واکنش واعظی به هجمه های انتخاباتی علیه دولت: هجمه‌ها را تحمل می‌کنیم تا مشکلات مردم حل شود

روزنامه ایران شنبه ۲۲ خرداد در گفت وگو با محمود واعظی رییس دفتر رییس جمهوری آورده است: از نکات جالب انتخابات ریاست جمهوری این دوره، یکی اینکه برخی از نامزدان به مدافع آن چیزی تبدیل شده‌اند که خود ۸ سال گذشته آن را نقد می‌کردند. اینکه هیچ کدام از نامزدها، برجام را نقد نمی‌کند، اینکه از مذاکره و حتی از پیوستن به «اف.ای.تی.اف» دفاع می‌کنند و عجیب اینکه از مخالفت با فیلترینگ گفته می‌شود، ناظر بر همین واقعیت است. به همین دلیل بود که حسن روحانی چهارشنبه گذشته در هیأت دولت گفت که «چیزهای بهتری در این روزها هم می‌شنویم.»

او با بیان اینکه «چقدر خانم‌ها در این چند روز خوب شدند...اقوام و اقلیت‌ها چقدر خوب شدند» به تحولات بزرگی اشاره کرد که در این هشت سال رخ داد و گفت: «این دولت طی این هشت سال چه کرده است! کسانی که در دولت یازدهم رودررو و سینه به سینه بنده شده بودند و همه جور پرونده درست کردند که باید این فیلتر شود، آن فیلتر شود، الحمدلله الان همه می‌گویند ما طرفدار پهنای باند هستیم.» درباره این تغییر رویکردها در موسم انتخابات و نیز مطالبی که برخی نامزدان علیه دولتمردان مطرح کرده‌اند، آن هم دولتمردانی که در سال‌های فشارحداکثری، مقابل دشمن ایستاده‌اند با محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهوری گفت‌وگو کرده‌ایم که می‌خوانید.

مذاکرات احیای برجام درحالی دارد به نتیجه می‌رسد که دولت دوازدهم از پیامدهای مثبت آن مانند آزادسازی میلیاردها دلار از منابع بلوکه شدن ایران یا عادی شدن فروش نفت و دیگر مبادلات اقتصادی نفعی نمی‌برد و نفع آن تماماً به دولت بعدی می‌رسد. اما آنچه از نظر مردم جالب است، اینکه امروز، برخی چهره‌های سیاسی- انتخاباتی که در ۸ سال گذشته جزو منتقدان جدی و پای کار برجام و مذاکره بودند، امروز از مذاکره دفاع می‌کنند یا درباره برجام، هیچ سخن منفی بر زبان نمی‌آورند.


ابتدا لازم است همه مردم بدانند که کاری که دولت در مذاکرات انجام می‌دهد، کاری آگاهانه است و برای حصول به نتیجه مطلوب ملت ایران دنبال می‌کند. به این معنی که اگر ما یک دولت فرصت‌طلب بودیم که فقط منافع خود را در نظر می‌گرفتیم، طبیعتاً می‌بایست در این دو سه ماه باقی‌مانده وقت‌کشی می‌کردیم تا دولت بعدی روی کار بیاید و خود این دولت مذاکره را دنبال کند، خودش تصمیم بگیرد و خودش هم جواب مردم را بدهد، اما ما این کار را نکردیم چون منافع کشور و مردم برایمان اهمیت دارد چنانکه رئیس جمهوری هم بارها گفته است که از تلاش برای رفع تحریم‌ها یک ساعت هم کوتاهی نمی‌کنیم.


با این حال به نظر می‌رسد علاوه بر اینکه دولت نفع شخصی از توافق احتمالی نخواهد برد، همچنان هجمه‌ها علیه همکاران شما ادامه خواهد داشت؟

دلیلش این است که ما اعتقاد داریم این دولت، خادم و خدمتگزار مردم است و به همین دلیل تا روز آخر، یعنی تا ۱۲ مرداد که سر کار است، مسئولیت دارد تا برای مردم کار کند. درست است؛ هر نتیجه‌ای که مذاکرات امروز بدهد و هر توافقی که حاصل شود، هیچ منفعتی برای این دولت نخواهد داشت، بلکه منافع آن برای دولت آینده است. اما ما اینطور فکر می‌کنیم که «مگر دولت آینده با دولت ما فرق دارد؟» یا به عبارت بهتر، «مگر قرار است ما برای یک ملت دیگر کار کنیم و دولت آینده هم برای یک ملت دیگر کار کند؟» هم افتخار دولت ما و هم افتخار دولت آینده، و اساساً هرکسی که می‌خواهد در دولت بعدی باشد، این است که خدمتگزار این مردم باشد.


درباره این نقطه نظرات متفاوت مخالفان دولت چه نظری یا دفاعی دارید که همان‌ها که در طول این سال‌ها مخالف برنامه‌های دولت در حوزه سیاست خارجی و برجام بوده‌اند حالا مدعی تعامل با دنیا و موافقت با برجام هستند؟

بالاخره بین جریان‌ها و شخصیت‌های سیاسی تفاوت‌هایی هم وجود دارد. مثالی بزنم. اگر من بخواهم مانند منتقدان خود فکر کنم و به مسائل از زاویه‌ای صادقانه و منصفانه نگاه نکنم، کارهای کشور پیش نمی‌رود. به عبارت دقیق‌تر، اگر صرفاً به این دلیل که فرد دیگری دارد کار خوبی انجام می‌دهد، مانع این کار شوم و صرفاً کارهایی را تأیید کنم که خودم انجام می‌دهم، در این صورت من هم مانند بقیه خواهم شد و میان ما و آنان تفاوتی نخواهد بود. از این‌رو، بر این عقیده هستیم که همه ما، با هر گرایش سیاسی و فکری و در هر دولتی که باشیم، خدمتگزار این مردم هستیم.

