مبارزه با سرطان با کاشت اسفنج در کنار تومور!

یک دستگاه اسفنجی قابل کاشت جدید به نام SymphNode، داروهایی را آزاد می‌کند که پاسخ ایمنی را در برابر سرطان تحریک می‌کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس(UCLA) اسفنج کوچکی ساخته‌اند که می‌تواند در کنار تومور سرطانی کاشته شود تا به بدن در مبارزه با آن کمک کند.

این دستگاه اسفنجی در آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شده موجب بهبودی، جلوگیری از رشد و گسترش سرطان‌ها و افزایش زمان بقای بیمار شده است.

سیستم ایمنی بدن، خط مقدم قدرتمند دفاع در برابر پاتوژن‌ها و بیماری‌ها است، اما دسته‌ای از سلول‌های ایمنی به نام «سلول‌های تی تنظیم‌کننده»(Tregs) وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که به اشتباه به سلول‌های سالم بدن حمله نمی‌کنند. متأسفانه یکی از ترفندهای شرور سرطان، فریب این فرآیند و استفاده از آن برای محافظت از خود در برابر سیستم ایمنی است.

این امر Tregs را به یک هدف جذاب برای درمان سرطان تبدیل می‌کند و در مطالعات قبلی، دانشمندان راه‌هایی برای برنامه‌ریزی مجدد Tregs به سلول‌های ایمنی سرطان‌کُش پیدا کرده‌اند. با این حال، در حالی که کاهش سطح Treg می‌تواند به آسیب‌پذیری بیشتر سرطان‌ها کمک کند، اگر این کار در کل سیستم انجام شود، خطر ایجاد عوارض خود ایمنی را به دنبال دارد. بنابراین پژوهشگران دانشگاه UCLA در پژوهش جدید خود، روش جدیدی را برای پاکسازی Tregs فقط در ناحیه بسیار نزدیک به یک تومور توسعه داده‌اند.

نتیجه نهایی، دستگاهی شده است که SymphNode نامیده می‌شود و در اصل، یک اسفنج زیست‌تخریب‌پذیر به اندازه یک پاک‌کن در انتهای یک مداد است. این اسفنج از یک ماده هیدروژل‌مانند به نام آلژینات(alginate) ساخته شده و حاوی داروهایی است که نه تنها Tregs را مسدود می‌کند، بلکه سایر سلول‌های تی ضد سرطانی را نیز احضار می‌کند.

هنگامی که یک SymphNode درست در کنار یک تومور کاشته می‌شود، با آزاد کردن محموله دارویی خود شروع به کار می‌کند.

دانشمندان این سیستم را روی موش‌های مبتلا به سرطان پستان و ملانوما آزمایش کردند که نتایج قابل توجهی به همراه داشت. SymphNode تومورها را در ۸۰ درصد مبتلایان به سرطان پستان کوچک کرد و در ۱۰۰ درصد موارد از متاستاز جلوگیری کرد.

این دستگاه حتی رشد تومور دوم را در جای دیگری از بدن متوقف کرد. در حالی که موش‌هایی که از این دستگاه بی بهره ماندند، پس از گسترش سرطان به مغز و غدد لنفاوی، در عرض چند هفته جان خود را از دست دادند.

موش‌های مبتلا به ملانوما حتی بهتر عمل کردند و تومور سرطانی ۱۰۰ درصد از موش‌های تحت درمان کوچک شد و در بیش از ۴۰ درصد از آنها به سطوح غیرقابل تشخیص کاهش یافت.

در نهایت، صرف نظر از اینکه موش‌ها مبتلا به چه نوع سرطانی بودند، طول عمر آنها به میزان قابل توجهی افزایش یافت و تا دو برابر نسبت به موش‌های درمان نشده افزایش یافت.

آزمایش نهایی نیز ۱۰۰ روز پس از شروع درمان انجام شد، زمانی که دانشمندان تومور دوم را به موش‌هایی تزریق کردند که به آنها SymphNode داده شده بود و از سرطان پستان جان سالم به در برده بودند. این تومورهای جدید رشد نکردند و این نشان می‌دهد که سیستم ایمنی موش هنوز خاطره‌ای از آنها را حفظ کرده و می‌تواند با موفقیت با آن مبارزه کند.

این مطالعه امیدها را برای درمان بالقوه جدیدی افزایش می‌دهد که نه تنها می‌تواند سرطان‌های سخت را درمان کند، بلکه از عود مجدد آنها نیز جلوگیری می‌کند.

دانشمندان در حال حاضر بر روی تجاری‌سازی این تکنیک از طریق شرکتی به نام Symphony Biosciences کار می‌کنند.

این پژوهش در مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.