«همه ما اشتباه می‌کنیم و گاهی از الفاظی استفاده می‌کنیم که شایسته نیست. بهتر است به جای توجیه، معذرت‌خواهی کنیم و از مردم بخواهیم که ما را ببخشند.»در یادداشتی در عصر ایران نوشته مصطفی داننده آمده است: «مهرداد ویس کرمی، نماینده خرم‌آباد در مجلس و از موافقان طرح صیانت از فضای مجازی در توییتر که فیلتر است و تحت صیانت شدید، توییتی زد که حسابی جنجال به پا کرد. او در توئیتی با هشتگ فضای مجازی خطاب به مخالفان طرح صیانت نوشت: «فضای مجازی؛ ۱. به دلیل اهمیت، موضوعی حاکمیتی و محتاج قانونگذاری است. ۲. در کشورهای پیشرفته قانونمند است. ۳. چندوجهی، پیچیده و نیازمند مدیریت فراقوه‌ای است. ۴. گرگ‌های مجازی و سگ‌های قلاده‌بلند غربگرا از قانونمندی آن می‌ترسند. ۵. قانونمندی، به نفع کسب و کارهای سالم مجازی است.»
بعد از آن توییت و این ماست‌مالی توییت، لازم است چند نکته را خطاب به این نماینده مجلس مطرح کنیم.
اول: جدی‌ترین مخالف طرح صیانت، مردم هستند؛ مردمی که فضای مجازی تبدیل به عضوی از خانواده آنها شده و حتی بخش بسیاری از طریق آن امرار معاش می‌کنند. پس لطفا با مردم درست صحبت کنید و فکر نکنید که شما قیم آنها هستید و می‌توانید هر گونه که دل‌تان می‌خواهد با آنها صحبت کنید.
دوم: به نظر می‌رسد بعد از واکنش‌های مردم و هواشدن طرح صیانت، البته فعلا، از جامعه عصبانی و با این الفاظ در حال خالی‌کردن خشم خود هستید.
سوم: همان طور که در بالا گفته شد، مردم مخالف اصلی این طرح هستند. پس یعنی بخش بزرگی از جامعه غربگرا هستند. چه خبری بهتر از این برای دولت‌های غربی از زبان جناب‌تان!
چهارم: این تصمیم شما هنوز یک طرح است و شما با مخالفانش، این گونه برخورد می‌کنید. وای به روزی که تبدیل به قانون شود. قطعا آن روزها با ساده‌ترین نقدها در مورد «صیانت» شدیدترین برخوردها و احتمالا رکیک‌ترین الفاظ سریال‌های آمریکایی را بیان می‌کنید.
پنجم: در توییتر زده‌اید که نویسنده کتاب «اندیشه اسلامی ۲» هستید. پس حتما آیه ۱۱ سوره حجرات را خوانده‌اید. آنجا که می‌گوید: «وَ لَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ» (یکدیگر را مورد طعن و عیب‌جویی قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید.) پس چگونه است که ریچارد المان برای شما حجت می‌شود و کلام قرآن نه!
ششم: هر چه گوگل را زیر و رو کردیم، رابطه‌ای میان «ریچارد المان» و سازمان سیا پیدا نکردیم. سیا تا کنون چنین نامی را به خود ندیده است. حالا جناب‌شان از کجا به این اسم و سمت رسیده‌اند، خدا می‌داند و بس!
هفتم: همه ما اشتباه می‌کنیم و گاهی از الفاظی استفاده می‌کنیم که شایسته نیست. بهتر است به جای توجیه، معذرت‌خواهی کنیم و از مردم بخواهیم که ما را ببخشند.»
ارسال نظر
