ایران شناس تاجیک: خط فارسی ضامن زنده ماندن فرهنگ تاجیکان است

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ابوریحان آلماتی در قزاقستان در این مقاله که در شبکه های اجتماعی و برخی رسانه های محلی انتشار یافته است، بازگشت به خط فارسی را برای تاجیکان الزامی و در عین حال اجتناب ناپذیر دانسته است.

صفر عبدالله معتقد است همه کسانی که امروز با احیای خط ملی تاجیکستان مخالفت می کنند، یا درک درستی از این مساله ندارند و یا آگاهانه مانع پیشرفت این کشور، شده اند.

وی که در سال 1984 میلادی در انستیتو زبان و ادبیات جهانِ روسیه از رساله دکتری خود با عنوان 'حماسه های ملی در شعر معاصر فارسی سه کشور ایران، افغانستان و تاجیکستان' دفاع کرد، بر این باور است که خط نیاکان برای تاجیکان،خط ملی است و حرف 'هرزه گویان' که خائنانه و یا ناآگاهانه آن را 'خط عربی' یا بیگانه می گویند، نباید باور کرد.

صفر عبدالله در این مقاله با ذکر این موضوع که این زبان را بدون خط نیاکان نمی توان تصور کرد، نوشت: هرزه گویان ملت را گول می زنند و همه شاهکارهای ادبی را به خط سیریلیک بازگردانیده یا باز می گردانند اما مطمئن باشید که اینها یا ناقص العقل هستند یا از فرهنگ و تمدن خبر ندارند.

وی تصریح کرد: آن اقیانوس عظیم فرهنگ و تمدن بی مثال زبان ما را که به خط ملی ثبت شده است، بعد از هزار سال هم هم نمی توانند کاملا به خط سیریلیک بازگردان کنند.

این ایران شناس تاجیکی نوشت: همیشه به یاد داشته باشیم که خط روسی سیریلیک خطی است که آن را برای بی سواد کردن و از گذشته مان جدا کردن و قطع رابطه با میلیونها فارسی زبان حدود 100 سال است که بر ما تحمیل کرده اند.

پژوهشگر بخش ایرانشناسی پژوهشگاه خاورشناسی دانشگاه آلماتی با اشاره به تاریخچه اختراع خط فارسی تصریح کرد: این خط بر اساس خطی ایجاد شد که قبلا نیاکان ما از زمان هخامنشیان از آن استفاده می کردند، از سوی دیگر، در ایجاد این خط جدید تاجیکان نقش مؤثر داشته اند.

صفر عبدالله افزود: گذشته از این ملت ما با همین خط دوباره پس از حمله اعراب احیا شد و زبان فارسی نو را در 'ورارودان' و 'خراسان' ایجاد کردند و طبیعت این زبان نو را به همین خط مطابق ساختند.

صفر عبدالله که بیش از 20 سال است در دانشگاههای قزاقستان زبان و ادبیات فارسی تدریس می کند، در مقاله خود نوشته است که ملت ما با همین خط تشکیل یافت و سامانیان که نقش مهمی در احیای دوباره فرهنگ ما داشته اند فرهنگ ملی را با همین خط رونق دادند.

وی گفت: سامانیانی که امروز ما بحق به نام و نشان آنها افتخار می کنیم ، نیز مثل دیگر نسلهای تاجیک تبار، همین خط را پذیرفتند و مطابق و موافق بر زبان ما دانستند.

صفرعبدالله با بیان اینکه همه شاهکارهای ادبی، علمی، جغرافیایی، تاریخی، پزشکی و فرهنگی ما با این خط خلق شده است، نوشت: در طول بیش از هزار سال، زبان ما با همین خط همنوا شد و 'شاهنامه' به عنوان بزرگترین شاهکار ادبیات جهان و 'هستی نامه' قوم ما نیز با همین خط ثبت شد.

وی ادامه داد: بوعلی و ابوریحان با 'دانشنامه' و 'تفهیم' خود و با همین خط ، زبان ما را به عنوان زبان علم معرفی کردند و صدها هزار کتاب به زبان و خط مقدس فارسی نگاشته شد.

صفر عبدالله معتقد است: برای برگشت به خط نیاکانی فارسی باید با برنامه ریزی دقیق و در طی یک فرایند زمانی 10 تا 15 ساله تلاش کرد تا همه آن را فرا بگیرند.

فارسی در کشورهای جمهوری اسلامی ایران و افغانستان خط رسمی است اما در پی تغییر خط در تاجیکستان به لاتین و بعد سیریلیک از سال 1307 (1928 میلادی)، خط فارسی در این کشور با وجود تلکم مردم به زبان فارسی، کنار گذاشته شده است. تاجیک ها در حال حاضر با میلیونها فارسی زبان در ایران، افغانستان و بعضا در کشورهایی مانند ازبکستان، ترکیه هندوستان و آذربایجان که شمار زیادی به زبان فارسی صحبت می کنند به خاطر سد 'سیریلیک' نمی توانند ارتباط مناسب مکتوب برقرار کنند.