تعیین ساز و کار ارزشیابی رتبه‌بندی معلمان

نمایندگان مجلس شورای اسلامی شرایط ارزشیابی معلمان جهت رتبه بندی را تعیین کردند.

به گزارش ایسنا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز مجلس، گزارش کمیسیون آموزش و تحقیقات در خصوص لایحه رتبه بندی معلمان را بررسی کرده و در نهایت ماده ۲ این لایحه را به تصویب رساندند.

بر اساس ماده ۲ این لایحه، در این قانون، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

معلمان: به افرادی اطلاق می شود که رسالت خطیر صرفاً تربیت دانش آموزان را در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی برعهده دارند؛ مانند آموزگار، دبیر، هنرآموز، مربی امور تربیتی، مشاور واحد آموزشی، مراقب سلامت، نیروهای توانبخشی مدارس استثنائی، مدیر و معاون در واحدهای آموزشی و تربیتی
شایستگی: ترکیبی است از دانش، مهارت، نگرش، خلاقیت، نوآوری و ویژگی‌های فردی مبتنی بر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که به فرد این امکان را می دهد تا وظایف مربوط به شغل را به طور موفقیت آمیز انجام دهد.
 
صلاحیت معلمی: مجموعه ای از شایستگی‌های ناظر بر جنبه‌های هویت فردی و حرفه‌ای (اخلاق و تعهد حرفه‌ای، دانش تخصصی، دانش و مهارت‌های تربیتی) که معلم باید در جهت تقویت و ارتقای توانمندی های ضروری مرتبط با فرآیند تعلیم وتربیت کسب و برای بهبود مستمر آن تلاش نماید و برآیند شایستگی‌های عمومی، تخصصی و حرفه‌ای است.

شایستگی عمومی: مجموعه‌ای از صفات و ویژگی های شخصیتی فرد، شامل باورها، نگرش‌ها، اعتقادات و رفتار مبتنی بر نظام ارزشی، فرهنگی و اخلاقی جامعه اسلامی و نظام آموزش و پرورش کشور است که زمینه را برای انجام کار متعهدانه آماده می کند و پایبندی فرد را به ارزش ها، قوانین و مقررات آشکار می سازد. این دسته از شایستگی‌ها در طول خدمت در حیطه تعلیم و تربیت و مدیریتی مرتبط با معلمان و مشمولین مورد بررسی و تأیید قرار می گیرد.

شایستگی تخصصی: مجموعه‌ای از توانمندی های مرتبط با تسلط بر فرآیند و برآیند دانش تخصصی (موضوع تدریس)، دانش تربیتی و سایر حوزه های دانشی مرتبط با یاددهی – یادگیری، دستاوردها، خلاقیت و نوآوری های علمی مرتبط و توانایی تفکر علمی و انجام پژوهش در آن حیطه که فرد برای انجام مؤثر وظایف شغلی خود باید از آنها برخوردار باشد.

شایستگی حرفه‌ای: مجموعه ای از توانمندی های مرتبط با به کارگیری تلفیقی دانش، نگرش و مهارت های تخصصی و تربیتی در موقعیت آموزشی و تربیتی مبتنی بر نظام آموزشی معیار در جمهوری اسلامی ایران
‌
تجربه: توانمندی هایی است که افراد مذکور در بند (۱) این ماده در طول سالهای خدمت کسب نموده اند.
 
نظام رتبه بندی معلمان: نظامی مستقل و ویژه معلمان وزارت آموزش و پرورش است، شامل مجموعه ای از اصول، قواعد و فرآیندهایی که به منظور کسب اهداف مندرج در ماده (۱) این قانون مبتنی بر ارزشهای اسلامی در چهارچوب این قانون طراحی و اجراء می شود.
 
رتبه: سطحی از تجربیات، شایستگی‌ها و مهارت‌ها عملکردهای فردی و شغلی معلمان که بر مبنای نتایج ناشی از فرآیند ارزشیابی تعیین می‌شود.

تبصره: ­اقلیت‌های دینی مصرح در قانون اساسی و شاغل در آموزش و پرورش براساس معیارهای ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری ارزیابی می شوند.