علم‌الهدی با بیان اینکه تقابل با اطاعت خدا دو نوع دارد؛ تصریح کرد: تقابل با حکم خدا زمانی با کم‌کاری و اهمال تجسم پیدا می‌کند اما همیشه این‌طور نیست و از سوی دیگر، جمعی از افراد هم هستند که در تبعیت از دستورات دین حتی از پیامبر(ص) پیشی می‌گرفتند. حقیقت این است که ما دین سلیقه‌ای نداریم. این‌طور نیست که هرکس برمبنای آنچه می‌پسندد، پایبند به دین باشد و جایی که به مذاقش خوش نیاید، دست از دین‌داری بردارد. همان‌طور که نمی‌شود پیش از اذان، نماز را اقامه کرد، در سایر شئون دین هم باید معتقد و ملتزم به اجرای دستورالعملی بود که خداوند عالم تکلیف کرده است.
نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی گفت: ما دین سلیقه‌ای نداریم. این‌طور نیست که هرکس برمبنای آنچه می‌پسندد، پایبند به دین باشد و جایی که به مذاقش خوش نیاید، دست از دین‌داری بردارد؛ همان‌طور که نمی‌شود پیش از اذان، نماز را اقامه کرد.به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، حجت الاسلام سید احمد علم‌الهدی در دوازدهمین جلسه تفسیر سوره مبارکه محمد(ص) در ماه مبارک رمضان که ظهر امروز به میزبانی حسینیه دفتر نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به فرارسیدن سالروز ولادت امام حسن مجتبی(ع) اظهارداشت: وجود اقدس امام حسن مجتبی(ع) هم به وراثت تاریخی و هم به وراثت انفعالی دارای مظاهر بارز شجاعت بود به این معنا که هم قدرت و شجاعت را از علی بن ابی‌طالب(ع) به ارث برده بود و هم بهره وافری از درایت مادرش زهرای مرضیه(س) داشت.
به نوشته تسنیم، وی در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره مبارکه محمد(ص) گفت: آنچه در بندگی خدا مطلوب است، اطاعت محض و بی‌قیدوشرط از احکام الهی است تا این طاعت به قاموس زندگانی بندگان تبدیل شود و در عمل زمینه بروز و ظهور پیدا کند.
علم‌الهدی افزود: در این آیه اشاره به ماجرایی شده که جمعی از مسلمانان از پیامبر(ص) درخواست کردند که آیه محکم و روشنی در تأیید حکم جهاد با کفار و مشرکان بیاورد. اینجا بود که خداوند عالم فرمود «طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَیْرًا لَهُمْ» یعنی فرمان‌برداری از خدا، پیامبر(ص) و سخن پسندیده و نیک بهتر است خصوصاً هنگامی‌که فرمان جهاد قطعی و مسلم صادر شود و در آن زمان، مؤمنان همان‌هایی خواهند بود که با خدا صادق باشند.
نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان رضوی با اشاره به آیه 81 سوره مبارکه توبه و آیه 249 سوره مبارکه بقره خاطرنشان کرد: بهانه‌جویی در برابر تکلیف الهی موضوعی است که در تمام طول تاریخ وجود داشته است. قرآن کریم تصدیق می‌کند که زمانی در برابر حکم جهاد، عده‌ای بهانه گرمای هوا را می‌آوردند و «لَا تَنْفِرُوا فِی الْحَرِّ» می‌گفتند و زمانی دیگر هم در برابر سپاه جالوت اقرار به ناتوانی داشتند و «لَا طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ» می‌گفتند.
وی ادامه داد: امروزه هم این بهانه‌جویی‌ها وجود دارد و در جهاد فرهنگی، بسیاری از افراد در مقام توجیه در برابر تکلیف درمی‌آیند و سعی می‌کنند تا در دین‌داری خود، دین بی‌دردسر را تبعیت کنند؛ همان‌طور که در دوران دفاع مقدس هم توجیه بنی‌صدر و طرفداران او این‌گونه بود که ما توان مقابله با نیروی متجاوز را نداریم و این‌گونه شد که در همان روزها و ماه‌های آغازین دفاع مقدس، مناطق وسیعی از جغرافیای این سرزمین پاک به اشغال دشمن درآمد.
علم‌الهدی با بیان اینکه تقابل با اطاعت خدا دو نوع دارد؛ تصریح کرد: تقابل با حکم خدا زمانی با کم‌کاری و اهمال تجسم پیدا می‌کند اما همیشه این‌طور نیست و از سوی دیگر، جمعی از افراد هم هستند که در تبعیت از دستورات دین حتی از پیامبر(ص) پیشی می‌گرفتند. حقیقت این است که ما دین سلیقه‌ای نداریم. این‌طور نیست که هرکس برمبنای آنچه می‌پسندد، پایبند به دین باشد و جایی که به مذاقش خوش نیاید، دست از دین‌داری بردارد. همان‌طور که نمی‌شود پیش از اذان، نماز را اقامه کرد، در سایر شئون دین هم باید معتقد و ملتزم به اجرای دستورالعملی بود که خداوند عالم تکلیف کرده است.
وی تأکید کرد: در ماجرای تجاوز جمعی از افراد به خانه علی بن ابی‌طالب(ع)، یاران حضرت به سه دسته تقسیم‌بندی شدند؛ دسته اول همچون ابوذر کسانی بودند که نسبت به ماجرای کوچه و مظالمی که بر فاطمه زهرا(س) وارد آمد، اظهار بی‌قراری سرشاری می‌کردند. دسته دوم همچون زبیر بودند که شمشیر به دست گرفتند و حتی برآشفته‌تر از علی(ع) قصد جان متجاوزان را کردند و دسته سوم هم عده‌ای نظیر سلمان بودند که هشیار و آگاه، چشم به دهان امیرالمؤمنین(ع) داشتند و تشخیص خود را منوط به تشخیص ایشان کرده بودند. در این میانه، مصداق شیعه ارجح و اصلح، نظایر سلمان فارسی هستند؛ یعنی نه کسانی که کاملاً بی‌تفاوت بودند و نه کسانی که در پاسخگویی به این جنایت حتی بر علی(ع) پیشی می‌گرفتند. نمونه انحراف این تندروها را هم بعدها در جنگ جمل به حافظه تاریخ سراغ داریم که همین شیعیان تند و تیز بعدها بر امام امت پیشی گرفتند و علیه علی(ع) جنگ راه انداختند.
ارسال نظر
