توافق هسته‌ای ۱+۵ با ایران یک توهم است

به نقل از پایگاه خبری کنگره آمریکا، "جان مک‌کین" سناتور جمهوری خواه آمریکا روز دوشنبه مذاکرات هسته‌ای دولت اوباما با ایران را توهم توصیف کرد.

وی که با فاکس‌نیوز مصاحبه می‌کرد، گفت: توهم این است که آنها در حال ایجاد توافق هسته‌ای با ایران هستند و در حال ایجاد رابطه جدید با ایران هستند و ایران و ما شرکای ایجاد صلح در سرتاسر خاورمیانه هستیم.

مک‌کین در ادامه گفت: این دیوانه‌گری است.

این سناتور آریزونا گفت که سران کشورهای خاورمیانه به وی گفته‌اند در صورتی که مذاکرات مانع از دستیابی ایران به سلاح اتمی نشود آنها نیز به سوی هسته‌ای شدن خواهند رفت.

وی به گزارشی اشاره کرد که بر اساس آن مذاکرات میان ایران و گروه 1+5 به جای آنکه به طور کامل برنامه هسته‌ای ایران را محدود کند درباره توافقی است که تنها به تاخیر در برنامه هسته‌ای ایران می‌انجامد.

مک‌کین همچنین از سخنرانی "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل در کنگره استقبال کرد اگر چه این سخنرانی باعث تنش‌های شدیدی در کنگره شده است.

دموکرات‌ها و کاخ سفید به شدت از نتانیاهو و جمهوری‌خواهان درباره این سخنرانی که بدون رایزنی با دولت انجام شده، انتقاد کردند.

وی افزود: چرا باید یکی تا این اندازه رنجیده شود.به این دلیل است که وی قصد دارد استدلال‌های قانع‌کننده‌ای درباره چارچوب این توافق ارائه دهد و به همین دلیل است که آنها در حال واکنش دادن به این شیوه هستند.

مک‌کین چندی پیش نیز از نشانه‌های روابط وحشتناک و جنجالی در روابط میان جمهوری‌خواهان و کاخ سفید خبر داده بود.

وی گفت: من هرگز ندیده بودم که روابط میان رئیس جمهور و کنگره تا به این اندازه خراب باشد البته من نمی‌گویم که جمهوری‌خواهان هر کاری که انجام می‌دهند صحیح است.

مذاکرات هسته‌ای ایران در مونترو از امروز در حالی آغاز می‌شود که دیپلمات‌ها با رضایت نسبی گفتگوهای دور قبل را به پایان رساندند و در تلاش هستند تا با پیشبرد مذاکرات به تفاهمی سیاسی در نوروز دست یابند.

در این دور از مذاکرات که نشست جامع آن بین ایران و گروه 1+5 روز پنج‌شنبه (15 اسفند) برگزار خواهد شد، به مانند دور قبل، علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی هسته‌ای ایران، و ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا، نیز حاضر خواهند بود تا به بحث درباره ابعاد فنی برنامه هسته‌ای ایران و توافق احتمالی بپردازند.

اگرچه گزارش‌های رسانه‌های غربی حاکی از پیشرفت محسوس در مذاکرات است اما دیپلمات‌ها بسیار محافظه‌کارانه‌تر بر خورد می‌کنند و سعی دارند تا زمان دستیابی به تفاهم و یا توافق از بیان جزئیات آنچه می‌گذرد اجتناب ورزند. با این حال لحن مذاکره‌کنندگان ارشد نیز حاکی از پیشرفت نسبی در مباحث است.