این فعال محیط زیست و استاد دانشگاه در یادداشتی شفاهی با اشاره به وضعیت بحرانی آلودگی هوای تهران و برخی کلانشهرهای دیگر، نظرات خود را درباره نحوه اجرای قانون هوای پاک و برخورد با مسببان این بحران بیان کرد که در ادامه می‌خوانید:
اسماعیل کهرم: قانون هوای پاک را پشت درهای بسته نوشتند / خودروساز ها، دولت و وزارت نفت باید پاسخگو باشنداسماعیل کهرم، فعال محیط زیست و مشاور رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران درباره چگونگی شناسایی مقصران و مسببان آلودگی هوا در کلانشهرها به ویژه تهران گفت: مسببان و مقصران وضعیت این روزهای تهران متعدد هستند و به یک یا دو دستگاه بر نمی‌گردد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
همشهری: اسماعیل کهرم، فعال محیط زیست و مشاور رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران درباره چگونگی شناسایی مقصران و مسببان آلودگی هوا در کلانشهرها به ویژه تهران گفت: مسببان و مقصران وضعیت این روزهای تهران متعدد هستند و به یک یا دو دستگاه بر نمی‌گردد.
این فعال محیط زیست و استاد دانشگاه در یادداشتی شفاهی با اشاره به وضعیت بحرانی آلودگی هوای تهران و برخی کلانشهرهای دیگر، نظرات خود را درباره نحوه اجرای قانون هوای پاک و برخورد با مسببان این بحران بیان کرد که در ادامه می‌خوانید:
« بحران آلودگی هوا در تهران و سایر کلانشهرها مربوط به دوره مدیریتی خاصی نیست بلکه در دهه‌های اخیر یکی از مسائل جدی و اساسی محیط زیست ایران است که نباید فقط در زمان اوج بحران سراغ آن آمد و موشکافی کرد. باید این مسئله از ماه‌ها قبل از شروع فصل پاییز و زمستان مورد ارزیابی قرار بگیرد و چه در حوزه نظری و چه در حوزه اجرایی قدم به قدم درباره آن ایده داد و عمل کرد وگرنه که در زمان بحران مانند این روزها بحث کردن درباره مقصران یا متهمان این مسئله بدون فایده و بی‌اساس است و خروجی نخواهد داشت.
مسببان و مقصران وضعیت این روزهای تهران متعدد هستند و به یک یا دو دستگاه بر نمی‌گردد. ضمن اینکه باید بدانیم غیر از تهران، کلانشهرهای دیگری نیز درگیر این موضوع هستند. طبق قانون ۱۹ دستگاه به صورت مستقیم و ۲۳ دستگاه به صورت غیر مستقیم در این باره وظایفی دارند که باید عملکرد آنها مورد به مورد ارزیابی کرد. به طور نمونه وظایف خودروسازان، وزارت نفت، وزارت نیرو، قوه قضاییه، شهرداری‌ها و...چه بوده و در طول یک سال گذشته برای آن چه کرده‌اند؟
باید در فواصل مختلف – و نه تنها در زمان آلودگی هوا- به صورت مستمر بررسی شود که نصب فیلتر روی خودروها به کجا رسید؟ یا تولید بنزین استاندارد در چه مرحله‌ای است؟ خودروسازان باید بگویند در فرصتی که داشتند برای تولید خودروی هیبریدی و برقی چه کرده‌اند؟ دولت بگوید که برای توسعه حمل و نقل عمومی چه قدمی برداشته است؟ و... در واقع ما نباید بگذاریم که موضوع آلودگی هوا با گذشتن از فصل سرما به دست فراموشی سپرده شود تا سال دیگر که باز آلودگی بازگشت کاسه چه کنم به دست بگیریم.
در مورد اینکه چرا قانون هوای پاک تاکنون درست اجرا نشده و هیچ کس از نتایج آن بهره‌مند نمی‌شود نیز به صراحت بگویم که این قانون را پشت درهای بسته و بدون در نظر گرفتن تمام جوانب و عوامل و نظر کارشناسی نوشته‌اند؛ هر سال تکرار می‌شود که چرا با خودروسازان متخلف برخورد نکردید؟ وقتی کارگران و کارمندان زیادی در این کارخانه‌ها کار می‌کنند و معاش خودشان و خانواده‌شان از درآمد این کارخانه‌هاست، چطور می‌توان انتظار داشت که ضربتی و فوری آن را تعطیل کرد؟ به خاطر می‌آورم که مسئولی در پلیس راهنمایی و رانندگی به شورای شهر تهران آمده بود و می‌گفت شما از ما خواسته‌اید که رانندگان تاکسی‌های فرسوده را جریمه کنیم؛ ما این کار را انجام می‌دهیم اما آیا فکر کرده‌اید که راننده در آن روز نصف این جریمه را کار کرده یا نه؟ یا اصلا پول دارد که فیلتر چند میلیونی بخرد و روی ماشینش نصب کند؟
قوانین ما در این حوزه منصفانه و دقیق و براساس شرایط و محدودیت‌های کشور نوشته نشده و از همین روست که به مرحله اجرا نمی‌رسد یا اگر برسد ناقص انجام می‌شود. این قانون باید با شرایط اقتصادی و سیاسی کشور تناسب داشته باشد و از هر دستگاهی بنا به پتانسیلی که در اختیارش گذاشته‌اند، انتظار داشت.»همشهری: اسماعیل کهرم، فعال محیط زیست و مشاور رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران درباره چگونگی شناسایی مقصران و مسببان آلودگی هوا در کلانشهرها به ویژه تهران گفت: مسببان و مقصران وضعیت این روزهای تهران متعدد هستند و به یک یا دو دستگاه بر نمی‌گردد.
