اسکلت ۴.۵ متری دایناسور تی‌رکس در حراجی هنگ‌کنگ

اسکلت غول پیکر ۴.۵ متری یک دایناسور تی‌رکس با وزن ۱۴۰۰ کیلوگرم که در ایالات متحده کشف شده است، در یک حراجی در هنگ‌کنگ به حراج گذاشته می‌شود. این در حالی است که این امر بار دیگر اعتراض دیرینه‌شناسان را به همراه دارد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دیرینه شناسان تجارت استخوان با پول‌های کلان را بار دیگر محکوم می‌کنند، زیرا اسکلت یک "تیرانوزاروس رکس" مشهور به تی‌رکس(T-rex) ۱۵ فوتی(۴.۵ متری) قرار است ماه آینده در یک حراجی در هنگ‌کنگ به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته شود.

این دایناسور که ابتدا در ایالات متحده کشف شد، روز جمعه در سالن تئاتر و کنسرت ویکتوریا در سنگاپور به نمایش گذاشته شد.

گفتنی است که هنوز مبلغی که ارزش آن را تخمین زده باشد، برآورد و منتشر نشده است.

این تی‌رکس که ۱۴۰۰ کیلوگرم وزن دارد، بخشی از مجموعه جدید حراج‌های ماقبل تاریخی است که برخی از کارشناسان را نگران آسیب‌هایی کرده است که بر اثر چنین کارهایی به دنیای علم وارد می‌شود. به عنوان مثال یکی از نگرانی‌ها و دغدغه‌های اساسی دیرینه شناسان این است که معمولا هنگامی که بقایای یک موجود متعلق به ماقبل تاریخ به یک مالک خصوصی سپرده می‌شود، برای همیشه از نظر دنیای علم پنهان می‌شوند.

توماس کار، دیرینه شناس آمریکایی چنین حراج‌هایی را حتی اگر اسکلت‌ها قبل از فروش مطالعه شده باشند، "بی‌شک مضر برای علم" توصیف می‌کند.

کار می‌گوید: یک مجموعه[فسیلی] امن و دائمی تضمین می‌کند که مشاهداتی که یک دانشمند از یک فسیل انجام می‌دهد، می‌تواند آزمایش و تکرار شود، اما برای یک فسیل تجاری چنین امکانی وجود ندارد.

این فروش‌ها معمولاً توسط موزه‌هایی تأمین می‌شد که یا نمونه‌ها را به ‌طور کامل خریداری می‌کردند یا یک مجموعه‌دار را می‌فرستادند تا برای آنها مناقصه انجام دهد، اما در سال‌های اخیر، این آثار به عنوان آثار هنری برای ثروتمندان ارزش‌گذاری شده‌اند و موزه‌ها نمی‌توانند با قیمت‌های بالای پیشنهادی آنها رقابت کنند.

اسکلت این تی‌رکس به نام شن(Shen) که یک کلمه چینی به معنای خدا است، از ۸۰ استخوان اصلی تشکیل شده است و استخوان‌های گم شده آن بازسازی شده‌اند.

این دایناسور نر بالغ که ۱۲ فوت(۳.۶۵ متر) طول و ۳۰۸۶ پوند(۱۴۰۰ کیلوگرم) وزن دارد، در سال ۲۰۲۰ از یک ملک خصوصی در مونتانای ایالات متحده حفاری شد و اعتقاد بر این است که ۶۶ تا ۶۸ میلیون سال پیش می‌زیسته است.

این اسکلت عظیم در حال حاضر در سنگاپور به نمایش گذاشته شده است، جایی که هزاران نفر برای گرفتن عکس از این جانور ماقبل تاریخ از آن بازدید می‌کنند.

لورن لیم ۳۳ ساله که برای تماشای این دایناسور به نمایشگاه رفته است، می‌گوید: من قبلاً هرگز یک فسیل واقعی را ندیده‌ بودم. این باعث می‌شود که احساس شگفتی کنم، زیرا کاملاً باشکوه است.

ریچارد چان ۳۷ ساله از علاقه‌مندان به دایناسورها نیز گفت که این اسکلت، دوران کودکی او را دوباره زنده می‌کند. وی گفت: من تعداد زیادی مجسمه پارک ژوراسیکی تی‌رکس را جمع‌آوری می‌کنم، بنابراین دیدن یک مجسمه واقعی واقعاً برایم جالب است.

زمانی که "شن" فروخته شود، به اولین حراج فسیل یک تی‌رکس در آسیا تبدیل خواهد شد.

در حالی که تماشاگران از دیدن این دایناسور به وجد می‌آیند، دیرینه شناسان برای حراج آن در آسیا عزا گرفته‌اند.

استیو بروسات(Steve Brusatte)، دیرینه‌شناس دانشگاه ادینبرو(Edinburgh) به خبرگزاری فرانسه گفت: این غم‌انگیز است که دایناسورها در حال تبدیل شدن به اسباب بازی‌های کلکسیونی و مجموعه‌داران هستند و من فقط می‌توانم امیدوار باشم که این مُد به زودی پایان یابد.

فرانسیس بلین(Francis Belin) رئیس حراجی کریستیز در آسیا و اقیانوسیه می‌گوید که آنها امیدوارند که حراج اشیای استثنایی به پایان برسد و به نمایش عموم درآیند.

همانطور که گفته شد "شن" هنوز ارزش‌گذاری نشده است، اما بلین می‌گوید که اسکلت یک تی‌رکس دیگر به نام استن(Stan) در سال ۲۰۲۰ در نیویورک با قیمت ۳۱.۸ میلیون دلار فروخته شده است.

دیرینه شناسان اکنون زنگ خطر را در مورد اینکه چگونه این از دست دادن فسیل‌ها به جامعه علمی آسیب می‌رساند به صدا درآورده‌اند.

توماس کار می‌گوید: فروش‌های این چنینی مانند فروش "شن"، شبیه به انداختن آخرین نسخه از یک کتاب در آتش است. زمانی که این اسکلت توسط یک مجموعه‌دار خصوصی خریداری شد، به این معنی است که دیگر برای دانشمندان وجود ندارد.

توماس کار می‌گوید، فسیل‌های دایناسورها باید در جایی مانند موزه تاریخ طبیعی در شهر نیویورک که در دسترس جامعه علمی باشد، قرار داده شوند، در غیر این صورت از نظر جهانیان پنهان می‌شوند.

با این حال، خانه‌های حراج می‌گویند هیچ مدرکی مبنی بر اینکه فروش این آثار به مجموعه‌داران خصوصی به علم آسیب می‌زند، وجود ندارد.

کاساندرا هاتون معاون ارشد حراجی ساتبی می‌گوید: موزه‌های بزرگ جهان همگی در ابتدا مجموعه‌های خصوصی بوده‌اند. این نمونه‌ها میلیون‌ها سال زنده مانده‌اند و میلیون‌ها سال دیگر نیز وجود خواهند داشت.

وی افزود: در حالی که این احتمال وجود دارد که آنها بلافاصله پس از فروش برای مطالعه در دسترس نباشند، اما مطمئناً در آینده خواهند بود.

مجموعه‌داران خصوصی و مؤسسه‌های پژوهشی می‌توانند به روش‌هایی از وجود یکدیگر سود ببرند که برای حفظ طولانی‌مدت نمونه‌های فسیلی و افزایش آگاهی و همچنین آموزش مردم در مورد دایناسورها ضروری است.