محمدکاظم انبارلویی در روزنامه رسالت نوشت: ملت ایران در ۲۸ خرداد بیش از ۲۰ ساعت در پای صندوق‌های رأی ایستاد تا پیام اقتدار خود را به جهانیان صادر کند.اولین آثار این اقتدار را می‌شود در دیدگاه توماس فریدمن، نویسنده نیویورک‌تایمز دید. او می‌نویسد:
۱- من ناامیدم از اعمال سیاست‌های براندازانه علیه ایران
۲- رژیم اسلامی ایران تغییر نخواهد کرد.
۳- ایران بزرگ‌تر از آن است که بشود به آن حمله کرد.
۴- فقط حزب‌الله با شلیک ۲۰ موشک دوربرد با قابلیت هدایت جی پی اس ۲۰ هدف مهم از تأسیسات هسته‌ای تا فرودگاه تا بندر ، نیروگاه برق، کارخانجات فناوری پیشرفته و پایگاه‌های نظامی اسرائیل را قادر است بزند و همه هم به هدف اصابت کند.
۵- باید دمشق و مسکو را تطمیع کنیم ایران را از سوریه بیرون کند.
۶- هرقدر می‌توانید به توافق با ایران فکر کنید.
به نظر من آنچه توماس فریدمن می‌گوید؛ جمع‌بندی اتاق‌های فکر نهادهای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا و نیز ژنرال‌های مستقر در پایگاه‌های نظامی آمریکا و منطقه و جمع‌بندی پنتاگون و وزارت خارجه است.
این فهم از ضعف آمریکا در گفت‌و‌گوهای آینده فوق‌العاده مهم است.
آمریکایی‌ها منتظر نتیجه انتخابات ایران بودند لذا در وین زمان می‌خریدند تا بفهمند در تهران چه می‌گذرد. حضور گسترده و حماسی مردم در پای صندوق‌های رأی به آن‌ها فهمانده که در ایران چه خبر است و نیز تحریم انتخابات، مانند تیر تحریم‌های ظالمانه به سنگ خورده است. آن‌ها هیچ شانسی در سرنگونی نظام و اهداف تجاوزکارانه چه درحوزه نظامی و چه در حوزه سیاسی ندارند.
آن‌ها در ایران با یک دولت با یک هیئت حاکمه روبه‌رو نیستند با یک ملت بپاخاسته و پای کار نظام روبه‌رو هستند.
آن‌ها در این انتخابات متوجه شدند که جریانی که در کشور از آن‌ها به عنوان جریان میانه‌رو یاد می‌کنند فاقد سرمایه اجتماعی است و جریانی که از آن‌ها به عنوان جریان انقلابی یاد می‌کنند تمام‌قد پای آرمان‌های اسلام و انقلاب ایستاده است. این جریان با یک صدم ظرفیت انقلابی خود بساط آمریکایی‌ها و رژیم اشغالگر قدس را اگر اراده کنند می‌تواند درهم بکوبد.
آمریکایی‌ها فکر می‌کردند اگر حاج قاسم سلیمانی را شهید کنند می‌توانند با خیال راحت در پایگاه‌های خود شب را به روز رسانند، اما گزارش اخیر پنتاگون از بغداد حاکی است پس از شهادت حاج قاسم حملات به پایگاه‌ها و کاروان‌های نظامی آمریکا در عراق به۱۰ برابر افزایش یافته است!
به همین دلیل توماس فریدمن خطاب به دولت بایدن صریحا می‌گوید: هر چه می‌توانید به توافق با ایران فکر کنید.
دیپلماسی خارجی کشور در دولت سیزدهم باید از انفعال خارج شود.
در مذاکرات آتی اخذ خسارات از آمریکا به دلیل بدعهدی در برجام و نیز اضافه کردن ۷۰۰ تحریم به ۸۰۰ تحریم گذشته باید در صدر گفت‌وگوها و مطالبات ایران قرار گیرد.
آمریکایی ها مطابق مصوبه مجلس باید ؛
۱- تمام تحریم ها را بردارند.
۲- یک هیئت کارشناسی متشکل از مجلس ، دولت و شورای امنیت ملی آن را راستی‌آزمایی کنند.
۳- خسارات برجامی را یکجا پرداخت کنند.
۴- تعهد عملیاتی بدهند هرگز به روش‌های خصومت‌آمیز علیه ملت ایران چه در حوزه اقتصاد و چه در حوزه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی برنخواهند گشت.
آن وقت جمهوری اسلامی ایران در مجلس به عنوان مظهر خرد جمعی تصمیم بگیرد که به برجام برگردد یا برنگردد. بازگشت به برجام نباید هرگز پیشرفت ایران در فناوری هسته‌ای در ابعاد گوناگون را متوقف کند.
ارسال نظر
