روزنامه شرق با عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط زیست در دولت قبل در باره پتروشیمی میانکاله گفت وگو کرده است.بخشی از مصاحبه را می خوانید.
چرا به پتروشیمی میانکاله مجوز دادید؟
پروژه میانکاله برخلاف اسمش در تالاب میانکاله نیست و حدود پنج کیلومتر با تالاب فاصله دارد. اگر پروژه در تالاب میانکاله بود، سازمان محیط زیست می‌توانست جلوی آن را بگیرد. سازمان محیط زیست مسئول ۱۹ میلیون هکتار منطقه حفاظت‌شده است و هیچ پروژه‌ای نباید در مناطق حفاظت‌شده اجرا شود. درباره منابع آبی هم وزارت نیرو مجوزهای لازم را می‌دهد و در سال ۹۸ سازمان محیط زیست با هماهنگی این وزارتخانه اعلام کرد که هیچ پالایشگاه و پتروشیمی و کارخانه فولادی نباید در درون سرزمین یعنی نواحی مرکزی فلات ایران ساخته شود و این صنایع باید کنار سواحل دریا یا آب‌های مرزی مستقر شوند؛ بنابراین استقرار پتروشیمی میانکاله کنار دریای مازندران از نظر قانون مشکلی نداشته است و می‌تواند آب مورد نیاز خود را طبق ضوابط ابلاغی از دریا برداشته و شیرین کند و مورد استفاده قرار دهد.
پتروشیمی میانکاله مجوز محیط زیست را گرفته بود یا نه؟
آنها مجوز وزارت نفت را داشتند و محیط زیست نمی‌توانست جلوی این کار را بگیرد. چرا که قرار نیست توسعه کشور متوقف شود. شمالی‌ها که نمی‌توانند همیشه نقش خدماتی را برای مسافران شمال بازی کنند؛ باید صنایع و کارخانجات بزرگ داشته باشند. معتقد به توسعه پایدار هستم. محیط زیست و توسعه از هم جدا نیستند، شما نه می‌توانی جلوی توسعه را به بهانه حفظ محیط زیست بگیری و نه می‌توانی اجازه دهی توسعه، محیط زیست را فدا کند. پتروشیمی که سالانه درآمد یک‌میلیارد دلاری دارد مهم‌تر است یا اینکه در ۹۰ هکتار زمین دو تن علوفه در هکتار تولید شود و ۱۵ تن گوشت دام بدهد که ۶۰ هزار دلار ارزش دارد؟ منطق اقتصادی و توسعه چه می‌گوید؟
شمال ایران با کمبود گاز مواجه است و بازار محصولات پتروشیمی منطقه قفقاز در مشت روسیه است. توجیه اقتصادی آن کجای داستان است؟
این موضوع را وزارت نفت باید توضیح دهد که طرح توجیهی پتروشیمی میانکاله چه بوده که به آن مجوز داده است؟ بالاخره سرمایه‌گذار پتروشیمی میانکاله هم دیوانه نیست که صدها میلیون دلار خرج کاری کند که توجیه اقتصادی ندارد.
ارسال نظر
