هدف تندروها از حمله به دولت چیست؟

محافل تندرو این هفته یک عملیات سیاسی و روانی جدید علیه دولت روحانی را کلید زدند. این تهاجم ابتدا به صورت تیتر و تصاویر اهانت آمیز در جراید و سایت های تندروها نمایان شد اما در ادامه به محور ثابت سخنرانی و بیانیه تشکل ها و دستجات این جریان تبدیل شد با این حال این موج تهاجم برای کارشناسان سیاسی چندان غافلگیر کننده نبود. تحلیلگران اهداف و انگیزه های سیاسی را به روشنی در پس این حملات می بینند.

ابراهیم بهشتی کارشناس در این زمینه به روزنامه ایران گفت:

برخی نزدیک شدن به انتخابات مجلس آتی را مورد اشاره قرار می دهند و بعضی عملکرد دولت در مبارزه با مفاسد اقتصادی و افشاگری درباره رانت خواری ها را بی ارتباط با شدت گرفتن آتش حملات مخالفان نمی دانند. در مجموع قاطبه این کارشناسان در این نکته اشتراک دارند که دولت یازدهم با توجه به مشکلات و شرایط خاصی که داشته، از مسیر برنامه ها و شعارهای خود منحرف نشده است.

*پاسخ به افشاگری ها

حجت الاسلام والمسلمین سید حسین موسوی تبریزی دبیر کل مجمع محققین و مدرسین در ارزیابی رفتار مخالفان، به عملکرد دولت در مبارزه با فساد اشاره می کند و آن را بی ارتباط با شروع موج تازه هجمه ها نمی داند.

او گفت: بسیاری از تندروهایی که این روزها علیه دولت قلم می زنند یا اظهار نظر می کنند از جمله حامیان پروپا قرص دولت گذشته هستند و از شیوه برخورد دولت یازدهم با مفاسد اقتصادی ناراضی هستند.

موسوی تبریزی می افزاید: مخالفان با خود فکر می کنند اگر همین رویه ادامه داشته باشد به طور حتم تعداد بیشتری از پرونده ها برملا خواهد شد، پرونده هایی که به هر حال اسم برخی چهره ها و شخصیت های مرتبط با دولت قبل در آنها برده شده است.

وی پیش بینی کرد که هر چه این اعلام فسادها بیشتر شود حملات به دولت هم شدت بیشتری خواهد گرفت بخصوص که انتخابات مجلس هم در پیش است و این جریان ها نمی خواهند وجهه نامطلوب و مرتبط با فسادها از آنها تداعی شود. این فعال سیاسی ادامه می دهد: بر همین اساس مخالفان می خواهند کارنامه دولت را تیره و تار نشان داده و تصویری ناکارآمد از دولت به جامعه القا کنند. در حقیقت آنها با برجسته کردن به زعم خود ضعف های دولت می خواهند بر کارنامه ناموجه خود سرپوش بگذارند و همزمان دولت را نیز وارد حاشیه کنند.

موسوی تبریزی تأکید می کند: من به دولت توصیه می کنم به این قلم ها و خط ها توجه نداشته باشد و برنامه ها و سیاست های خود را با قوت ادامه دهد. چرا که مخالفان در پی کشاندن دولت به حاشیه ها و بازداشتن آن از انجام مأموریت ها و وظایف خود هستند.

*نگاه غضب آلود به سیاست

ناصر ایمانی تحلیلگر سیاسی اصولگرا هم برخلاف این جریان سیاسی معتقد است که عملکرد دولت در مجموع قابل دفاع و مناسب بوده است.

ایمانی می گوید: البته ممکن است دولت در یک حوزه کارآمدتر و فعال تر باشد و در حوزه ای دیگر تحرک کمتری داشته باشد اما عملکرد دولت در این یک سال و چند ماه مثبت بوده است. او به منتقدان یادآوری می کند که در ارزیابی های خود از عملکرد دولت همان گونه که ضعف های آن را بیان می کنند، به نقطه قوت های دولت هم اشاره ای داشته باشند.

