تاثیر داروی "ام اس" بر اثربخشی واکسن کووید-۱۹

 تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مبتلایان به بیماری "مولتیپل اسکلروزیس"(ام‌اس) که تحت درمان ضد "CD۲۰ "هستند در پاسخ به واکسن‌های مبتنی بر "آران‌ای پیامرسان"(mRNA) به رغم خاموش بودن پاسخ آنتی‌بادی می‌توانند پاسخ قوی سلول تی(T) ایجاد کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، طبق تحقیقات جدید دانشکده پزشکی "پرلمن"(Perelman) در دانشگاه پنسیلوانیا که در مجله‌ی "Nature Medicine" منتشر شده است، درمان ضد "CD۲۰ "سلول‌های بی که در حملات ام‌اس نقش دارند را از بین می‌برد. از آنجا که سلول‌های بی(B) مسئول تولید آنتی‌بادی هستند عدم وجود این سلول‌ها باعث از بین رفتن توانایی فرد در تولید آنتی‌بادی‌هایی می‌شود که از آلوده شدن فرد و ابتلا به ویروس جلوگیری می‌کند، اما همین افراد می‌توانند پاسخ ایمنی خوبی در دومین سد دفاعی ایجاد کنند که طی آن سلول‌های تی سلول‌های آلوده به ویروس را از بین می‌برند.

"ای جان وری"(E. John Wherry)، یکی از نویسندگان اصلی این مقاله و مدیر موسسه ایمنی‌شناسی "پن"(Penn) می‌گوید: پیام این مطالعه روشن است و آن ارزش واکسینه کردن مبتلایان به ام‌اس برای جلوگیری از ابتلا به کووید-۱۹ شدید است.

براساس این مطالعات ما از بیماران مبتلا به ام‌اس می‌خواهیم که هرچه زودتر واکسن کووید-۱۹ بزنند.

در این مطالعه میزان آنتی‌بادی و واکنش سلول‌های تی در ۲۰ بیمار مبتلا به ام‌اس که تحت درمان ضد a"CD۲۰ "قرار گرفته بودند با افرادی که به این بیماری مبتلا نبودند مقایسه شد.

هیچ یک از داوطلبان نشانه‌ای از ابتلا به کووید-۱۹ نداشتند. محققان پلاسما و نمونه‌ای از سلول‌های خون محیطی این افراد را در این مطالعه پنج بار مورد بررسی قرار دادند. بار اول پیش از تزریق دوز اول، سپس ۱۰ تا ۱۲ روز پس از دوز اول، برای بار سوم پیش از تزریق دوز دوم سپس ۱۰ تا ۱۲ روز پس از دوز دوم و در نهایت ۲۵ تا ۳۰ روز پس از تزریق دوز دوم.

در دسته‌ای که به ام‌اس‌ مبتلا نبودند آنتی‌بادی‌های ضد پروتئین سنبله ویروس و ضد گیرنده پس از دوز اول تولید شد و میزان آن با تزریق دوم افزایش یافت. با این حال بیماران مبتلا به ام‌اس پاسخ آنتی‌بادی بسیار متفاوت بود. با گذشت ۳۰ روز از تزریق دوز دوم ۸۵ درصد شرکت کنندگان آنتی‌بادی ضد پروتئین سنبله تولید کرده بودند و ۵۰ درصد نیز آنتی‌بادی ضد گیرنده داشتند. دسته‌ای که آنتی‌بادی چشمگیری نداشتند میزان پاسخ ایمنی به طور کلی کمتر بود و در مقایسه با گروه شاهد با تاخیر بیشتری ایجاد شد.

زمان آخرین تزریق داروی ضد "CD۲۰ "که به طور معمول هر شش ماه تزریق می‌شود نقش مهمی در ایجاد پاسخ ایمنی در این بیماران داشت. بیمارانی که پیش از تزریق واکسن میزان بیشتری سلول بی داشند پاسخ ایمنی‌ قوی‌تری ایجاد کردند.

"آمیت بار-اور" (Amit Bar-Or) از نویسندگان این مقاله و مدیر مرکز التهابات عصبی و رئیس بخش ام‌اس و اختلالات مرتبط با آن می‌گوید: این داده‌ها نه تنها نشان می‌دهد که مبتلایان به ام‌اس نیز می‌توانند پاسخ ایمنی ایجاد کنند و از ابتلا به کووید-۱۹ شدید نیز در امان باشند بلکه اطلاعاتی در مورد توصیه‌های مناسب برای این بیماران به ما می‌دهد. برای مثال می‌توانیم به آن‌ها توصیه کنیم که پس از دریافت داروی ضد "CD۲۰ "چند ماه صبر کنند و سپس برای تزریق واکسن اقدام کنند.

 محققان دریافتند که بیمارانی که تحت درمان ضد "CD۲۰ "قرار گرفته بودند سلول‌های تی مشابه افراد سالم داشتند. این مشاهدات نشان می‌دهد که حتی در غیاب سلول‌های بی واکسن‌های کووید-۱۹ در بیماران مبتلا به ام‌اس پاسخ ایمنی ایجاد می‌کنند.

محققان خاطرنشان کردند که از آن جا که این بیماران به دلیل محدود بودن آنتی‌بادی قادر به خنثی‌ کردن سریع ویروس نیستند سلول‌ها می‌توانند برای مدت طولانی‌تری حامل ویروس باشند.