این فعال محیط زیست و استاد دانشگاه در یادداشتی شفاهی با اشاره به وضعیت بحرانی آلودگی هوای تهران و برخی کلانشهرهای دیگر، نظرات خود را درباره نحوه اجرای قانون هوای پاک و برخورد با مسببان این بحران بیان کرد که در ادامه می‌خوانید:
« بحران آلودگی هوا در تهران و سایر کلانشهرها مربوط به دوره مدیریتی خاصی نیست بلکه در دهه‌های اخیر یکی از مسائل جدی و اساسی محیط زیست ایران است که نباید فقط در زمان اوج بحران سراغ آن آمد و موشکافی کرد. باید این مسئله از ماه‌ها قبل از شروع فصل پاییز و زمستان مورد ارزیابی قرار بگیرد و چه در حوزه نظری و چه در حوزه اجرایی قدم به قدم درباره آن ایده داد و عمل کرد وگرنه که در زمان بحران مانند این روزها بحث کردن درباره مقصران یا متهمان این مسئله بدون فایده و بی‌اساس است و خروجی نخواهد داشت.
مسببان و مقصران وضعیت این روزهای تهران متعدد هستند و به یک یا دو دستگاه بر نمی‌گردد. ضمن اینکه باید بدانیم غیر از تهران، کلانشهرهای دیگری نیز درگیر این موضوع هستند. طبق قانون ۱۹ دستگاه به صورت مستقیم و ۲۳ دستگاه به صورت غیر مستقیم در این باره وظایفی دارند که باید عملکرد آنها مورد به مورد ارزیابی کرد. به طور نمونه وظایف خودروسازان، وزارت نفت، وزارت نیرو، قوه قضاییه، شهرداری‌ها و...چه بوده و در طول یک سال گذشته برای آن چه کرده‌اند؟
باید در فواصل مختلف – و نه تنها در زمان آلودگی هوا- به صورت مستمر بررسی شود که نصب فیلتر روی خودروها به کجا رسید؟ یا تولید بنزین استاندارد در چه مرحله‌ای است؟ خودروسازان باید بگویند در فرصتی که داشتند برای تولید خودروی هیبریدی و برقی چه کرده‌اند؟ دولت بگوید که برای توسعه حمل و نقل عمومی چه قدمی برداشته است؟ و... در واقع ما نباید بگذاریم که موضوع آلودگی هوا با گذشتن از فصل سرما به دست فراموشی سپرده شود تا سال دیگر که باز آلودگی بازگشت کاسه چه کنم به دست بگیریم.
در مورد اینکه چرا قانون هوای پاک تاکنون درست اجرا نشده و هیچ کس از نتایج آن بهره‌مند نمی‌شود نیز به صراحت بگویم که این قانون را پشت درهای بسته و بدون در نظر گرفتن تمام جوانب و عوامل و نظر کارشناسی نوشته‌اند؛ هر سال تکرار می‌شود که چرا با خودروسازان متخلف برخورد نکردید؟ وقتی کارگران و کارمندان زیادی در این کارخانه‌ها کار می‌کنند و معاش خودشان و خانواده‌شان از درآمد این کارخانه‌هاست، چطور می‌توان انتظار داشت که ضربتی و فوری آن را تعطیل کرد؟ به خاطر می‌آورم که مسئولی در پلیس راهنمایی و رانندگی به شورای شهر تهران آمده بود و می‌گفت شما از ما خواسته‌اید که رانندگان تاکسی‌های فرسوده را جریمه کنیم؛ ما این کار را انجام می‌دهیم اما آیا فکر کرده‌اید که راننده در آن روز نصف این جریمه را کار کرده یا نه؟ یا اصلا پول دارد که فیلتر چند میلیونی بخرد و روی ماشینش نصب کند؟
قوانین ما در این حوزه منصفانه و دقیق و براساس شرایط و محدودیت‌های کشور نوشته نشده و از همین روست که به مرحله اجرا نمی‌رسد یا اگر برسد ناقص انجام می‌شود. این قانون باید با شرایط اقتصادی و سیاسی کشور تناسب داشته باشد و از هر دستگاهی بنا به پتانسیلی که در اختیارش گذاشته‌اند، انتظار داشت.»
ارسال نظر