وی در پاسخ به این سؤال که مخالفان چه انگیزه از هجمه به دولت دارند؟ می گوید: من قصد انگیزه خوانی ندارم و این روش را پسندیده نمی دانم. اما می توانم بگویم در ارزیابی تحولات و اتفاقات داخلی و خارجی زاویه دید های متفاوتی وجود دارد و بسته به اینکه چه نگاهی داشته باشیم نتیجه ارزیابی های ما متفاوت خواهد بود. این تحلیلگر سیاسی ادامه می دهد: بر همین اساس یک نگاه غضب آلود و عصبانی در کشور وجود دارد که همه کس و همه چیز را به چشم دشمن می بیند و قطعاً چنین نگاهی نتایج خاص خود را دارد.

وی البته یادآوری می کند که نباید از این تحلیل ها و نگاه ها هم ترسید و باید به آنها اجازه حرف زدن داد چون به هر حال آنها هم یک پایگاه اجتماعی چند درصدی دارند. به گفته وی خطر زمانی است که این تفکرات و نگاه های غضب آلود زیر زمینی شوند. ایمانی این همجه ها به دولت و تلاش برای ناکارآمد جلوه دادن آن را بی ارتباط با انتخابات پیش رو نمی داند و می گوید: عملکرد دولت فعلی به طور حتم در انتخابات آینده تأثیر گذار است. به این مفهوم که اگر دولت موفق به انجام برنامه ها و وعده های خود شود، به همان میزان راه برای ورود طرفداران دولت به مجلس باز خواهد شد و هر چه عملکرد ها ناکارآمد باشد طرفداران دولت اعم از اعتدالیون و اصلاح طلب کرسی های بیشتری از مجلس را از دست خواهند داد.

*حمله به نقاط قوت دولت

مجید نصیر پور معاون نظارت و پیگیری معاونت پارلمانی رئیس جمهوری هم در همین ارتباط می گوید: نوک حمله برخی جریان ها و محافل خاص نسبت به عملکرد دولت اتفاقاً به سمتی نشانه می رود که نقطه قوت این دولت محسوب می شود و این نمی تواند بی دلیل باشد. اینکه منتقدان اصرار دارند دولتی که هنوز به 2 سالگی نرسیده را ناکارآمد جلوه دهند نشان از اهداف و برنامه ریزی های خاص سیاسی دارد که تحلیلگران باید درباره آن دقت و توجه کنند.

نصیر پور می افزاید: در حوزه دیپلماسی و بخصوص مذاکرات هسته ای که بیش از همه مورد هجمه قرار گرفته است، خود مردم شاهد هستند که دولت در راستای وعده ها و برنامه های اعلامی عمل می کند یا نه؟ آقای روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی وعده داد که وضعیت مذاکرات را ارتقا خواهد داد و عمده انتقاد این بود که مذاکرات هسته ای طولانی مدت شده بدون اینکه نتیجه ای در بر داشته باشد. بر همین اساس امروز شاهد هستیم که تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در برابر 6 قدرت بزرگ جهانی در موضع برابر می نشیند.

این مقام دولت ادامه می دهد: همان کشورهایی که پیش از این به خود زحمت نمی دادند جواب نامه رئیس جمهوری مورد حمایت منتقدان امروزی را بدهند، امروز خود را موظف می دانند به پیشنهادهای طرف ایرانی پاسخ بدهند. گاه اتفاق می افتد که در دل همین مذاکرات هسته ای یک پیشنهاد ایران روند گفت و گوها را تغییر می دهد و این چیزی نیست جز اقتدار نظام و سیاستگذاری های درست دولت.

وی تصریح می کند: آنچه مشهود است از قبل همین گفت و گوهای هسته ای یک آرامش روانی در جامعه ایجاد شده و آن هیجاناتی که به دنبال هر دور مذاکره بی نتیجه و صدور قطعنامه علیه کشورمان به جامعه تزریق می شد امروز از بین رفته است. بسیاری از درآمدهای کشور که در دوره گذشته و بر اساس همان منطقی که قطعنامه ها را کاغذ پاره می خواند بلوکه شده، امروز در چرخه اقتصادی کشور قرار گرفته است.

به گفته وی مذاکرات هسته ای امروز از یک چارچوب، هدف و دستاوردهای مشخصی برخوردار است و چه بسا یکی از دلایل هجمه کنندگان هم موفقیت دولت در این عرصه باشد. نصیر پور تأکید می کند که این فرافکنی ها و حمله به نقطه قوت های دولت چه بسا بی ارتباط با انتخابات آینده نباشد و مخالفان رقابت های سیاسی را به شکل و شیوه نادرستی از هم اکنون کلید زده اند.

