زمانی که کشورهایی همچون کره‌شمالی و ایران احساس ناامنی کنند، نباید تعجب کنیم که به کارهای پسربچه‌های بزرگ‌تر نگاه کنند. این پسربچه‌های بزرگ نیز خود به سلاح هسته‌ای متکی هستند. این مسئله چالش‌انگیزی است زیرا برای کشورهای مختلف استانداردهای متفاوتی اعمال می‌کنیم.
مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اظهار کرد که تجربه نشان داده که سیاست فشار حداکثری هیچ‌گاه نتیجه‌بخش نیست.به گزارش ایسنا، محمد البرادعی، مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، روز دوشنبه(۲۱ مهر) در توییتی، لینکی را از گفت‌وگوی پیشین خود با مجله International منتشر کرده است.
محمد البرادعی در این گفت‌وگو در خصوص تلاشش برای مقابله با استفاده نظامی از قدرت هسته‌ای گفته بود: هرکاری که من به عنوان مدیرکل انجام داده‌ام، تمام‌شان را همراه همکارانم انجام داده‌ام. این کاری تیمی بوده است. قبلا نیز گفته‌ام که اگر ما با یکدیگر نجنگیم، دنیا جای امن‌تری خواهد بود. اگر با یکدیگر همکاری کنیم دنیا جای امن‌تری خواهد شد. دنیا زمانی امن می‌شود که از فناوری همچون فناوری هسته‌ای برای سلامت، کشاورزی و تولید انرژی استفاده کنیم و با آن یکدیگر را نکشیم.
وی افزود: کشورهایی که سلاح دارند همچنان نمی‌توانند به سلاح هسته‌ای اتکاء کنند، در حالی‌که به بقیه می‌گویند از آن فاصله بگیرند. زمانی که کشورهایی همچون کره‌شمالی و ایران احساس ناامنی کنند، نباید تعجب کنیم که به کارهای پسربچه‌های بزرگ‌تر نگاه کنند. این پسربچه‌های بزرگ نیز خود به سلاح هسته‌ای متکی هستند. این مسئله چالش‌انگیزی است زیرا برای کشورهای مختلف استانداردهای متفاوتی اعمال می‌کنیم.
مدیرکل پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با اشاره به مسئله هسته‌ای ایران، گفت: مسئله امنیت به جلب اعتماد بستگی دارد و نه به اعمال فشار. سیاست آمریکا اعمال فشار حداکثری علیه ایران است و من تا به‌حال ندیده‌ام که این‌کار تحت هیچ شرایطی نتیجه دهد. ما باید جلب اعتماد کنیم و بفهمیم که خواسته‌ی طرف مقابل چیست. حال چه ایران باشد چه کره شمالی. تجربه‌ی من می‌گوید که چنین کشورهایی ادراکی از ناامنی دارند پس جامعه بین‌المللی باید به آن‌ها ضمانت دهد و در عین حال ضمانت‌هایی را دریافت کند که آن‌ها سلاح هسته‌ای کسب نمی‌کنند.
وی در پایان تصریح کرد: اروپایی‌ها سلاح هسته‌ای ارتقاء نمی‌دهند چراکه از حفاظت ناتو برخوردارند. پس بقیه چه؟ کسانی که عضو ناتو نیستند چه می‌شوند؟ باید سیستمی تبیین شود که همگی به اندازه کافی احساس امنیت کنند تا بر سلاح هسته‌ای اتکاء نکنند و به‌دنبال دست‌یافتن به آن نروند. ما اگر می‌خواهیم دنیایی امن‌تر داشته باشیم باید به مشکل‌های بنیادین رسیدگی کنیم.
ارسال نظر
