوده اند که برنامه هسته ای صلح آمیز و مطابق با «ان پی تی» ایران را در آینده از میان بردارند.



5_ توافق هسته ای با ایران خطر رقابت تسلیحاتی در منطقه را کاهش می دهد

یک توافق هسته ای قابل راستی آزمایی و فراگیر با ایران، برنامه هسته ای این کشور را مشمول محدودیت ها و بازرسی های جدی می کند و این خطر را که ایران ممکن است روزی به دنبال سلاح باشد کاهش می دهد؛ حتی پس از انقضای مدت زمان مورد نظر توافق هسته ای، برنامه هسته ای ایران مشمول نظارت های آژانس بین المللی انرژی اتمی خواهد بود.

در پایان مقاله کیمبال آمده است: «مذاکره کنندگان گروه 1+5 فرصتی تاریخی برای رسیدن به یک توافق هسته ای فراگیر با ایران دارند؛ توافقی که برنامه هسته ای این کشور را محدود و مسیرهای احتمالی برای انحراف برنامه هسته ای ایران را مسدود می کند. اهمیت شرایط کنونی، بحث بر سر توافق هسته ای فراگیر براساس واقعیات - و نه خیالپردازی - را ایجاب می کند.»