از سوی دیگر، محافل تندرو و پایگاه های خبری وابسته به آن، دور تازه ای از اقدامات تخریبی علیه دیپلماسی هسته ای را به راه انداخته و بازی های جناحی خود را به زمین منافع ملی کشور کشانده اند.

سناریوی تازه تخریب گران بعد از پیشرفت اخیر در مذاکره ظریف و جان کری ابعاد گسترده تری به خود گرفت. از طرفی اتفاقی مثل قدرت گرفتن تندروها در کنگره امریکا باعث شده تا جریان های مخالف، اتاق عملیاتی خود را گسترش داده و رسماً علیه ادامه مذاکرات هسته ای صف آرایی کنند. در این میان باز هم به روال گذشته، دیپلماسی اعتدال روحانی آماج بیشترین حملات تندروها قرار گرفته است، هجمه هایی که علاوه بر شخص ظریف، همه دستاوردهای دیپلماتیک دولت و نظام را هدف قرار داده است.

*17 ماه کارشکنی در مسیر مذاکرات

استراتژی دولت روحانی برای عبور از سد تحریم ظرف 17ماه گذشته همواره در معرض کارشکنی تندروها بوده است. به طور مشخص، محافل تندرو کارشکنی های خود را از فردای امضای توافق ژنو در آذرماه 92 آغاز کردند.

مذاکرات در آن مرحله از دیدارها کاملاً جدی بود اما دو طرف درباره عمق و شدت اختلافات هم سخن گفتند و در عین حال با تمدید 7ماهه مذاکرات هسته ای، فرصت رایزنی دیپلماتیک را زنده نگه داشتند. اما جریانات وابسته به محافل سیاسی تندرو بدون توجه به واقعیات موجود، صرفاً آرزوهای درونی خود را در قالب تیترهای برجسته بازتاب داده و در شیپور این جنگ تبلیغاتی دمیدند که دیپلماسی هسته ای تاکنون ناموفق بوده است، همه آنچه را که از مذاکرات سال گذشته تاکنون به دست آمده بود هیچ خواندند.

این گروه سپس با استفاده از ابزارهای رسانه ای وسیع، تخریب تیم مذاکره کننده را هدف گرفتند، آنها دولت و دیپلمات هایی که در 15 ماه اخیر پای میز مذاکره رفته اند را متهم کردند که راه امتیاز گیری غرب را کوتاه و آسان کرده اند. حال آنکه به باور قریب به اکثریت کارشناسان و منابع آگاهی که از نزدیک روند مذاکرات را دنبال می کنند، برد ایران در این مذاکرات بیش از غرب بوده و دستاوردهای آن به اندازه یک مقاومت سرسختانه اما کم هزینه بوده است.

فضاسازی تخریب گران درباره تمدید مذاکرات در حالی بود که این نتیجه از سوی رؤسا، چهره ها و مقام های مختلف کشور مورد حمایت قرار گرفت و مسئولان ارشد نظام از جمله علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی تمدید را نتیجه ای عاقلانه توصیف کرد.

*مذاکره آری، پیاده روی هرگز!

بعد از آنکه تحرکات تندروها برای دوختن قبای شکست به مذاکرات هسته ای به سرانجام نرسید، آنها به انتظار بهانه های تازه نشستند.

دور جدید مرحله تخریب علیه دیپلماسی هسته ای اندکی بعد از نشست اخیر مذاکره کنندگان ایران و 1+5 در ژنو آغاز شد. جایی که وزیران خارجه ایران و امریکا برای شتاب بخشیدن به روند مذاکرات و دستیابی به یک چارچوب اولیه توافق سیاسی، مذاکرات فشرده ای را از سرگذراندند. انتشار اخباری درباره اینکه ظریف و جان کری به منظور بهره گرفتن از تنفس چند دقیقه ای در رایزنی های فشرده خود به پیاده روی در خیابان های ژنو روی آوردند باعث شد تا توپخانه تندروها یک بار دیگر اصل مذاکرات را نشانه گیرد.

یکی از جریان های رسانه ای پایگاه های وابسته به این طیف، پیاده روی دیپلماتیک وزیر خارجه در بحبوحه تلاش ها برای به نگارش درآوردن یک متن اولیه توافق سیاسی را، اقدامی مغایر با دیدگاه رسمی جمهوری اسلامی ایران در تعامل با امریکا توصیف کرد.

