با وجود این، هر چه تلاش کرد سلیقه نقش حداقلی را در ممیزی ایفا کند، در برنامه های زنده به ویژه در مسابقات بین المللی ورزشی نمی توان از تأثیر سلیقه ممیزها غافل شد.
سایت خبری تابناک می نویسد :خلأ سلیقه در سانسور مسابقات فوتبال این روزها به شدت به چشم می آید و از این منظر ای کاش در این زمینه چاره ای اندیشیده شود و به گونه ای در این ارتباط تدبیر شود که مخاطب از پخش داخلی مسابقات خارجی دلزده نگشته و هر رویداد اینچنینی نیز با چنین حواشی همراه نشود.همزمان با جام ملت های آسیا، بحث بر سر کیفیت ممیزی این مسابقات شدت گرفته و عملکرد تلویزیون در این بخش با نقدهایی همراه شده که مهم ترین نقد نیز درباره کیفیت ممیزی حواشی مسابقات به ویژه پوشش حضور تماشاگران است؛ رویکردی که به زعم بسیاری از منتقدان می تواند به شیوه ای منطقی تر اجرا شود.
به گزارش «تابناک»؛ ممیزی همواره برای رسانه ملی چالش برانگیز بود و این چالش زمانی پررنگ تر می شده که پای برنامه های زنده به میان کشیده می شده و ممیزان و ناظران نظارتی سخت را باید انجام دهند تا منجر به ایجاد یک تنش در فضای کشور نشود و در این زمینه نیز «تابناک» پیشنهاد تدوین یک آیین نامه با در نظر گرفتن جزئی ترین ملاحظات شد تا قواعد ممیزی برای تولیدکنندگان و ناظر کاملاً معلوم باشد و اسلوب شفاف و مدونی در این ارتباط وجود داشته باشد.
با وجود این، هر چه تلاش کرد سلیقه نقش حداقلی را در ممیزی ایفا کند، در برنامه های زنده به ویژه در مسابقات بین المللی ورزشی نمی توان از تأثیر سلیقه ممیزها غافل شد، چرا که دیگر دوربین در اختیار کارگردان های داخلی نیست و طبیعتاً نمی توان در حین ثبت تصاویر برخی ملاحظات را رعایت کرد و مدیریت ممیزی از کنار زمین در اختیار ناظران پخش نیست.
به همین دلیل، مطابق با عرف بخشی از تصاویر مسابقه از همان دقایق ابتدایی به عنوان تصاویر ذخیره در نظر گرفته می شود تا در صورتی که تصویر خط قرمزی از تماشاگران روی مانیتور ناظران پخش افتاد، در فاصله چند ثانیه ای تأخیر میان دریافت تصویر و پخش زنده، این تصاویر ذخیره جایگزین تصویر محذوف و بدین شکل از حواشی که با پخش این تصاویر ممکن الوقوع است، جلوگیری شود.
خلاء سلیقه در سانسور مسابقات فوتبال!
این ملاحظات رسانه ملی برای بخش اعظمی از تماشاگران تلویزیون پذیرفته شده و گروهی نیز این ملاحظات را نپذیرفته اند و از شبکه های ماهواره ای به دیدن بازی می نشینند و قید گزارش فارسی بازی را نیز می زنند؛ اما آنچه غیرقابل پذیرش تلقی می شود، کیفیت ممیزی در لحظه و عدم تلاش برای رساندن ممیزی به حداقل ممکن است؛ اتفاقی که در جریان جام جهانی والیبال رخ داد و اعتراض هایی را در پی داشت.
در جریان بازی تیم ملی ایران با تیم ملی قطر در جام ملت های آسیا، حضور گسترده تماشاچیان که به ورزشگاه آمده بودند تا فوتبالیست های کشورمان در استرالیا تنها نباشند، چالش تازه ای برای ممیزی ها پیش آورد و پوشش گروهی از این تماشاچیان باعث شد تا ممیز ها به شدت مشغول باشند؛ اما آنچه از این تلاش نمودار شد، جایگزین تصاویر سانسور شده با تصاویر بسیار محدودی بود.
این محدودیت به گونه ای بود که تصویر چهره جایگزین در این صحنه ها به عنوان تماشاچی مورد پسند ناظران پخش مورد توجه قرار گرفت و به یک سوژه روز شبکه های اجتماعی بدل شد. شاید در این زمینه ضروری باشد، حداقل با حساسیت بیشتری بهره برد و دست کم این تصاویر مکرر تغییر کند و تصویر ذخیره شده از ابتدای بازی برای چنین دقایق حساسی (!) تا انتهای بازی تکرار نشود و بیننده در قبال این اتفاق، واکنش نشان ندهد.
این روز هاخلأ سلیقه در سانسور مسابقات فوتبال به شدت به چشم می آید و از این منظر ، ای کاش در این زمینه چاره ای اندیشیده شده و در این باره تدبیر شود که مخاطب از پخش داخلی مسابقات خارجی دلزده نگشته و هر رویداد اینچنینی نیز با چنین حواشی همراه نشود.
ارسال نظر