در این صورت، اگر بتوانیم گره‌ای از کار این مردم بازکنیم، خواه امروز در دولت باشد و خواه روز دیگر در بیرون از دولت، صریح اعلام می‌کنیم که حاضریم این کار را انجام دهیم؛ یعنی تحریم‌ها را برداریم، موافقتنامه را امضا کنیم، فحشش را هم بخوریم و همان‌طور که ۸ سال گذشته انتقادها را تحمل کردیم، در این دو ماه هم انتقادها را تحمل می‌کنیم، اما مسأله ما این است که یک؛ مشکلات مردم برطرف شود و دغدغه دوم ما این است که دولت آینده بتواند در یک جاده صاف و سرراست کار خود را آغاز کند، به این صورت که همه پول‌های بلوکه شده ملت ایران آزاد شده باشد، همه تحریم‌ها برداشته شده باشد تا بتواند با فراغ بال بیشتر، با دستان بازتر و با خیال آسوده‌تری به مردم خدمت کند. ما دنبال این هستیم.

یکی از نامزدهای انتخابات اخیراً دولت را متهم به کوتاهی و به تعویق افتادن تصویب لوایح «اف. ای. تی. اف» کرده است. او گفته که دولتی‌ها همکاری مناسبی با مجمع تشخیص مصلحت نظام نداشته‌اند.

دولت در این زمینه همه تلاش خود را کرده است، اما در مجمع تشخیص مصلحت نظام اراده‌ای وجود داشت که به‌صورت مستمر بررسی این مسأله را به تعویق می‌انداخت و آن را به‌طور دقیق و کامل مطرح نمی‌کرد. همه مردم می‌دانند که لوایح مرتبط با «اف.ای.تی.اف» در مجمع تشخیص مانده بود و کار هم دست همان نامزد محترمی است که این حرف‌ها را گفته است. اما گذشته از اینها، برخی‌ها امروز سخن شیرین و جالبی را می‌گویند.

تا آن زمان مرتب مصاحبه می‌کردند یا در جاهای مختلف می‌گفتند که «چه فایده که دو لوایح باقی مانده «اف. ای. تی. اف» را تصویب کنیم، ما که تحریم هستیم و تصویب این لوایح فایده‌ای ندارد.» حالا که بحث برداشته شدن تحریم مطرح شده و امیدها در این زمینه پررنگ شده است، می‌گویند «چه فایده که به «اف.ای.تی.اف» بپیوندیم، اگر تحریم‌ها برداشته شود، وقتی در فهرست خاکستری «اف.ای.تی.اف» هستیم، روابط بانکی ما که تغییر نمی‌کند.» این مواضع متناقض، بسیار عجیب و البته بسیار جالب است. زیرا «اف.ای.تی.اف» را خودتان نگه داشتید.

اگر شما در زمان خودش درباره «اف.ای.تی.اف» تصمیم می‌گرفتید و فضا را باز می‌کردید، وقتی که تحریم برداشته می‌شد، هیچ مانعی جلوی راه مبادلات بانکی ما نمی‌بود. اما برخی، دیروز «اف.ای.تی.اف» را به تحریم گره می‌زدند و امروز هم اینطور این مسائل را به هم گره می‌زنند. به نظر من این کار اشکال دارد و از نظر سیاسی و از دیدگاه مردم پسندیده نیست. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که همان‌طور که شما گفتید، به نظر می‌رسد حالا که از مردم رأی می‌خواهند، می‌گویند ما راه حل مسأله «اف.ای.تی.اف» را بلد هستیم، اما دولت کم‌کاری کرده است، این درحالی است که این دو لایحه از مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان به مجمع تشخیص آمد، اما وقتی مجمع تشخیص این لوایح را نگه داشت، دولت چه کاری می‌توانست انجام دهد؟ اگر کسی خواب است می‌توان او را بیدار کرد، اما اگر کسی خود را به خواب زده باشد، هرکاری هم که بکنیم، نمی‌توانیم او را بیدار کنیم. بنابراین، آنچه درباره «اف. ای. تی. اف» گذشت، به این دلیل بود که نمی‌خواستند این مسأله حل شود.

۵۰ روز به پایان کار دولت آقای روحانی باقی مانده است، اما شاهد هستیم که در چنین شرایطی مجلس شکایت از دولت را به قوه قضائیه ارسال کرده است.

این کار درستی نیست. این مجلس دارد اقداماتی انجام می‌دهد که پسندیده‌ شأن مجلس و روابطی نیست که باید میان قوه مقننه و اجراییه باشد. امیدوار هستیم با ارتباط نزدیکی که میان آقای دکتر قالیباف و دکتر روحانی وجود دارد بتوانند با تفاهم این مسائل را حل کنند.