حال آنکه از منظر قریب به اتفاق ناظران، گفت و گوهای فشرده دو مقام اصلی طرف های مذاکره در این مقطع زمانی که موانع متعددی در به نتیجه رساندن مذاکرات مطرح است، این پیغام را به دنیا مخابره کرد که علی رغم کارشکنی ها و سنگ اندازی های بازیگران خارجی و لابی های وابسته به آنها، گفت و گوهای هسته ای با جدیت در حال پیگیری است و تلاش های مخرب این گروه ها نمی تواند بر اراده کشورهای طرف مذاکره خللی وارد کند.

*بهره برداری جناحی از یک تجمع

همزمان با موج تخریب ها علیه پیاده روی چند دقیقه ای وزرای خارجه ایران و امریکا، اقدام توهین آمیز نشریه شارلی ابدو مبنی بر انتشار کاریکاتوری توهین آمیز به پیامبر اسلام(ص) دستمایه انتقاد از سفر برنامه ریزی شده ظریف به پاریس قرار گرفت.

وزیر خارجه کشورمان با هدف رایزنی با مقام های فرانسوی در بحبوحه گفت و گوهای هسته ای راهی پاریس شد تا این عضو سرسخت و پیش بینی ناپذیر مذاکرات را با توافق های جمعی 1+5 همراه سازد.

اما جریان های رسانه ای تندرو بی توجه به تلاش دستگاه وزارت خارجه برای حفظ سررشته دیپلماسی، حضور از پیش برنامه ریزی شده ظریف در پاریس را بی اعتنایی به اهانت نشریه فرانسوی و صحه گذاشتن این اقدام توصیف کردند. دراین ماجرا آنها به راحتی به دروغ توسل جستند.

به این صورت که وزیر خارجه بلافاصله پس از انتشار کاریکاتور توهین آمیز نشریه فرانسوی که در بینابین مذاکرات فشرده اش با جان کری در ژنو صورت گرفت، مذاکرات را متوقف کرد و اقدام نشریه غربی را محکوم و باعث ادامه چرخه باطل افراط گرایی دانست.

ظریف حتی در پاسخ به این انتقادها اعلام کرد که در دیدار با وزیر خارجه فرانسه مراتب اعتراض شدید جمهوری اسلامی ایران را بدون هیچ ملاحظه ای در میان گذاشته است.

البته ظریف در پاسخ به معترضانی که به او خرده گرفته بودند که باید از سفر به پاریس خودداری نموده و میز مذاکرات را ترک می کرده پاسخ داد که اگر در خانه بنشینیم و نتوانیم در حضور دیگران حرف خود را بزنیم نشانه داشتن منطق و استدلال قوی نیست.

مخالفان اما بی اعتنا به مواضع اصولگرایانه ظریف بیکار ننشستند و تجمع اعتراضی دانشجویان علیه نشریه فرانسوی شارلی ابدو در مقابل سفارت فرانسه را به تریبونی علیه دیپلماسی روحانی تبدیل کردند.

به این ترتیب که آنها اصل تجمع اعتراض آمیز را که در برابر اسلام ستیزی یک رسانه غربی بود، به فرصتی برای بهره برداری سیاسی و جناحی خود تبدیل کردند.

*تندروها چه می خواهند؟

رسانه های طیف رادیکال همزمان با هدف کارشکنی در مذاکرات، تلاش کردند تا با انتشار گزارش های تخریبی علیه عملکرد دولت، ارائه آمار و ارقام غلط تصویر سیاه از فضای داخلی جامعه ترسیم کنند و از این رو سنگ اندازی در مسیر حل و فصل چالش هسته ای که از مهم ترین وعده های روحانی در مرحله آغاز به کارش بود، در رأس برنامه های سناریونویسان برای بحران سازی قرار گرفت. آن هم در شرایطی که دولت امریکا برای جلوگیری از تصویب تحریم های بیشتر بسختی مقابل تندروهای کنگره ایستاده است تا به عنوان مقصر اصلی شکست مذاکرات هسته ای معرفی نشود آن وقت تندروها می خواهند ایران با توقف مذاکرات، یک بار دیگر ورق بازی را به نفع بازیگران ناسازگار با هر توافق هسته ای برگردانند و به روال سال های نه چندان دور گذشته، چهره مخدوشی از ایران را در قاب بین الملل به تصویر بکشند.

منبع: ایران