لازم به یادآوری است که رئیس‌جمهور محترم، خود در این زمینه ید طولایی دارد چه آنکه هنوز از یاد کسی نرفته است که جناب روحانی منتقدان را «بی شناسنامه»، «بی‌سواد»، «بیکار»، «بی‌عقل»، «متوهم» و «بزدل سیاسی»، «فحاش»، «هتاک»، «دروغ‌گو»، «ساده‌لوح» و... خطاب می‌کردند.
کیهان با اشاره به توهین صورت گرفته از تلویزیون به رئیس جمهور نوشت: نکته قابل‌تأمل پاسخ به این سؤال است که چه کسی یا چه کسانی بسترساز بروز و ظهور چنین ادبیاتی بوده و هستند؟لازم به یادآوری است که رئیس‌جمهور محترم، خود در این زمینه ید طولایی دارد چه آنکه هنوز از یاد کسی نرفته است که جناب روحانی منتقدان را «بی شناسنامه»، «بی‌سواد»، «بیکار»، «بی‌عقل»، «متوهم» و «بزدل سیاسی»، «فحاش»، «هتاک»، «دروغ‌گو»، «ساده‌لوح» و... خطاب می‌کردند.
ثالثاً گرچه توهین از سوی یک کارشناس محکوم است اما توهین از سوی مسئولان ارشد آن‌هم توهینی که خطاب به منتقدان خود باشد- محکوم‌تر است.
و رابعاً «توهین» به همه افراد محکوم است و نه‌فقط رئیس‌جمهور. از همین رو سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا دولت و حامیانش در برخورد با توهین‌کنندگان دوگانه رفتار می‌کنند؟ و اساساً چرا هنگامی‌که به منتقدان توهین می‌شد سکوت اختیار کرده بودند؟ آیا صرفاً توهین به رئیس‌جمهور، «توهین» محسوب می‌شود؟ بی‌تردید با پاسخ به این سؤالات است که می‌توان به عمق برخورد دوگانه دولت و حامیانش در قبال «توهین» پی برد.
ارسال نظر
